Ο Ιάπωνας καλλιτέχνης Keiichi Tanaami άφησε το δικό του ξεχωριστό αποτύπωμα, στο πέρασμα των τελευταίων δεκαετιών.
Νέα μονογραφία που αναδεικνύει τον αείμνηστο και σημαντικό μεταπολεμικό Ιάπωνα καλλιτέχνη, Keiichi Tanaami που πέθανε τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Rizzoli. Είναι η πρώτη περιεκτική αγγλόφωνη μονογραφία για το καλειδοσκοπικό έργο του Keiichi Tanaami, που συνδυάζει την ιαπωνική μεταπολεμική κουλτούρα και τα κόμικς αμερικανικού τύπου με μια καλλιτεχνική παραγωγή που καθορίζει το είδος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Καλλιτέχνης, εικονογράφος, γραφίστας, σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής, ο Keiichi Tanaami είναι περισσότερο γνωστός για τις ψυχεδελικές δημιουργίες του. Αναγνωρισμένος για τα έργα του σε χαρτί, εξώφυλλα περιοδικών και πίνακες ζωγραφικής μεγάλης κλίμακας, ο Tanaaami γέννησε χαρακτήρες από έναν φανταστικό κόσμο αναμεμειγμένο με ακατέργαστες, ημερολογιακές σκηνές και στοιχεία που εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από την εμπειρία του από την επίθεση με ατομική βόμβα στην Ιαπωνία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Το βιβλίο με σκληρό εξώφυλλο, που επιμελήθηκε ο Αλέσιο Ασκάρι περιγράφει θεματικά την παραγωγική του καριέρα σε πέντε ενότητες: Έρωτας, Υποκουλτούρα, Ποπ, Παράδοση και Τοπίο. Ο περιεκτικός τόμος εμβαθύνει επίσης στα πιο σύνθετα έργα του Tanaami στον ερωτισμό, τον σουρεαλισμό, την ψυχεδέλεια καθώς και την αμερικανική τέχνη κόμικ.
Στο βιβλίο 256 σελίδων οι θαυμαστές που είναι περίεργοι για τον ανθρωπισμό του καλλιτέχνη θα ανακαλύψουν επίσης προσωπικές εξερευνήσεις που περιγράφουν λεπτομερώς τις σκέψεις του για την πολιτική, τον καταναλωτισμό και τη λαϊκή κουλτούρα μαζί με τις συνεισφορές του διάσημου επιμελητή Hans Ulrich Obrist και του Αμερικανού κριτικού πολιτισμού, Carlo McCormick.
«Ενώ οι ιαπωνικές και δυτικές παραδόσεις στις καλές τέχνες έγιναν σημαντικές για τον Tanaami καθ’ όλη τη διάρκεια της εξέλιξής του ως καλλιτέχνη, στην ποπ κουλτούρα και την υποκουλτούρα αισθάνεται πιο βαθιά χρέος. Μεγαλώνοντας, η λατρεία του για τη σειρά manga του Osamu Tezuka, Astro Boy συνδυάστηκε μόνο με την εμμονή του με τα αμερικανικά κόμικ, όπως Superman και Wonder Woman» αναφέρει ο Ασκάρι στο βιβλίο.
«Συχνά αναπολεί τις παιδικές μέρες που πέρασε στο Meguro Palace —έναν ετοιμόρροπο κινηματογράφο που ειδικευόταν στις παραγωγές ταινιών B του Χόλιγουντ— και πόσο χαρούμενος ένιωθε τυλιγμένος στο άνετο σκοτάδι της αίθουσας. Ξανά και ξανά, έβλεπε δημοφιλείς ψυχαγωγικές ταινίες, γουέστερν και ταινίες δράσης. Με ένα σημειωματάριο στην αγκαλιά του, σχεδίαζε τον Μίκυ Μάους, την Μπέτι Μπουπ, τον Ποπάι και άλλα κινούμενα σχέδια από την οθόνη» προσθέτει.
