Η θρυλική σταρ Μπάρμπρα Στρέιζαντ είναι από τις ελάχιστες καλλιτέχνιδες που γνώρισε τεράστια επιτυχία ως τραγουδίστρια, ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός, ενώ έχει τιμηθεί με δύο Όσκαρ, 5 Emmy, 10 Grammy, 11 Χρυσές Σφαίρες και ένα βραβείο Tony.
Η φήμη της Μπάρμπρα Στρέιζαντ, που κλείνει σήμερα (24.04.2024) τα 82 της χρόνια, ξεκίνησε με το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ στα 20 της στο «I Can Get It for You Wholesale» το 1962 για να σκαρφαλώσει στη συνέχεια στην κορυφή της βιομηχανίας του θεάματος.
Η μεγάλη πρωταγωνίστρια με την υπέροχη φωνή δεν ήταν μόνο ταλαντούχα αλλά άλλαξε τα πρότυπα ομορφιάς στον κινηματογράφο.
Γεννημένη στις 24 Απριλίου του 1942 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, η Μπάρμπαρα Στρέιζαρντ, που στη συνέχεια έγινε Μπάρμπρα Στρέιζαντ, έδειξε από την πρώτη στιγμή τον δυναμισμό της, αφού οι πρώτοι στους οποίους εναντιώθηκε ήταν οι ίδιοι της οι γονείς.
«Μισούσα το όνομα Μπάρμπαρα. Αλλά δεν μπορούσα να μπω στη διαδικασία να βρω ένα καινούριο. Δεν μου άρεσαν τα καλλιτεχνικά ονόματα. Όμως αφαιρώντας το “α” έγινα η μοναδική Μπάρμπρα στον κόσμο», είχε πει σε συνεντεύξεις της.
Ο πατέρας της Εμάνουελ Στρέιζαντ ήταν δάσκαλος και η μητέρα της Νταϊάνα εργαζόταν ως γραμματέας στο σχολείο.
Το όνειρο που είχαν για την κόρη τους, ήταν να γίνει δασκάλα αλλά εκείνη είχε άλλα σχέδια.
Θα μείνει ορφανή από πατέρα νωρίς αφού εκείνος πέθανε όταν εκείνη ήταν μόλις 15 μηνών. Μετά τον θάνατο του, η οικογένεια μετακόμισε στο σπίτι των παππούδων της προκειμένου να βοηθήσουν στο μεγάλωμα των παιδιών.
Η μητέρα τους εργαζόταν ως λογίστρια, ενώ η Μπάρμπρα έχει επίσης έναν αδερφό, τον Σέλντον.
«Ο αδελφός μου είχε ένα ράντζο και εγώ με τη μητέρα μου μοιραζόμασταν ένα κρεβάτι. Η γιαγιά και ο παππούς μου ουσιαστικά έμεναν στο άλλο υπνοδωμάτιο και το τρίτο δωμάτιο είχε μόνο ένα τραπέζι και έναν μπουφέ. Δεν είχαμε ποτέ καναπέ. Για μένα ήταν κάτι που μόνο οι πλούσιοι άνθρωποι είχαν» ήταν τα λόγια της σταρ, όταν κλήθηκε να περιγράψει τα παιδικά της χρόνια.
Η μητέρα της παντρεύτηκε για δεύτερη φορά και τότε η 8χρονη ήρθε αντιμέτωπη για πρώτη φορά με τη βία.
«Ο θετός μου πατέρας δεν με συμπαθούσε. Ίσως γιατί είχε ήδη τρία παιδιά από προηγούμενο γάμο του, τα οποία δεν ήθελαν να ζουν μαζί μας. Προσπάθησα για λίγο να τον κάνω να με συμπαθήσει».
Ξεκίνησε να καταπιάνεται με οποιαδήποτε δουλειά είχε να κάνει με το θέατρο και ενίοτε έμενε από στα σπίτια των φίλων της μέχρι να βρει δικό της, ενώ τραγουδούσε τα βράδια σε κλαμπ της Νέας Υόρκης.
