Πρεμιέρα στα σινεμά για το «The Flash» και άλλες 6 ταινίες σήμερα

Πρεμιέρα στα σινεμά κάνουν σήμερα αρκετές ταινίες, ανάμεσά τους και το «The Flash».

Το «Flash» είναι μια ακόμα ταινία της DC, η οποία προσπαθεί την «επανεκκίνηση» απέναντι στην Marvel που τα προηγούμενα χρόνια τα είχε σαρώσει όλα.

Επίσης στα σινεμά βγαίνει – ανάμεσα σε άλλα – το αστυνομικό δραματικό θρίλερ «Η Τελευταία Νύχτα του Φράνκο Αμόρε», με τον Πιερφρανσέσκο Φαβίνο, «η Θεά» του μέγιστου Σατγιαζίτ Ράι, από το μακρινό 1960, που προβάλλεται για πρώτη στη χώρα μας και το κλασικό θρίλερ του Χίτσκοκ «Notorious», με το αθάνατο πρωταγωνιστικό ζευγάρι Ίνγκριντ Μπέργκμαν-Κάρι Γκραντ. 

The Flash

Σκηνοθεσία Άντι Μουσκιέτι, με τους Έζρα Μίλερ, Μάικλ Κίτον, Σάσα Κέιλ, Μάικλ Σάνον, Μπεν Άφλεκ κα.

Όπως λέει κάποια στιγμή και ο γερασμένος με τη στολή του Μπάτμαν Μάικλ Κίτον: «Θέλετε να γίνει χαμός; Ας γίνει χαμός». Στην τελευταία ταινία της DC γίνεται πραγματικά χαμός. Μπορεί να επικρατεί ένα χάος, όπου τα σύμπαντα διαπλέκονται μέχρι εξαντλήσεως, όπως και πολλοί από τους χαρακτήρες των ηρώων της DC, αλλά το υπερθέαμα της εικόνας, με τα σπέσιαλ εφέ, τελευταίας προηγμένης τεχνολογίας, να δίνουν και να παίρνουν, θα καλύψουν πιθανότατα στον απόλυτο βαθμό τους φαν του είδους.

Το στόρι χαοτικό, θέλει τον Μπάρι Άλεν – Φλας να χρησιμοποιεί τις υπερδυνάμεις του για να αλλάξει το παρελθόν, αλλά θα φέρει τα παράλληλα σύμπαντα σε σύγκρουση. Άθελά του, η απόπειρά του να σώσει την οικογένειά του θα αλλάξει και το μέλλον, όπου ο Μπάρι θα παγιδευτεί σε μια εναλλακτική πραγματικότητα. Σε αυτή, ο Στρατηγός Ζοντ έχει επιστρέψει με σκοπό να καταστρέψει τον πλανήτη. Αν θέλει να σώσει τον κόσμο στον οποίο βρίσκεται και να επιστρέψει στο μέλλον που γνωρίζει, ο Μπάρι θα πρέπει να τρέξει για να σώσει τη δική του ζωή.

Όπως γίνεται αντιληπτό, ακόμη και οι θαυμαστές του γνωστού κόμικς δύσκολα θα κατανοήσουν πλήρως την ιστορία, αλλά αυτό μάλλον είναι λεπτομέρεια για τις ευφάνταστες περιπέτειες του Φλας, των βετεράνων υπερηρώων που θα ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί του, για να σώσουν τον πλανήτη – να και οι απαραίτητοι εχθροί της Αμερικής, η απειλή για τον «ελεύθερο κόσμο».

Εν κατακλείδι, δυόμιση ώρες απολαυστικού χάους, με γνωστούς και έμπειρους (Μάικλ Κίτον, Μάικλ Σάνον) και ανερχόμενους ηθοποιούς (Έζρα Μίλερ, Σάσα Κέιλ) και κάποια αναπάντεχα περάσματα από τους Νίκολας Γκέιτς και Τζέρεμι Άιρονς.

