Ανήμερα της γιορτής της μητέρας, η Μαίρη Συνατσάκη είχε ένα σημαντικό μήνυμα να στείλει προς όλες τις γυναίκες που έχουν παιδιά.
Και η ίδια η Μαίρη Συνατσάκη έγινε μητέρα πριν από μερικούς μήνες. Και το μήνυμά της προς όλες τις γυναίκες που δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν γρήγορα την αλλαγή στη ζωή τους είναι ένα: δεν πειράζει.
Με μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμπό στο Instagram, η Μαίρη Συνατσάκη συγκίνησε με τα λόγια της.
Μαζί ανέβασε και μια φωτογραφία από την περίοδο της εγκυμοσύνης της.
«Μην νιώθετε παράλογες, λιγότερο καλές μάνες, ανίκανες αν απλά χρειάζεστε χρόνο για να χωρέσει η έννοια του θαύματος μέσα σας.
Δεν είμαστε προφανώς όλοι ίδιοι σε ψυχισμό και σε προσωπικότητα και σε ευαισθησία και σε άνεση απέναντι στις αλλαγές», έγραψε και κλείνει την ανάρτησή της γράφοντας: «Και κάποια στιγμή… Να χωρέσει το ΘΑΥΜΑ σε λέξεις και να αντέξει η καρδιά σου να ξεστομίσει «Παιδί μου… Είμαι η μαμά σου» και να ξέρεις αληθινά τι σημαίνει».
Όλη η ανάρτηση της Μαίρης Συνατσάκη
«Όσο πιο ψηλά έχεις μια έννοια, όσο πιο ιερή έχεις μια κατάσταση στην καρδιά σου, τόσο πιο δύσκολο είναι να την προσεγγίσεις με οικειότητα, σαν να σου ανήκει.
Αν η κοινωνία αντέχει να ακούει μόνο μια ιστορία, μην ανησυχείτε.
Η δίκη σας ιστορία, η δίκη σας εμπειρία, έχει αξία!
•Μητρότητα•
Πρόκειται για μια τρομερή αλλαγή ταυτότητας και ρόλου. Μια αλλαγή που γίνεται βαθιά στον πυρήνα μας που δεν έχει να κάνει με λέξεις και έννοιες αλλά με κάτι βαθύτερο. Υπαρξιακό.
Εννοείται πως επιτρέπεται να πάρετε τον χρόνο σας για αυτήν την συνειδητοποίηση.
Κι ας θέλω να πω «επιβάλλεται» δεν θα το κάνω, γιατί σέβομαι πως έννοιες όπως αυτογνωσία, πυρήνας, ύπαρξη, μπορεί να μην έχουν για όλους την ίδια εσωτερική «μετάφραση» αλλά! Μην νιώθετε παράλογες, λιγότερο καλές μάνες, ανίκανες αν απλά χρειάζεστε χρόνο για να χωρέσει η έννοια του θαύματος μέσα σας.
Δεν είμαστε προφανώς όλοι ίδιοι σε ψυχισμό και σε προσωπικότητα και σε ευαισθησία και σε άνεση απέναντι στις αλλαγές.
Όσο όλοι τριγύρω πιέζουν να αυτοπροσδιοριστείς στο δικό τους ρυθμό, εσύ πάρε το χρόνο σου.
Σε μια εποχή άλλωστε που όλα κυλάνε με τόσο κατακλυσμιαία γρήγορο τρόπο, αποτελεί οριακά επανάσταση να πάρεις τον χρόνο σου.
Να κάτσεις με το πλάσμα σου. Να το κοιτάς τόσο βαθιά στα μάτια μέχρι να μην ξεχωρίζεις ξεκάθαρα τι βλέπεις. Να το ταΐζεις, να το κοιμίζεις, να το παρηγορείς, να πετάγεσαι εκατό φορές τη νύχτα να δεις αν είναι καλά κι αν αναπνέει. Να το γνωρίσεις, αυτό το άγνωστο που όμως καίγεται η ψυχή σου να το φροντίσεις και ας μην το έχεις ξαναδεί ποτέ.
Να σε γνωρίσει κι αυτό.
Και κάποια στιγμή… Να χωρέσει το ΘΑΥΜΑ σε λέξεις και να αντέξει η καρδιά σου να ξεστομίσει «Παιδί μου… Είμαι η μαμά σου» και να ξέρεις αληθινά τι σημαίνει».