Η ευκαιρία της δόθηκε όταν έπαιξε τον πρώτο της ρόλο στο «I Can Get it For You Wholesale» το 1962. Άρχισε τότε τις εμφανίσεις σε τοκ σόου στην τηλεόραση και έκανε το πρώτο της άλμπουμ, The Barbra Streisand Album, που κέρδισε τρία Grammys.
Ο πρώτος της γάμος
Στις πρόβες του μιούζικαλ «I Can Get It For You Wholesale» στο Μπρόντγουεϊ, όταν η Μπάρμπρα ήταν 20 και πήγε για οντισιόν, γνώρισε τον Αμερικανό ηθοποιό Έλιοτ Γκουλντ , που θα γίνει και ο πρώτος της άντρας.
Ο έρωτάς της με τον πρωταγωνιστή του μιούζικαλ ήταν κεραυνοβόλος. Το 1963 παντρεύτηκαν και μετά από τρία χρόνια απέκτησαν το πρώτο τους παιδί, τον Τζέισον.
«Ήταν δύσκολο να είσαι παντρεμένος με κάποια που ήταν παντρεμένη με την επιτυχία της. Μαζί προχωρήσαμε όσο μακριά μπορούσαμε» έχει εξομολογηθεί ο ίδιος για τον γάμο τους. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο ξένος Τύπος αναφερόταν στον Έλιοτ Γκουλντ, ως «ο κύριος Στρέιζαντ».
Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το 1969 ανακοίνωσαν τον χωρισμό τους, με το διαζύγιό τους να επισημοποιείται δυο χρόνια μετά.
«Οι γάμοι μεταξύ ανθρώπων που είναι εγωκεντρικοί είναι δύσκολοι. Είναι πιο ασφαλές για τους ηθοποιούς να μην παντρεύονται μεταξύ τους» έχει παραδεχτεί η ίδια.
Το πρώτο Όσκαρ
Το «Ένα αστείο κορίτσι» (Funny Girl) ήταν η πρώτη της χολιγουντιανή ταινία που έμελλε να γίνει τεράστια επιτυχία, το 1968 με 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για τον A’ Γυναικείο ρόλο.
Στην ταινία συμπρωταγωνιστούσε με τον θρυλικό Αιγύπτιο γόη, Ομάρ Σαρίφ, με τον οποίο είχε δεσμό όσο διήρκησαν τα γυρίσματα, ενώ ήταν ακόμα παντρεμένη με τον Γκουλντ.
«Περίπου μία εβδομάδα αφότου τη γνώρισα ήμουν τρελά ερωτευμένος μαζί της. Πίστευα ότι ήταν το πιο υπέροχο κορίτσι που είχα δει στη ζωή μου. Την έβρισκα όμορφη και την ήθελα πάρα πολύ» είχε εξομολογηθεί ο Σαρίφ.
Η ηθοποιός κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ φορώντας ένα σύνολο που όταν έπεσαν πάνω του τα φώτα αποδείχτηκε διάφανο, αφήνοντας εποχή. Το παντελόνι με τις πούλιες και το πουκάμισο με τον άσπρο γιακά του Arnold Scaasi δεν πέρασε απαρατήρητο.
«Δεν είχα ιδέα γι’ αυτό. Όταν το φόρεσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου ήταν εντάξει. Δεν φανταζόμουν ότι όταν θα έπεφταν πάνω οι προβολείς θα γινόταν εντελώς διαφανές» είχε πει η ίδια.
Αν και πετυχημένη, ο κόσμος και τα μέσα ενημέρωσης είχαν από την αρχή μια περίεργη εμμονή με την εμφάνισή της. Την αποκαλούσαν «συμπαθή μυρμηγκοφάγο» με «απίστευτη μύτη», που έμοιαζε με «μυωπική γαζέλα».
«Ο κόσμος που έλεγε να φτιάξω τη μύτη μου… Η μύτη μου απασχολούσε τον Τύπο περισσότερο από μένα» είχε αναφέρει μεταξύ άλλων.
Η ίδια η Μπάρμπρα Στρέιζαντ θα πει αργότερα στα απομνημονεύματά της, με τίτλο «My Name Is Barbra», ότι όταν άρχισε να εμφανίζεται στο «Funny Girl», ο Τύπος την περιέγραφε ως ένα είδος ανήσυχου πλάσματος του δάσους και ακόμη περισσότερο σαν μια «βαβυλωνιακή βασίλισσα» με «φαραωνικό προφίλ».
