Ο Πάνος Κιάμος ξεκίνησε από το μηδέν και κατάφερε να εκπληρώσει μια σειρά από παιδικά του όνειρα στη δισκογραφία. Έφτασε στο σημείο να απορρίπτει όπως λέει τραγούδια, επειδή δεν ταίριαζαν με την εικόνα του. Θυμάται ακόμα τη συγκίνηση που αισθάνθηκε όταν άκουσε για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο μια δική του επιτυχία. Επαναλαμβάνει μεταξύ άλλων πως είναι ΑΕΚ είναι η μεγάλη του αγάπη.
Σε συνέντευξή του, στην εκπομπή «Αστερόσκονη» ο Πάνος Κιάμος αναφέρει: «Πολλές φορές παίρνουμε τραγούδια που δεν είναι για εμάς. Πρέπει οπτικά και βιωματικά να στηρίξεις ένα τραγούδι. Δεν θα μπορούσα να πω ποτέ τραγούδι που να έχει σχέση με τους μετανάστες. Έχουν έρθει στα χέρια μου τραγούδια που ήξερα ότι θα έκαναν επιτυχία, αλλά μου έλεγαν “ρε Πάνο δεν σου πάει αυτό το κομμάτι”».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Υπάρχουν κάποια τραγούδια που δεν ταιριάζουν στο λουκ μου. Μου έλεγαν “είσαι babyface, δεν μπορώ να σε βάλω να πεις κάτι επιθετικό”. Είναι σημαντικό να ξέρει ο συνθέτης και ο στιχουργός για ποιον γράφουν», είπε χαρακτηριστικά ο Πάνος Κιάμος.
Συγκινημένος, περιέγραψε στη συνέχεια, την εμπειρία του με το πρώτο του τραγούδι «Χωρίς νερό μπορώ», που κυκλοφόρησε το 1998. «Όταν το άκουσα, ανατρίχιασα. Το λέω το τραγούδι, βγαίνει τον Μάιο. Είμαι ένα παιδί που ακούω ραδιόφωνο, με νοιάζει τα τραγούδια μου να παίζονται. Θέλω τα τραγούδια που βγάζω να αγγίζουν τον κόσμο και να παίζουν στο ραδιόφωνο» δήλωσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στη συνέχεια, παραδέχτηκε ότι, ως 19χρονος τότε, περίμενε με ανυπομονησία να το ακούσει στο ραδιόφωνο. Παρά την αρχική απογοήτευση, μετά από μήνες αγωνίας και προσμονής, η στιγμή που το τραγούδι του ακούστηκε ήταν μοναδική. «Τότε, ήμουν 19 χρονών παιδί και ήμουν πάνω από το ραδιόφωνο, άλλαζα τους σταθμούς μην και το χάσω. Περνάει ένας μήνας τίποτα, περνάνε δύο τρεις μήνες, τίποτα. Δεν κοιμόμουν, όλη μέρα ήμουν στο ραδιόφωνο» θυμάται ο Πάνος Κιάμος.
«Έχουν περάσει 4-5 μήνες, δεν το είχα ακούσει πουθενά. Ο θείος μου μου είπε “καλύτερα να μην έχεις τραγούδι, παρά τραγούδι που δεν ακούγεται”. Όπου το έβαζα, μου έλεγαν “τι ωραίο τραγούδι”. Κάποια στιγμή πάω προς παραλία και βάζω τα κλάματα, είχα απελπιστεί ότι δεν θα παίξει ποτέ το τραγούδι. Ξαφνικά ακούω έναν σταθμό να το παίζει. Εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να μου έδωσες όλο μου τον κόσμο. Ξαφνικά μετά άρχισε να ακούγεται και εγώ ήμουν από πάνω και το χαιρόμουν, δεν μπορούσα να το πιστέψω», περιέγραψε.
