Παιδικός σταθμός: Αυτές είναι οι πιο συχνές ασθένειες που μπορεί να κολλήσει το παιδί

Το κοινό κρυολόγημα και οι γαστρεντερίτιδες είναι οι ασθένειες που μεταδίδονται πολύ εύκολα στους μαθητές και τις μαθήτριες των παιδικών σταθμών. Κάθε φορά που το άρρωστο παιδί βήχει ή φταρνίζεται, τότε, οι ιοί του κοινού κρυολογήματος μεταδίδονται μέσω της ατμόσφαιρας.

Έτσι, καθώς τα παιδιά έρχονται σε μεγαλύτερη επαφή μεταξύ τους λόγω των κοινών δραστηριοτήτων, ο συγκεκριμένος ιός μεταδίδεται γρήγορα.

Δεδομένου, βέβαια, ότι ο ιός επικάθεται στα αντικείμενα στα παιχνίδια, τότε, γίνεται αντιληπτό πως από την αφή και μόνο, η μόλυνση μεταδίδεται αυτομάτως και στα υπόλοιπα παιδιά λόγω του συγχρωτισμού.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την γαστρεντερίτιδα. Τα βακτήρια της συγκεκριμένης ασθένειας βρίσκονται στα κόπρανα.

Σε περίπτωση, λοιπόν, που δεν τηρούνται οι κατάλληλοι κανόνες υγιεινής (π.χ. συχνό πλύσιμο χεριών), τότε, μπορεί εύκολα να μεταδοθεί ο ιός μέσω των χεριών του άρρωστου μαθητή στα υπόλοιπα παιδιά. Αυτό, ισχύει, επίσης και για τις μολυσμένες τροφές.

Σ’αυτό το κείμενο, έχουμε ετοιμάσει μια λίστα με τις πιο συχνές ασθένειες που μπορεί να κολλήσουν τα παιδιά στον παιδικό σταθμό.

Κοινό κρυολόγημα

Το κοινό κρυολόγημα, όπως αναφέραμε και στην αρχή, είναι η πιο συνηθισμένη αρρώστια μεταξύ των παιδιών που πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό, επειδή μεταδίδεται από παιδί σε παιδί, ειδικότερα στους κλειστούς χώρους. Τα συμπτώματα είναι μπουκωμένη μύτη, συνάχι και μάτια που δακρύζουν. Αν χειροτερέψουν τα πράγματα το παιδί μπορεί να παρουσιάσει φτέρνισμα και τσίμπλες στα μάτια και αργότερα πονόλαιμο και πυρετό. Επίσης, δεν αποκλείεται να εμφανίσει πόνο στα κόκαλα και αίσθημα κόπωσης. Το κρυολόγημα διαρκεί λίγες ημέρες και κανονικά δεν απαιτείται αντιβίωση. Αντιμετωπίζεται με ξεκούραση, ελαφριά διατροφή, άφθονα υγρά και χυμούς φρούτων. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει μια πιθανότητα επιπλοκής. Αν η άμυνα του παιδιού “πέσει” πολύ, μπορεί να προστεθεί κι άλλο μικρόβιο, που θα αλλάξει προς το χειρότερο την κλινική εικόνα του ασθενή ενώ θα χρειαστεί και φαρμακευτική αντιμετώπιση.

Γαστρεντερίτιδα

Η δεύτερη πιο συχνή ασθένεια που αναφέραμε χαρακτηρίζεται από εμετούς και διάρροιες. Η κυρία αιτία της είναι εκατοντάδες ιοί, αλλά και τροφικής αιτιολογίας από μολυσμένα τρόφιμα και νερό. Διαρκεί μερικές μέρες και συνήθως υποχωρεί χωρίς ειδική αγωγή, αλλά με στέρηση της τροφής και των τροφίμων που είναι όξινα. Το παιδί διατρέχει τον κίνδυνο να αφυδατωθεί και να χρειασθεί νοσοκομειακή κάλυψη και όρο.

Kοκκύτης

Ο κοκκύτης είναι μια ιδιαίτερα μολυσματική νόσος, η οποία έχει δείκτη μεταδοτικότητας σχεδόν 100% για τα άτομα που έρχονται σε άμεση επαφή με όποιον νοσεί. Οφείλεται στο μικρόβιο του αιμόφιλου του κοκκύτη. Επειδή το μικρόβιο αυτό δεν επιβιώνει για μεγάλο διάστημα στο εξωτερικό περιβάλλον η μετάδοση προϋποθέτει τη στενή επαφή μεταξύ των ατόμων. Η μετάδοση γίνεται από τα σταγονίδια που εκπέμπει το άρρωστο παιδί όταν βήχει, φτερνίζεται ή ακόμη και όταν μιλάει. Από τη στιγμή που θα μπει το μικρόβιο στον οργανισμό του παιδιού θα εμφανίσει τα συμπτώματα μετά από 7-14 μέρες. Τα πρώτα συμπτώματα είναι ανάλογα με ενός απλού κρυολογήματος, (ρινοκαταρροή, ελαφρύς βήχας, πυρετός, μάτια που δακρύζουν κτλ). Μέτα από 7-14 μέρες εμφανίζεται χαρακτηριστικός παροξυσμικός βήχας που επαναλαμβάνεται. Ο βήχας διακόπτεται από απότομη εισπνοή με χαρακτηριστικό ήχο σαν το παιδί να πνίγεται. Μετά από παρατεταμένο βήχα, το παιδί μπορεί να βγάλει βλέννες ή να κάνει εμετό. Ο βήχας κρατά 15-30 μέρες και το παιδί σταδιακά βελτιώνεται μέχρι την πλήρη ανάρρωση του. Το παιδί που είναι άρρωστο μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια από τη στιγμή που εμφανίζεται ο βήχας μέχρι και 20 μέρες μετά. Ο κοκκύτης συνολικά διαρκεί περίπου 2 μήνες.

