Έχασε και τους δυο γονείς σε νεαρή ηλικία και από τότε η Κάρμεν Ρουγγέρη έχει αλλάξει την κοσμοθεωρία της.
«Δεν σημαίνει κάτι να χάσω το δαχτυλίδι μου, το πορτοφόλι μου», λέει η Κάρμεν Ρουγγέρη σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα On Time και στην οποία αναφέρθηκε στους γονείς της.
Για ένα κορίτσι στα δεκαοκτώ του χρόνια το να «χάσει» τον πατέρα του πρέπει να ήταν μεγάλη πληγή, η πρώτη τεράστια απώλεια στη ζωή σου.
Ναι, πολύ μεγάλη πληγή. Και η μανούλα μου – μια υπέροχη γυναίκα, πολύ καλή νοικοκυρά, γλυκιά σαν μέλι, την έλεγαν Αγγελική, όνομα και πράγμα, ένας άγγελος – έφυγε κι εκείνη νωρίς, 49 χρονών.
Στα 23 μου χρόνια, δυστυχώς, είχα «χάσει» και τους δυο γονείς μου.
Κι από τότε που τους «έχασα», δεν με ενδιέφερε να χάσω τίποτα υλικό, γιατί έλεγα, ό,τι πολυτιμότερο στη ζωή μου το έχω χάσει, δεν σημαίνει κάτι να χάσω το δαχτυλίδι μου, το πορτοφόλι μου.
Αυτό το έχω μέχρι και σήμερα. Δεν θα στεναχωρηθώ αν χάσω κάτι υλικό.
Με πόνεσε πολύ ο χαμός τους αλλά έτσι γίνεται στη ζωή, σιγά σιγά, με τον καιρό το ξεχνάς και προσπαθείς να επιβιώσεις. Είχα πολλά προσόντα – γιατί είχα εφοδιαστεί με γνώσεις – και έβρισκα παντού δουλειά, σπούδαζα συγχρόνως και τα κατάφερα μια χαρά.
Για μένα, όποιος θέλει να βρει δουλειά και είναι υγιής, τα καταφέρνει.