Η Τελευταία Νύχτα του Φράνκο Αμόρε

(“L’ Ultima Notte Di Amore”) Αστυνομικό θρίλερ, ιταλικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Αντρέα Ντι Στέφανο, με τους Πιερφανσέσκο Φαβίνο, Λίντα Καρίντι, Αντόνιο Τζεράρντι, Φρανσέσκο Ντι Λέβα, Κάτια Μιρόνοβα κα.

Θα μπορούσε να είναι ένα καλό δείγμα της αμερικάνικης παράδοσης των αστυνομικών θρίλερ, αλλά η ταινία τού ηθοποιού και σκηνοθέτη Αντρέα Ντι Στέφανο, είναι κάτι παραπάνω, καθώς οι ήρωές του είναι οικείοι, το θέμα του ρεαλιστικό, οι χαρακτήρες άψογα μελετημένοι.

Σε αυτή την τρίτη του ταινία, που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο τελευταίο φεστιβάλ του Βερολίνου, ο Ντι Στέφανο είναι ιδιαίτερα τυχερός που έχει για πρωταγωνιστή τον Πιερφρανσέσκο Φαβίνο, έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο οποίος παραδίδει ακόμη μία εκπληκτική ερμηνεία, καταφέρνοντας να διεισδύσει στο πετσί τού χαρακτήρα και να δώσει όλο το βάθος του δράματος.

Η ιστορία ξεκινά με την τελευταία βραδιά του Φράνκο Αμόρε στη δουλειά. Ενός έντιμου αστυνομικού, που ποτέ δεν χρησιμοποίησε βία και που μετά από 35 χρόνια θα άφηνε τους δρόμους του Μιλάνου για να αφοσιωθεί στην οικογένειά του. Σε ένα μικρό διαμέρισμα, φίλοι, συγγενείς και η νεαρή σύζυγός του του ετοιμάζουν ένα πάρτι έκπληξη προς τιμήν του. Ο Αμόρε δεν μπορεί να συγκρατήσει τα συναισθήματά του, τα μάτια του δακρύζουν, αλλά η συνέχεια θα είναι εντελώς διαφορετική απ’ αυτή που πιστεύουν όλοι, όταν θα δεχθεί ένα τηλεφώνημα.

Με ένα εκτεταμένο φλας μπακ, θα μεταφερθούμε δέκα μέρες νωρίτερα για να καταλάβουμε ποιος είναι ο λόγος που έφυγε από το πάρτι ανήσυχος ο Αμόρε.

Ο Ντι Στέφανο περιγράφει με πειστικότητα τα προβλήματα στο αστυνομικό σώμα, με τις χαμηλές αμοιβές, τη μίζερη καθημερινότητα, την ανοχή στο «χαρτζιλίκι», τις παράλληλες δουλειές για ένα επιπλέον εισόδημα, που μπορεί να μπλέξουν ακόμη και τους πλέον αδιάφθορους αστυνομικούς με τον υπόκοσμο, που προφανώς συνδέεται με έναν κόσμο υπεράνω πάσης υποψίας.

Η υφέρπουσα ένταση, το σασπένς, το ψυχολογικό δράμα του ήρωα, η άψογη αφήγηση, λειτουργούν αποτελεσματικά, όπως και το σκηνοθετικό εύρημα της αναπαράστασης των ίδιων σκηνών από διαφορετικές οπτικές γωνίες – αναθεωρώντας συνεχώς την οπτική των γεγονότων.

Η νυχτερινή και όχι μόνο κινηματογράφηση του Μιλάνου εντυπωσιακή (η εναρκτήρια σεκάνς της ιταλικής μητρόπολης ενδεικτική), η συνεισφορά του διευθυντή φωτογραφίας Γκουίντο Μικελότι καθοριστική, ενώ το ατμοσφαιρικό σάουντρακ του Σικελού Σάντι Πουλβιρέντι άξιο επαίνων. Όπως και οι περισσότερες ερμηνείες (μια μικρή έκπληξη αυτή της Λίντα Καρίντι στο ρόλο της συζύγου του Αμόρε), ενώ ο Φαβίνο είναι απλώς χάρμα οφθαλμών.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: Τη νύχτα πριν από τη συνταξιοδότησή του, μετά από 35 χρόνια έντιμης υπηρεσίας, ο υπαστυνόμος Φράνκο Αμόρε θα δει τον κόσμο του να ανατρέπεται. Στη διάρκειά της, θα κινδυνεύσουν όλα όσα έχουν σημασία γι’ αυτόν: η δουλειά του, η μεγάλη του αγάπη για τη σύζυγό του, η φιλία του με τον συνάδελφό του, ακόμη και η ίδια του η ζωή.