«Πρέπει να πω, ότι μου άρεσαν αυτές οι περιγραφές», λέει ειρωνικά η ίδια. Είχαν γράψει πως είχε «μάτια σκαραβαίου» και όπως λέει η Στρέιζαντ τότε υπέθεσε ότι ήταν κομπλιμέντο, αλλά παραδέχεται ότι «ένα από αυτά τα μάτια, μερικές φορές δεν κοιτάει ίσια».
Με τα χρόνια, η τραγουδίστρια και ηθοποιός έμαθε να χειρίζεται κάθε σχόλιο του Τύπου που απευθυνόταν σε εκείνη.
«Υποθέτω ότι όταν αποκτάς φήμη γίνεσαι δημόσιο κτήμα. Είσαι ένα αντικείμενο για να το εξετάσουν, να το αναλύσουν, να το φωτογραφίσουν, να το διαμελίσουν. Τις μισές φορές δεν αναγνωρίζω το πρόσωπο αυτό που περιγράφουν» λέει η ίδια, δίνοντας ένα παράδειγμα.
Ήταν υποψήφια για ακόμα 4 Όσκαρ στη ζωή της και κέρδισε επίσης ένα ακόμη για το τραγούδι της «Evergreen» το οποίο συνέθεσε για την ταινία «Ένα αστέρι γεννιέται» (1976).
Εξάλλου, είναι μία από τις ελάχιστες περφόρμερ που έχει τον τίτλο ΕGOT, που σημαίνει ότι έχει κερδίσει βραβεία Emmy, Grammy, Oscar και Τony!
Έπειτα ακολούθησε μια σειρά από επιτυχημένες ταινίες όπως:
Άλο, Ντόλι! (Hello Dolly, 1969), Μια τρελή τρελή καταδίωξη (What’s up, Doc?, 1972), Τα καλύτερά μας χρόνια (The Way We Were, 1973) (για το οποίο έλαβε την δεύτερή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου) και Ένα αστέρι γεννιέται (A Star Is Born, 1976).
Το 1982 σκηνοθέτησε και έκανε την παραγωγή της ταινίας Yentl και είναι η πρώτη γυναίκα που το κατορθώνει και η πρώτη γυναίκα που κερδίζει Χρυσή Σφαίρα στη σκηνοθεσία.
Το δεύτερό της σκηνοθετικό εγχείρημα, η ταινία του 1991 «Ο πρίγκηπας της παλίρροιας» (The Prince of Tides) της χάρισε μια υποψηφιότητα για την παραγωγή της ταινίας.
Το 1996 σκηνοθέτησε τη ρομαντική κωμωδία «Ο καθρέφτης έχει δυο πρόσωπα» (The Mirror Has Two Faces) στην οποία είχε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της χάρισε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ερμηνείας σε μιούζικαλ ή κωμωδία.
Πιο πρόσφατος αξιοσημείωτος κινηματογραφικός της ρόλος είναι εκείνος της Ροζ Φόκερ στην κωμωδία «Πεθερικά της συμφοράς» (Meet the Fockers, 2004) (σίκουελ της ταινίας του 2000 Γαμπρός της Συμφοράς (Meet the Parents) και στο σίκουελ Γονείς της Συμφοράς (Little Fockers, 2010).
Η Στρέιζαντ ήταν από πάντα μία γυναίκα που κυνηγούσε τον έρωτα και είχε πολλούς εραστές. Οι πιο διάσημοι από αυτούς ήταν: ο Ράιαν Ο’Νιλ, ο Ντον Τζόνσον, ο Γουόρεν Μπίτι, ο Ρίτσαρντ Γκιρ και ο Κλιντ Ίσγουντ και μερικοί ακόμα.
Έβγαινε και με τον Καναδό πρωθυπουργό Πιερ Τρουντό. «Ένιωσα ότι ήταν γραφτό. Ήταν όλα όσα μου είχε υποσχεθεί η φαντασία μου και ακόμα περισσότερα».
