Συγκλόνισε η Κατερίνα Στανίση μιλώντας για την κακοποίηση των γυναικών και την αντίδραση της κοινωνίας. Ούσα και η ίδια θύμα στο παρελθόν, εξέφρασε το παράπονο πως όταν μίλησε, καμία γυναίκα δεν της συμπαραστάθηκε.
Όταν το βράδυ της Τετάρτης (17.04.2024) η Κατερίνα Στανίση βρέθηκε καλεσμένη της Έλενας Παπαβασιλείου στην εκπομπή, EQ, η συζήτηση έφτασε και στις γυναικοκτονίες, με αφορμή τη δολοφονία της 28χρονης Κυριακής έξω από το αστυνομικό τμήμα στους Αγίους Αναργύρους.
«Όσο δυναμική και να είσαι, δεν παύει να είσαι γυναίκα. Όταν ήμουν μικρή και που μεγάλωσα, δεν υπήρχε στη γειτονιά άντρας να δέρνει τη γυναίκα του. Και από τότε μέχρι τώρα, δυστυχώς, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η γυναίκα δυστυχώς δεν υποστηρίζεται από την κοινωνία όσο θα έπρεπε.
Χτύπησες γυναίκα έξω, εκεί όπου μεγάλωσα, και δεν σε χώσανε μέσα; Να ακουμπήσεις μόνο και να πάει να σε καταγγείλει, δεν υπάρχει περίπτωση να τη γλιτώσεις.
Τι γυναίκα τι είναι; Το υπό που λέγανε παλιά; Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται, γιατί ρε παιδιά; Τι συμβαίνει; Δεν έχουμε μέσα μας λίγη γαλήνη; Μπαίνει ο άλλος σαν ταύρος στο σπίτι, τα βάζεις με τη γυναίκα σου; Σκοτώνεις τον άλλον, να αφήσεις τα παιδιά σου ορφανά;
Δεν κάνω την ψυχολόγο, που θα μπορούσα να είμαι με τα πράγματα που έχω κάνει. Να σταματήσει αυτό το κακό! Άμα έχεις τον άλλο στο σπίτι και φοβάσαι συνέχεια, δεν βγαίνει ζωή έτσι.
Ή σου λέει “βαρέθηκα, δεν θέλω να είμαι μαζί σου”. Έχει δικαίωμα να το πει και να το κάνει. (…) Δεν μπορεί να το δεχτεί ο άνδρας ο πολλά βαρύς; Γιατί δεν μπορείς την άρνηση; Τι είναι το κτήμα σου; Δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε. Υποτίθεται είμαστε λαός προοδευτικός».
«Εγώ όταν περνούσα άσχημες καταστάσεις, δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες, μη γίνομαι κουραστική. Έτυχε να με ρωτήσουν κάποιες φορέε και τα είπα κι εγώ, μετά από χρόνια που συνέβησαν, γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
Δεν μου συμπαραστάθηκε καμία γυναίκα, καμία. Κι όχι ότι τα περνάς εσύ και δεν τα πιστεύουν.
Ούτε ο περίγυρος και λένε “ποιος ξέρει τι κάνει κι αυτή”. Σε έβλεπαν που είσαι “ταμπούρλο”! Και που τα είπα, να πει μια γυναίκα ότι “ζω κι εγώ έτσι, κάντε έτσι, δεν…».