«Υπήρξε μία συνομωσία να με πετάξουν έξω και το κατάφεραν» ανέφερε ο Κώστας Μπίγαλης.
Ο Κώστας Μπίγαλης καλεσμένος στο Στούντιο 4 αναφέρθηκε στον λόγο που τελικά η Έλενα Παπαρίζου δεν ερμήνευσε το τραγούδι του “Light in our soul” στον εθνικό τελικό για την Eurovision του 2005.
«Το μόνο που με είχε πειράξει, αλλά το ξεπέρασα γιατί είναι δικό τους πρόβλημα, είναι το τραγούδι με την Έλενα Παπαρίζου το Light in our soul που το είχε πει εκπληκτικά αλλά μπήκε στον δίσκο της και πήγε νούμερο 2 στην Σουηδία χωρίς να προωθηθεί καθόλου.
Υπήρξε μία συνομωσία να με πετάξουν έξω και το κατάφεραν. Δεν ξέρω γιατί, δεν έχω πειράξει άνθρωπο. Πιστεύω αν θα πήγαινε, θα έβγαινε κι αυτό πρώτο» ανέφερε ο Κώστας Μπίγαλης.
«Το δικό μου τραγούδι ήταν 70% μπροστά και 26% αυτό που πήγε και ένα άλλο 5%. Μου έλεγαν ότι πας εσύ. Έπεσε μία πληροφορία από τους fans. Είχε ανέβει πειρατικά στο διαδίκτυο και προσέκρουσε στον κανονισμό» συνέχισε ο Κώστας Μπίγαλης.
Ο Αλέξης Μπίγαλης
Ο Κώστας Μπίγαλης αποκάλυψε ότι τα πρώτα του βήματα στη μουσική τα έκανε με… άλλο όνομα: Αλέξης!
«Είχα κάνει δύο 45αρια που κυκλοφόρησαν αλλά δεν έγινε κάτι σπουδαίο. Ανέλαβε μετά παραγωγός στην εταιρεία, ο Τέρενς Κουίκ. Μου είπε να του παίξω δύο τραγούδια μου, που του άρεσαν και αυτά κάναμε σε δίσκο. Τα ηχογραφήσαμε και πριν βγει ο δίσκος μου λέει,: “Κοίτα να δεις το Κώστας Μπίγαλης δεν μου πάει πολύ”. Τότε είχαν βγει στη μόδα τα μονολεκτικά τύπου Δάκης, Πασχάλης κλπ. “Θέλω να σε πω Αλέξη έχεις πρόβλημα;”, μου λέει.
Και κάπως έτσι υπάρχει ακόμη στο διαδίκτυο αυτό το 45αρι με όνομα Αλέξης Μπίγαλης», αποκάλυψε ο γνωστός τραγουδιστής.
Το πρώτο του συμβόλαιο, δε, το υπέγραψε ο πατέρας του γιατί ήταν ανήλικος. «Ήμουν με τα δεδομένα της εποχής ανήλικος. Όταν ασχολήθηκα περίπου ένα χρόνο και είπα στον μπαμπά μου “θα ασχοληθώ με τη μουσική”».
Η αρχή, έγινε από ένα φεστιβάλ, μαζί με φίλους του από τη γειτονιά.
«Ήμασταν τόσο ερασιτέχνες που αν μας έλεγαν παίξτε άλλο ένα τραγούδι, δεν ξέραμε. Έπεσα θύμα λογοκρισίας στη Χούντα γιατί ο τίτλος του τραγουδιού ήταν “Πρέπει να φωνάξουμε”. Μου είπαν ότι πρέπει να αλλάξουμε το τραγούδι. “Σε βαστάει κανένας και δεν σε αφήνει να φωνάξεις;”, μου είπαν. Ήταν κοινωνικό το τραγούδι, όχι ερωτικό. Και μου είπαν να το κάνω ερωτικό διότι δεν θα περνούσε αλλιώς.
Αυτός ήταν ένας διαγωνισμός για ερασιτεχνικά συγκροτήματα και πήραμε ένα βραβείο σύνθεσης. Τα παιδιά που είχαμε το συγκρότημα ήταν φίλοι μου από τη γειτονιά».
“Αλήτη, έξω”
«Ήταν ένας δεύτερος δίσκος και δεν έγινε ποτέ. Πλακώθηκα με τον διευθυντή της εταιρείας. Μου είπε “έξω αλήτη από το γραφείο μου”. Ήταν ένας άνθρωπος που πίστευε σε μένα αλλά ήθελε να γίνονται με το δικό του τρόπο.
Ήθελε να παίξω κομμάτια του επόμενου δίσκου με μια κιθάρα στο γραφείο του. Του είπα ότι θέλω να παρουσιάσω κάποιες μακέτες και επέμενε. Είχε τρελαθεί να του τα παίξω σε στυλ καντάδα. Γιατί του είπα “δεν το κάνω αυτό” και δεν το ανέχτηκε. Με πέταξε έξω και εγώ έφυγα! Με πίστεψε πολύ και του χρωστάω αλλά δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να φέρω αντίρρηση.
Αυτός πλήρωνε τα πάντα, ήμουν το πουλέν του. Είχε κάνει επιστολές στη Νέα Υόρκη και με πίστευε σαν συνθέτη και τραγουδιστή. Αντέδρασε γιατί δεν ήθελε να έχω κάποια αντίδραση. Πίστευε ότι τσακωθήκαμε και θα ξαναπήγαινα. Αλλά δεν ξαναπήγα. Δεν ήταν θέμα εγωισμού αλλά μου την έσπασε. Με είπε αλήτη, εγώ δεν ήμουν αλήτης απλά είχα διαφορετική γνώμη.
Έφυγα Αμερική μέσω ενός μάνατζερ που άκουσε τα τραγούδια μου και τα δειγμάτισε. Από ένα λάθος του μάνατζερ αυτού δεν υπέγραψα προσύμφωνο, ένα τεράστιο deal και τελικά ματαιώθηκε. Ενώ ήταν να βγει ο δίσκος στη Νέα Υόρκη και να βγει από την CBS, είπαν να πάω στη Γερμανία και μετά να ξαναπάω σαν έτοιμη παραγωγή.
Πήγα στη Γερμανία, υπέγραψα το προσύμφωνο και όταν ήταν έτοιμο να γίνει το κανονικό συμβόλαιο με πήρε τηλέφωνο και μου λέει “πάγωσε”. Οι Γερμανοί είχαν κάποιες επιφυλάξεις. Ήταν λάθος κρίση του μάνατζερ. Διαφώνησαν οι local και το deal ακυρώθηκε».