Άλλοθι για Παντρεμένους 2

(“Alibi.com 2”) Κωμωδία, γαλλικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Φιλίπ Λασό, με τους Φιλίπ Λασό, Ελοντίν Φοντάν, Ταρέκ Μπουνταλί, Ναταλί Μπαγέ, Ντιντιέ Μπουρτόν, Ζεράρ Ζινιόν κα.

Τεράστια εμπορική επιτυχία, που ξεπέρασε και την πρώτη ταινία του νεόκοπου Γάλλου σταρ και εσχάτως και σκηνοθέτη Φιλίπ Λασό, ο οποίος ακολουθεί με συνέπεια τους κανόνες της φαρσοκωμωδίας, των χοντροκομμένων συμπτώσεων, αλλά και βλέποντας με συμπάθεια τα ήθη και τα στερεότυπα της γαλλικής αστικής τάξης.

Όπως και στην πρώτη ταινία που κυκλοφόρησε το 2017, υπάρχουν πράγματι κάποιες ξεκαρδιστικές σκηνές, αλλά αυτή τη φορά δεν υπάρχει η αρχική καλή σεναριακή ιδέα, δηλαδή της διαδικτυακής εταιρείας που έχει ιδρύσει ο πρωταγωνιστής για την υπηρεσία παροχής άλλοθι για απιστίες και ότι άλλο φανταστεί κανείς.

Εδώ, ο Γκρεγκ, έχει κλείσει την εταιρεία του, η ζωή του έχει ηρεμήσει, μέχρι που αποφασίζει να κάνει πρόταση στην Φλο, που ερωτεύθηκε στην πρώτη ταινία. Και αυτό διότι θα πρέπει να παρουσιάσει τους γονείς του στην αγαπημένη του και στους γονείς της και προτιμά να αναζητήσει ψεύτικους από τους αληθινούς, μία ηθοποιό και έναν απατεώνα.

Ο Λασό θα ρίξει στην οθόνη αμέτρητες παρεξηγήσεις, ενώ γρήγορα το χιούμορ του θα αρχίσει να αγκομαχά και τα φαρσικά του ευρήματα να μοιάζουν με επανάληψη των προηγουμένων. Έτσι, αν σε αυτές τις αδυναμίες προσθέσουμε και την αναιμική παρουσία του Λασό ως πρωταγωνιστή, που δείχνει ακατάλληλος να πάρει στην πλάτη του το δύσκολο φορτίο της κωμωδίας, το μόνο που απομένει είναι ορισμένοι υποστηρικτικοί δεύτεροι ρόλοι έμπειρων ηθοποιών και βεβαίως ορισμένα αστεία γκαγκς.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ.. Από τότε που έκλεισε το Alibi.com, η ζωή του Γκρεγκ έχει περιέλθει σε μια ηρεμία. Μέχρι που αποφασίζει να κάνει πρόταση γάμου στη Φλο, και φυσικά πρέπει να τη συστήσει στον απατεώνα πατέρα του και την πρώην ηθοποιό μητέρα του. Κι επειδή αυτό δεν είναι εύκολο, προτιμάει να ανοίξει ξανά το πρακτορείο του, αναζητώντας ψεύτικους γονείς.

Αυτά που δεν Λέγονται

(“Historias para no Contar”) Κομεντί, ισπανικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Σεσκ Γκάι, με τους Αντόνιο ντε λα Τόρε, Μαριμπέλ Βερντού, Χαβιέ Καμάρα, Νόρα Νάβας κα.

