“Είχαμε τρομάξει πάρα πολύ” εξομολογείται η Ευρυδίκη.
Σε μια εξομολόγηση καρδιάς προχώρησε η Ευρυδίκη, το απόγευμα της Παρασκευής, όταν βρέθηκε στο “Στούντιο 4” όπου και μοιράστηκε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο τις μνήμες που φέρει ακόμα από το πραξικόπημα στην Κύπρο.
“Πολλά τραγούδια με γυρίζουν πίσω στην Κύπρο και θυμάμαι, ας πούμε, πολύ έντονα την περίοδο αυτή του πολέμου. Ήμουν έξι χρονών τότε, δεν ήμουν πάρα πολύ μικρή. Δηλαδή έχω μνήμες.
Γεννήθηκα στη Λεμεσό αλλά τότε ήμασταν στη Λευκωσία, όπου μεγάλωσα και ήταν το σπίτι μας πολύ κοντά στο προεδρικό μέγαρο. Άρα από την ημέρα του πραξικοπήματος θυμάμαι ότι ακούγαμε τους ήχους, ακούγαμε τα τανκς και τα πυροβόλα και όλα αυτά. Είχαμε τρομάξει πάρα πολύ” δήλωσε αρχικά η τραγουδίστρια.
“Μας πήραν οι γονείς μας και πήγαμε στη Λεμεσό όπου και μείναμε όλο το καλοκαίρι τότε στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Εκεί κατεύθαναν καθημερινά οι συγγενείς του πατέρα μου, γιατί όλη η οικογένεια του είναι από τα Κατεχόμενα.
Έρχονταν λοιπόν εκεί όσοι κατάφεραν να φύγουν, γιατί κάποιοι ήταν και αιχμάλωτοι για κάποιες μέρες. Όπως ο παππούς μου, η θεία μου, η αδελφή του μπαμπά μου. Έμεναν όλοι πια στο σπιτάκι του παππού και της γιαγιάς, στρώναμε έξω και κοιμόμασταν όλοι μαζί”.
“Αυτό δεν φεύγει ποτέ, υπάρχουν φορές που ακόμα βλέπω εφιάλτες. Ο χειρότερος μου εφιάλτης από τα παιδικά μου χρόνια ήταν ο ήχος της φωτιάς που είχε να κάνει με το ότι ένιωθα ότι καιγόμουν και ξυπνούσα!
Φοβόμουν τις βόμβες, γιατί είχαν συμβεί πάρα πολλά και έφταναν σχεδόν όλα στα αυτιά μας” πρόσθεσε, εν συνεχεία, η Ευρυδίκη στη νέα τηλεοπτική της συνέντευξη στην ΕΡΤ.
“Σίγουρα με έχει επηρεάσει και πάντα όλα αυτά που ζούμε, τα παιδικά μας βιώματα, μας επηρεάζουν για όλη τη ζωή μας. Μετά ως ενήλικοι προσπαθούμε να ψάξουμε μέσα μας να βρούμε το γιατί και να το δουλέψουμε, να δουλέψουμε με τον εαυτό μας”.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163