Για τα λάθη του, τα παιδιά του αλλά και μια συγγνώμη που δεν άκουσε ποτέ μίλησε, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Βούρος, όταν το απόγευμα της Τρίτης (13.02.2024) βρέθηκε καλεσμένος στο Στούντιο 4.
«Στα προσωπικά μου θα έκανα τα ίδια. Ό,τι κι αν έκανα με πληγές που άφησα σε κόσμο, το έκανα γιατί αυτός ήμουν. Μπορεί να σε πλήγωσα γιατί έφυγα από μία σχέση, αλλά ήταν αληθινό αυτό που ένιωθα. Εγώ πληγώθηκα λιγότερο. Αυτά τα μετρώ κάθε μέρα» εξομολογήθηκε ο Γιάννης Βούρος.
«Οτιδήποτε κάνω σε αυτή τη γ…ωζωή, έχει να κάνει με το αν έστειλα σωστά το μήνυμα. Δεν το έστελνα πάντα σωστά. Το συγγνώμη και το ευχαριστώ είναι στο καθημερινό μου λεξιλόγιο», συνέχισε και όταν ρωτήθηκε για τη συγγνώμη που περίμενε, παραδέχτηκε ότι δεν την άκουσε.
«Δεν ήρθε ποτέ. Με ρωτάς για τη μαμά της κόρης μου. Δεν ήρθε ποτέ αυτό. Τώρα πια δεν έχει σημασία. Εγώ έκανα αυτό που ένιωσα. Αυτά σταματάνε όταν καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος σου από εδώ και πέρα είναι περιορισμένος πια και έχεις μια ημερομηνία λήξης, όπως τα κουτιά με τις κονσέρβες».
Μιλώντας για τα παιδιά του, ο Γιάννης Βούρος παραδέχτηκε ότι «δεν ήμουν κοντά στα παιδιά μου στον ποσοτικό χρόνο που ήθελα. Κανείς από εμάς δεν είχε τον χρόνο να ήταν, η ζωή μου ήταν πρόβα, παράσταση, περιοδεία. Ήθελα να είμαι περισσότερο.
Η απουσία μου μπορεί να έχει βαρύνει περισσότερο από την παρουσία μου απλώς συνηθίζουμε να λέμε – και το βλέπω από τα παιδιά- ότι ήταν ποιοτική η παρουσία με αρχές, με ένα σύστημα σεβασμού, φιλότιμου, αισθητικής.
Τα παιδιά μου δε μου εξέφρασαν ποτέ κανένα παράπονο. Ήταν κατανοητός ο λόγος που έλειπα… Εγώ άρχισα να το συνειδητοποιώ τώρα… ξαφνικά βγαίνω και λέω “τι έκανα 43 χρόνια; Ήμουν εγκλωβισμένος να είμαι σε μια παράσταση, Χριστούγεννα – Πάσχα να σηκωθώ από το οικογενειακό τραπέζι να πάω σε παράσταση”…
Πρέπει να απομακρυνθώ και να δω τον ποσοτικό και ποιοτικό χρόνο που μου απομένει… Αυτόν τον χρόνο θέλω να τον αξιοποιήσω με έναν διαφορετικό τρόπο».