Ο τίτλος, σε συνδυασμό με το είδος της κομεντί, παραπέμπει σε μια ανατρεπτική, με οξύ χιούμορ, πνευματώδη ταινία, από τον Σεσκ Γκάι («Truman», «Οι Γείτονες από Πάνω»), που έχει χαρακτηριστεί, μάλλον με μία μεγάλη δόση υπερβολής και ως «Γούντι Άλεν της Ισπανίας».

Κομψά φτιαγμένη, διασκεδαστική και ορισμένες φορές σκεπτόμενη, σπονδυλωτή κωμωδία, πέντε ιστοριών, με ήρωες καθημερινούς χαρακτήρες της Βαρκελώνης, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις των διαπροσωπικών σχέσεων. Ένα άνισο φιλμ – συνηθισμένο φαινόμενο σε σπονδυλωτά έργα, που ξεκινά ενθαρρυντικά, αλλά στη συνέχεια αρχίζει να χάνει στροφές και να περιορίζεται η χάρη και το χιούμορ του, σε ορισμένες ατάκες και έξυπνα πακεταρισμένες φάρσες.

Δύο άνθρωποι που βρίσκονται σε ένα πάρκο, παρότι θέλουν να ζήσουν μαζί, τρεις γυναίκες ηθοποιοί σε μια οντισιόν είναι έτοιμες για όλα, ένας άντρας που αρνείται να ξεπεράσει τη γυναίκα του, ένας ηλικιωμένος καθηγητής που βγαίνει ραντεβού με μια μαθήτριά του και ένας σύζυγος που ανακαλύπτει πως η σύζυγός του έχει καταλάβει την απιστία του, είναι οι πέντε ιστορίες που συνθέτουν το φιλμ.

Μικρής έντασης ιστορίες, που διαδραματίζονται σε ένα εφησυχασμένο μεσοαστικό περιβάλλον και που περιστρέφονται γύρω από τα ερωτικά ζητήματα, τις ανασφάλειες της μέσης ηλικίας, αλλά και της νεότερης γενιάς που δείχνει εγκλωβισμένη σε ένα πλαίσιο προκαθορισμένης ευτυχίας.

Η ταινία είναι καλοδουλεμένη, έχει το ρυθμό της, καλές ερμηνείες γνωστών ηθοποιών, αλλά πάσχει και από την έλλειψη ενός αιχμηρού σεναρίου, ενώ ταυτόχρονα δίνει την αίσθηση μιας προσέγγισης αφ’ υψηλού και ότι έχει μπει ένας κόφτης για τα ουσιώδη, όλα αυτά που πλήττουν τον απλό καθημερινό άνθρωπο.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Mια σπονδυλωτή ιστορία πέντε κεφαλαίων στη σημερινή Βαρκελώνη, με ξεχωριστούς χαρακτήρες διαφορετικών ηλικιών που έρχονται αντιμέτωποι με τις προκλήσεις των ανθρώπινων σχέσεων.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

Η Θεά

(“Devi”) Το αριστούργημα του Σατγιαζίτ Ράι, του κορυφαίου Ινδού σκηνοθέτη, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μία ανεκτίμητη προσφορά προς τους αθεράπευτους σινεφίλ. Ένα ανυπέρβλητο ποιητικό δράμα – κατά τον Κόπολα το καλύτερο έργο του Ράι – ένας σταθμός για το σινεμά, απ’ αυτά τα λιγοστά που θέτουν τον κινηματογράφο ανάμεσα στις τέχνες. Ο Ράι («Η Τριλογία του Απού») θαυματουργεί, βγάζοντας στον δρόμο την κάμερα, πετυχαίνει μία ανεπανάληπτη αναπαράσταση της ινδικής υπαίθρου, ξεπερνώντας και τους κορυφαίους Ιταλούς του νεορεαλισμού, από τον οποίο επηρεάστηκε καθοριστικά. Αναδεικνύει τα μικρά και τα μεγάλα της ζωής, τις κοινωνικές αντιθέσεις, τον φανατισμό, το δηλητήριο της αποικιοκρατίας, Το κυριότερο, όμως, ο προφητικός Ράι, μας καθηλώνει όταν μιλά για την εκμετάλλευση των γυναικών, ακόμη και μέσω της συμβολικής θεοποίησής τους, εκθέτοντας τις δομές της εξουσίας και της πατριαρχίας.

