Το διαζύγιο με τον Θοδωρή Μαραντίνη, ο φόβος για τα παιδιά της και η ασθένεια της μητέρας της που την έκανε να πάρει δραστικές αποφάσεις. Η Σίσσυ Χρηστίδου μίλησε για όλα σήμερα (22.09.2023) στην Ελένη Μενεγάκη.
Με αφοπλιστική ειλικρίνεια, η Σίσσυ Χρηστίδου αναφέρθηκε, κατά τη συζήτησή της με την Ελένη Μενεγάκη, στο διαζύγιο από τον Θοδωρή Μαραντίνη αλλά και στην ασθένεια και το θάνατο της μητέρας της.
Η Ελένη Μενεγάκη ρώτησε τη Σίσσυ Χρηστίδου πως κατάφερε να διαχειριστεί το θάνατο της μητέρας της, το διαζύγιό της και όλα αυτά ενώ είναι πρόσωπο στο «επίκεντρο» της δημοσιότητας.
«Η ψυχή μου το ξέρει. Πήρα μια απόφαση που θεωρώ ότι δεν θέλει ιδιαίτερη γενναιότητα, αλλά θέλει ενσυναίσθηση και δύναμη. Η ασθένεια της μητέρας μου με βοήθησε να αντιμετωπίσω όλα τα υπόλοιπα σαν να ήταν λιγότερο βαριά από ό,τι θα τα αντιμετώπιζα αν δεν υπήρχε αυτό. Με βοήθησε σε αυτό το κομμάτι, οπότε έγινα πιο διεκπεραιωτική. Δεν έκανα αυτά που θα έπρεπε να κάνω και αφοσιώθηκα στη μαμά μου.
Ήμουν τη μισή εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, τη μισή εβδομάδα εδώ, έψαχνα γιατρούς, μιλούσα με όποιον μπορούσα. Συνέβαιναν παράλληλα στη ζωή μου όλα αυτά, αυτό ήταν το επίκεντρο για μένα. Όταν έφυγε η μαμά άλλαξε αυτό. Αυτή η αλλαγή «έγραψε» γιατί έφερε αλυσιδωτές αντιδράσεις και πραγματικότητες στη ζωή μου. Εγώ ήξερα τι θα γίνει.
Ο κόσμος δεν ξέρει αυτά που έχω ζήσει στην προσωπική μου ζωή και μπορεί οι αντιδράσεις να φαίνονται λίγο ξαφνικές ή ότι δεν τις έχω σκεφτεί καλά. Τα έχω ζυγίσει όλα πάρα πολύ καλά και έχω κάνει πάρα πολύ υπομονή, πολλά χρόνια. Όταν γίνει αυτό το κλικ, μετά δεν υπάρχει γυρισμός», εξομολογήθηκε η Σίσσυ Χρηστίδου.
Όσον αφορά στο διαζύγιο, είπε πως «το χειρίστηκα σαν μητέρα. Με φόβισε πολύ. Κατάλαβα ότι δεν είναι όλα προφανή και ότι ή θα πρέπει να βγω να εξηγήσω ή θα πρέπει να κρατήσω τη σιωπή μου και να προστατεύσω ό,τι έχω σημαντικότερο. Διάλεξα το δεύτερο. Δεν με νοιάζει τι θα σκεφτεί ο καθένας, όσο με νοιάζουν τα παιδιά μου.
Ζούσα με αυτό τον φόβο και αποφάσισα να μην φοβηθώ άλλο, γιατί φοβόμουν πολλά χρόνια γι’ αυτή την έκθεση. