«Με μια πατερίτσα και την κιθάρα του, ερχόταν στο Καλαμάκι της Κορινθίας, τραγουδούσε και έκανε παρέα όλη μέρα στον Σπύρο», λέει η Λίλιαν Φωκά για τον Γιώργο Λαμπάτο.
Συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και τον Νίκο Νικόλιζα παραχώρησε η Λίλιαν Φωκά. Η ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τη φιλία του Σπύρου Φωκά με τον Γιώργο Λαμπάτο.
Πώς συνδέεται ο Σπύρος Φωκάς με τον Γιώργο Λαμπάτο;
Θα σου πω πρώτα πώς συνδέομαι εγώ με τον Λαμπάτο. Το 1995 μπήκα στη δραματική σχολή. Εμενα πολύ μακριά από τη σχολή και με παίρνει ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ να παίξουμε στο θέατρο μαζί με άλλους ηθοποιούς. Μαζί στον θίασο και ο Λαμπάτος. Ο Γιώργος έμενε στην Κυψέλη τότε. Γίναμε φίλοι κολλητοί. Μου λέει: «Θες να μένεις μαζί μου όταν είσαι στη σχολή που είναι κοντά;». Κι έτσι μένουμε μαζί. Δεν είμαστε ζευγάρι. Ο καθένας είχε τη ζωή του. Για όλους ήμασταν ζευγάρι επειδή μέναμε μαζί. Ομως στην πραγματικότητα δεν ήμασταν.
Χανόμαστε για ένα μεγάλο διάστημα, αφού καθένας ακολουθεί τον δρόμο του. Μένω λοιπόν στο διαμέρισμα του Φωκά στην Αλεξάνδρας, που κάνει πρόβες για μια περιοδεία. Ο ηθοποιός που τον έπαιρνε να πάνε μαζί για τις πρόβες ήταν ο Λαμπάτος χωρίς να το γνωρίζω. Και ξαφνικά βλέπω μπροστά μου τον Λαμπάτο. Ο Γιώργος δεν ξέχασε ποτέ τον Σπύρο. Ακόμα και στα τελευταία του ήταν δίπλα του.
Με μια πατερίτσα και την κιθάρα του, ερχόταν στο Καλαμάκι της Κορινθίας, του τραγουδούσε και του έκανε παρέα όλη μέρα. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Γιώργο και όσα τον ταλάνιζαν. Ο Σπύρος που ήταν πολύ πιο σοφός εμπειριών του είπε: «Μάγκα, πήγαινε στην Αννα. Είναι σαν μάνα μας». Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που τον είδε ζωντανό τον Σπύρο. Στην κηδεία ο Γιώργος ήρθε από την πλατεία Αμερικής με τα πόδια, κουτσαίνοντας και με πατερίτσα.