Ινοφαρυγγίτιδα

Πρόκειται για μια λοίμωξη που εντοπίζεται στον φάρυγγα και στην μύτη. Αιτία είναι εκατοντάδες ιοί που κυκλοφορούν στην ατμόσφαιρα και στο περιβάλλον που συγχρωτίζονται πολλά άτομα. Οι ιοί αυτοί είναι άκρως μεταδοτικοί και το παιδί εμφανίζει βήχα, καταρροή, φτερνίζεται, τρίβει την μύτη του και μερικές φορές μπορεί να έχει και πυρετό. Η διάρκεια της ρινοφαρυγγίτιδας κυμαίνεται από 3 έως και 15 μέρες. Συνήθως, δεν χρειάζεται ειδική αγωγή, εκτός από ρινοπλύσεις και ζεστά ροφήματα, αλλά μερικές φορές μπορεί να υπάρξει επιπλοκή και με δεύτερη λοίμωξη και τότε να χρειασθούν φάρμακα.

Λαρυγγίτιδα

Το παιδί βήχει επίμονα και δεν μπορεί να αναπνεύσει. Η έναρξη είναι αιφνίδια και συνήθως μέσα στην νύχτα από τα μεσάνυχτα μέχρι τις 5 το πρωί. Οφείλεται σε ιούς, οι οποίοι προκαλούν σπασμό του λάρυγγα και το παιδί δεν μπορεί να αναπνεύσει. Χρειάζεται άμεση θεραπεία με οξυγόνο και κορτιζόνη και σε δύσκολες περιπτώσεις και νοσηλεία σε νοσοκομείο.

Αμυγδαλίτιδα

Εμφανίζεται με πόνο στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση και ψηλό πυρετό. Οι αμυγδαλές είναι πεισμένος και πιθανόν έχουν πύον. Οφείλεται συνήθως στον στρεπτόκοκκο, αλλά και σε πολλά άλλα βακτήρια και ιούς. Η αντιμετώπιση γίνεται με αντιπυρετικά και αντιβίωση σε περίπτωση που οφείλεται σε βακτήριο. Αν το παιδί παθαίνει πάνω από πέντε αμυγδαλίτιδες τον χρόνο, τότε αρχίζουμε να συζητάμε μήπως θα ήταν καλύτερα να γινόταν χειρουργική αφαίρεση.

Ωτίτιδα

Η ωτίτιδα χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο στο ένα ή και τα δυο αυτιά. Στην περίπτωση που υπάρχει συλλογή πύου πίσω από το τύμπανο και δεν προλάβουμε να το θεραπεύσουμε , μπορεί να σπάσει ο τυμπανικός υμένας και να φανεί να τρέχει το πύον έξω από το αυτί. Μπορεί να υπάρχει και πυρετός. Συνήθως είναι επιπλοκή από μύξες που πέρασαν από την μύτη στο αυτί μέσα από την ευσταχιανή σάλπιγγα. Γι΄αυτό, πρέπει να γίνεται πάντα πολύ καλός καθαρισμός της μύτης. Η θεραπεία γίνεται με αντιβίωση.

Σταφυλοκοκκίαση

Οι σταφυλόκοκκοι είναι μικρόβια που βρίσκονται παντού στο περιβάλλον και εύκολα ένα παιδί μπορεί να κολλήσει και να το μεταδώσει και σε άλλα παιδιά. Η πιο χαρακτηριστική μορφή του είναι η σταφυλοκοκκική δερματίτιδα, η οποία εμφανίζεται με κόκκινα σπυράκια στο δέρμα που στην συνέχεια ανοίγουν και γίνονται πληγές. Αν δεν θεραπευθεί με ειδική αντιβίωση εγκαίρως μπορεί να εισχωρήσει σε εσωτερικά όργανα και να προκαλέσει πνευμονία ενδοκαρδίτιδα και άλλα. Για την εκρίζωση του απαιτούνται ειδικοί χειρισμοί και εξετάσεις.

Για την πρόληψη αυτών και άλλων λοιμώξεων η στρατηγική είναι:

• ο πλήρης εμβολιασμός του παιδιού με όλα τα εμβόλια που προβλέπονται για την ηλικία του
• η καλή προσωπική υγιεινή δηλαδή πλύσιμο των χεριών, κομμένα νύχια και καθαρά ρούχα.
• καθαρό περιβάλλον με ανοιχτά παράθυρα, τακτικό καθάρισμα των κτιρίων και των αντικείμενων.
• επαφή με την φύση και το καθαρό αέρα.