Ο γνωστός συνθέτης Κωνσταντίνος Παντζής διηγείται στο «Πάμε Δανάη» άγνωστες ιστορίες πίσω από τα τραγούδια του, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες.
Ο Κωνσταντίνος Παντζής μίλησε για τα επαγγελματικά του, αλλά και για τα πρώτα τραγούδια που συνέθεσε και άφησαν εποχή.
«Το 1994 έγραψα το πρώτο μου τραγούδι σε στίχους του Γιάννη Πάριου. Ήμασταν στην Πάρο και την πρώτη φορά που πήραμε την κασέτα για να ακούσει κάποια τραγούδια, μου ζήτησε να τραγουδήσω τη μελωδία.
Εγώ εκείνη τη στιγμή «πάγωσα», άλλα το έκανα και έτσι, έγινε το τραγούδι «Δεν φυλακίζεται η αγάπη», που το είπε η Σοφία Αρβανίτη», ανέφερε αρχικά ο Κωνσταντίνος Παντζής.
«Το 1999 με πήραν τηλέφωνο για να γράψω για έναν καινούριο καλλιτέχνη, τον Γιάννη Πλούταρχο. Το «φυσάει πολύ» ήταν γραμμένο για τον Πασχάλη Τερζή.
Όταν ήρθε στο στούντιο ο Γιάννης Πλούταρχος, του είπα να κάνουμε ένα demo για τον Πασχάλη Τερζή. Ο Πλούταρχος τραγούδησε το κομμάτι και η φωνή που ακούμε είναι το πρώτο take, δεν το είπε ποτέ ξανά όλο το κομμάτι.
Όταν το άκουσε ο Πασχάλης Τερζής, μου είπε ότι αυτό το τραγούδι πρέπει να το πει ο Γιάννης Πλούταρχος γιατί του ταιριάζει πάρα πολύ», αποκάλυψε στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος Παντζής.
«Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Φοίβο ο οποίος με ρώτησε αν έχω κανένα τραγούδι για τον Γιώργο Λεμπέση.
Ο Φοίβος ήθελε να «ανοίξει» τον δίσκο και να βάλει κι άλλους δημιουργούς.
Του πήγα το τραγούδι «Μέριλιν Μονρόε» και ο Φοίβος έλεγε να βγει πρώτο στο δίσκο το «Μέριλιν Μονρόε» και εγώ έλεγα ένα δικό του τραγούδι. Με τον Γιώργο Αλκαίο σε κάθε δίσκο ξεπερνάγαμε τα όρια μας.
Το τραγούδι «Με δυο μαρμάρινα φίλια» έγινε τελευταίο, πριν πάμε για χάραξη», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος Παντζής.