Στην αγροτική Ινδία του 19ου αιώνα, ένας φεουδάρχης καταλαμβάνεται από την ιδέα ότι η αγαπημένη του νύφη είναι μετενσάρκωση της Μητέρας Θεάς, ενώ ο γιος του και σύζυγός της έχει φύγει για την Καλκούτα, για να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Μια αυταπάτη, που αποδεικνύεται καταστροφική για τη νεαρή γυναίκα και τους γύρω της.

Ασπρόμαυρα μαγικά πλάνα, με το θεόπνευστο άγγιγμα του Ράι, απλότητα, λυρισμός και υπέροχες ερμηνείες από την Σαρμίλα Ταγκόρ, με τα θλιμμένα της μάτια να συνεπαίρνουν και τους Τσουμίτρα Σατερτζί και Τσάμπι Μπισβάς.

Στο Στοιχείο τους

(“Elemental”) Φιλόδοξη παραγωγή (2023) από την Pixar και σε σκηνοθεσία του έμπειρου στο animation Πίτερ Σον, που θέλει να εμβαθύνει, σε ζητήματα όπως είναι η εμπειρία των μεταναστών, την ενηλικίωση, τη διαφορετικότητα, την αγάπη και την οικογένεια, αλλά καλύτερα να επέμενε απλώς στο ψυχαγωγικό μέρος της ταινίας. Το στόρι μας μεταφέρει στο φανταστικό κόσμο της Πόλης των Στοιχείων, όπου ζουν τα στοιχεία της φύσης, όπως η φωτιά, το νερό και η γη. Η Φλόγα, μία νεαρή κοπέλα, που δεν έχει βγει ποτέ από τα όρια της πόλης της, θα γνωριστεί με τον υδάτινο Ριπλ, ο οποίος την προτρέπει να μπουν σε μια περιπέτεια, που θα τους αλλάξει ριζικά και τους δύο. Χαριτωμένο, με φροντισμένα γραφικά, παιδικό animation, που όμως δεν φτάνει στα επίπεδα των καλών στιγμών της Pixar. Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα Ελληνικά.

Notorious

Το θρυλικό θρίλερ (1946) του Άλφρεντ Χίτσκοκ, σε μία ακόμη, πάντα πολύτιμη, επανέκδοση, με το αθάνατο πρωταγωνιστικό ζευγάρι Ίνγκριντ Μπέργκμαν – Κάρι Γκραντ, αλλά και τους έξοχους Κλοντ Ρέινς και Αλέξη Μινωτή. Ο Χίτσκοκ στήνει ένα άψογο θρίλερ χαρακτήρων, στο οποίο μία γενναία πανέμορφη γυναίκα μπλέκει σε ένα ριψοκίνδυνο παιχνίδι, μετά από παρότρυνση ενός γοητευτικού πράκτορα, που ερωτεύεται παράφορα. Αριστοτεχνικό θρίλερ, αλλά με το ρομάντζο να κυριαρχεί και να προκαλεί περισσότερο σασπένς απ’ ό,τι η υπόθεση κατασκοπίας, την Μπέργκμαν ερωτική όσο ποτέ – ειδικά στην αξέχαστη σκηνή όπου είναι ελαφρώς ζαλισμένη από το ποτό -και τον «μετρ» με μία ασύλληπτη μαεστρία, πραγματικό σκηνοθετικό σεμινάριο, να αποφεύγει τον υπερσυντηρητικό κώδικα Χέιζ, στις παθιασμένες σκηνές του ζευγαριού. Σίγουρα, μία από τις τέσσερις – πέντε καλύτερες ταινίες του Χίτσκοκ.