Ο Butler, ο οποίος αρχικά έπαιζε κιθάρα, ήταν ο συνιδρυτής των θρυλικών Black Sabbath το 1968 μαζί με τον Ozzy Osbourne, τον κιθαρίστα Tony Iommi και τον Bill Ward.
«Άρχισα, επειδή όταν πέθαναν οι γονείς μου, πάντα ήθελα να είχα ρωτήσει πολλά περισσότερα γι’ αυτούς απ’ όσα ήξερα». Μ’ αυτά τα λόγια στο Cleveland.com, ο Geezer Butler, ο μπασίστας των Black Sabbath, έκανε γνωστό ότι έχει αρχίσει να γράφει απομνημονεύματα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Στην πραγματικότητα, δεν ξέρω πολλά για τη μαμά μου και τον μπαμπά μου, γιατί πάντα ήταν εκεί. Οπότε, άρχισα να γράφω απομνημονεύματα για να τα διαβάσουν τα εγγόνια μου, κι ήταν απόλαυση να διατρέχω το υλικό – τα παλιά χρόνια και μεγαλώνοντας στο Μπίρμινχαμ (της Αγγλίας) κι όλα αυτά. Αυτή την περίοδο, έχω φτάσει στο μέσον» πρόσθεσε, χωρίς να αποκαλύψει ημερομηνία κυκλοφορίας.
Ο Butler, ο οποίος αρχικά έπαιζε κιθάρα, ήταν ο συνιδρυτής της μπάντας το 1968 μαζί με τον Ozzy Osbourne, τον κιθαρίστα Tony Iommi και τον Bill Ward. Εμφανίστηκε στο ντεμπούτο των Black Sabbath το 1970, και ανέλαβε τον ρόλο του βασικού στιχουργού του συγκροτήματος.
Παρέμεινε στην μπάντα ως τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και, τα επόμενα χρόνια, ξανάπαιξε πολλές φορές μαζί τους, συμπεριλαμβανομένης της τελευταίας τουρνέ των Black Sabbath (η τουρνέ The End ολοκληρώθηκε το 2017).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Osbourne ήταν ο πρώτος από την αρχική σύνθεση του συγκροτήματος που έγραψε απομνημονεύματα· το «I Am Ozzy» κυκλοφόρησε το 2010. Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησαν τα απομνημονεύματα του Iommi, με τίτλο «Iron Man».
Σύμφωνα με τo Blabbermouth, στις 27 Ιουλίου θα κυκλοφορήσει – μετά θάνατον – η αυτοβιογραφία του Ronnie James Dio, που αντικατέστησε τον Osbourne στην μπάντα· ο τίτλος είναι «Rainbow in the Dark».
Σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε το περιοδικό Rolling Stone, ο Butler αναλογίστηκε τη σχέση του με τον Dio.
«Συνηθίζαμε να καβγαδίζουμε όπως κάνουν δυο παντρεμένοι. Κι είναι δύσκολο να βρεις ανθρώπους σαν κι αυτόν, που να μπορείς στ’ αλήθεια να τους θάβεις και την επόμενη μέρα να πας να πιεις ένα ποτό μαζί τους. Είναι σα νά ‘μαι ξανά πίσω στην οικογένειά μου, σαν μια ιρλανδέζικη οικογένεια.
Ο Ronnie ήταν απόλυτα ντόμπρος. Μαζί του, πάντα ήξερες πού βρισκόσουν, αυτό είναι σίγουρο. Και το ότι συχνά καβγαδίζαμε και διάφορα τέτοια, και μετά φιλιώναμε κι ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι. Κι ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι όταν έφυγε. Ακόμη πηγαίνω στον τάφο του, κάθε χρόνο».
