Η απόφαση να φύγει από τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, η αγωνία να πάνε όλα καλά με τη δημοπρασία των μεταλλίων του για να εκπληρωθεί η επιθυμία του ήταν μερικά απ’ όσα είπε η Δώρα Τσαμπάζη σε συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή «Πρωινό Σου Σου».
Ο θάνατος του συζύγου της, Αλέξανδρου Νικολαΐδη, την έκανε να καταλάβει τι πρέπει να φοβάται στη ζωή. Και η μετακόμιση από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, δεν είναι ένα απ’ αυτά. Η Δώρα Τσαμπάζη δεν ήθελε να γυρίσει σε αθλητικό ραδιόφωνο στη Θεσσαλονίκη κι έτσι αναζήτησε νέες επαγγελματικές ευκαιρίες στην πρωτεύουσα.
«Το κεφάλαιο του αθλητικού ραδιοφώνου για μένα έκλεισε όταν ήμουν έτοιμη να γεννήσω την Ελεάννα, τη μεγάλη μας κόρη. Ήταν κάποια πράγματα που είχαν αρχίσει πλέον να με ενοχλούν στα αθλητικά ραδιόφωνα… Όταν έφυγα για να γεννήσω τον Μάιο, είχα πάρει μια απόφαση, ότι δε θα ξαναγυρίσω σε αθλητικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης.
Με το που γεννήθηκε η Ελεάννα, είχα αποφασίσει ότι θα αποσυρθώ για λίγο καιρό, ήθελα να είμαι μητέρα, να θηλάσω, να ζήσω τη μητρότητα, ήμουν και λίγο ψυχαναγκαστική, να τα κάνω όλα τέλεια. Έμεινα για αρκετό καιρό εκτός, κράτησα για λίγο μόνο τη συνεργασία που είχα με το Dot τότε και μετά ήρθε και ο γιος μας στη ζωή. Είμαι full time μαμά, έχω βυθιστεί στη μητρότητα για τα καλά», είπε αρχικά η Δώρα Τσαμπάζη.
Αναφερόμενη στα όσα έγιναν μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, η Δώρα Τσαμπάζη είπε: «Γυρνώντας πίσω τον χρόνο για να σκεφτώ τι έγινε τον προηγούμενο 1,5 χρόνο, νομίζω ότι βλέπω τον εαυτό μου να παίζει σε μια ταινία, που απλώς το άτομο που παίζει μου μοιάζει, δεν είμαι εγώ. Τα πράγματα γινόντουσαν καθημερινά… Μέρα με τη μέρα, συνειδητοποιώντας ότι εγώ είμαι η απόλυτη υπεύθυνη αυτού του σπιτιού, άρχισα να ανακτώ και την αυτοπεποίθησή μου…
Τον Ιούνιο άρχισα να σκέφτομαι ότι μια καλή ευκαιρία επαγγελματική ίσως τελικά να μου δοθεί μόνο στην Αθήνα. Στα μέσα του καλοκαιριού αποφάσισα να μετακομίσουμε. Δεν είχα καθόλου χρόνο να πενθήσω τον άνθρωπό μου. Και ίσως καλύτερα. Δε με έπαιρνε να ακολουθήσω διαφορετικό δρόμο από αυτόν που πήρα… Νομίζω ότι τα πήγα εξαιρετικά. Και δεν είναι κακό καμιά φορά να το λέμε στον εαυτό μας».
Η τελευταία επιθυμία του Αλέξανδρου Νικολαΐδη ήταν τα Ολυμπιακά του μετάλλια να πωληθούν σε δημοπρασία ώστε να βοηθηθούν ιδρύματα. Και η Δώρα Τσαμπάζη είχε αγωνία να πάνε όλα όπως τα ήθελε εκείνος.
«Ήταν πολύ μεγάλη η αγωνία μου όταν γινόντουσαν οι δημοπρασίες των μεταλλίων. Είχα αγωνία να συγκεντρωθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσό. Ήθελα η επιθυμία του να εκπληρωθεί στο μέγιστο βαθμό. Τελικά όλα πήγαν καταπληκτικά. Ο Αλέξανδρος βοήθησε εφτά ιδρύματα, τα οποία πήραν από ένα πενταψήφιο ποσό».
«Όταν μπήκα στο σπίτι μας στη Θεσσαλονίκη για να συζήσω με τον άνθρωπό μου, προφανώς δεν ονειρευόμουν μια τέτοια τροπή. Στη ζωή όμως, ποτέ δε πρέπει να λες ποτέ… Μπορεί κάτι που θεωρείς δεδομένο, να το χάσεις. Φεύγοντας από τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα, υπήρχε μεγάλη συγκίνηση και μεγάλη προσμονή για το καινούργιο που ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Φόβο δεν είχε, γιατί έχω καταλάβει στη ζωή πλέον για ποια πράγματα αξίζει να φοβηθείς», κατέληξε η Δώρα Τσαμπάζη.