«Τα καλύτερά μας χρόνια»
Το 1973 συμπρωταγωνιστεί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στην κλασική και ρομαντική ταινία όλων των εποχών «The Way we were» ( Τα καλύτερα μας χρόνια) καθηλώνοντας το κοινό με έναν σπουδαίο έρωτα που δεν μπόρεσε να τελικά να κρατήσει. Είναι και η ταινία που καθιέρωσε τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ ως το απόλυτο sex symbol.
Ωστόσο, στο βιβλίο του κριτικού θεάτρου Ρόμπερτ Χόφλερ «The Way They Were: How Epic Battles and Bruised Egos Bought a Classic Hollywood Love Story» αποκαλύφθηκε πως ο Ρέντφορντ δεν είχε σε καμία εκτίμηση την Στρέιζαντ καθώς δεν την θεωρούσε σοβαρή ηθοποιό!
Η Στρέιζαντ τον ποθούσε αληθινά ωστόσο ο ηθοποιός δεν ήθελε να έχει σχέση με μια γυναίκα που δεν θεωρούσε «σοβαρή ηθοποιό» και πάνω από όλα, προσπαθούσε να «προστατεύσει τον εαυτό του» καθώς ήταν ένας ευτυχισμένος οικογενειάρχης.
Ο άντρας της ζωής της
Μετά τις πολλές ερωτικές σχέσεις που είχε, η Μπάρμπρα γνώρισε τον Αμερικανό ηθοποιό Τζέιμς Μπρόλιν, τον άνδρα που έμεινε στη ζωή της, περισσότερο από κάθε έναν.
Με τον σύζυγό της Τζέιμς Μπρόλιν – Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι δυο τους παντρεύτηκαν το 1998 και ο γάμος τους κρατά μέχρι και σήμερα.
«Για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν φοβάμαι να αγαπήσω. Αυτό που κάνει ο Τζιμ στη ζωή μου είναι ότι γεμίζει ένα κενό μέσα μου που ποτέ δεν πίστευα ότι μπορεί να γεμίσει. Κάποιες στιγμές γεμίζει τον ρόλο του πατέρα που δεν είχα. Νιώθω ασφαλής μαζί του» είχε πει η Μπάρμπρα Στρέιζαντ.
Για την γνωριμία τους σε ένα δείπνο είχε πει: «Δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά έρωτας των 2-3 λεπτών».
Παράλληλα με την κινηματογραφική της πορεία, η Στρέιζαντ πετυχαίνει και ως μουσικός και τραγουδίστρια και έφτασε να θεωρείται ως μία από τις καλύτερες ερμηνεύτριες όλων των εποχών.
Η Στρέιζαντ κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους δίσκους στο τοπ 10 από όλες τις γυναίκες καλλιτέχνες – σύνολο 32 από το 1963.
Συνολικά έχει 51 χρυσούς δίσκους, 30 πλατινένιους και 13 πολυπλατινένιους στις ΗΠΑ.
Η Μπάρμπρα είναι ακόμα ακτιβίστρια και φιλάνθρωπος. Στηρίζει θέματα για την υγεία των γυναικών, ιδίως έρευνες για την νοσήματα της καρδιάς.
To 2023 κυκλοφόρησε η πολυαναμενόμενη αυτοβιογραφία της Μπάρμπρα Στρέιζαντ.
Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο που η κορυφαία σταρ δημοσιεύσει τα απομνημονεύματά της παρόλο που στην πολύχρονη καριέρα της έχουν κυκλοφορήσει αρκετά βιβλία για τη ζωή της.
Η εμβληματική Μπάρμπρα Στρέιζαντ θα κυκλοφορήσει στις 25 Απριλίου 2024 ένα νέο της τραγούδι με τίτλο «Love Will Survive» για την επερχόμενη τηλεοπτική σειρά «The Tattooist of Auschwitz», που είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία και εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Heather Morris του 2018.
Η σειρά αφηγείται μια ιστορία αγάπης μεταξύ δύο Εβραίων που συναντιούνται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς το 1942, ακολουθώντας το ζευγάρι στα ηλικιωμένα τους χρόνια.
Πρόκειται για το πρώτο τραγούδι της Streisand για τηλεοπτική σειρά.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163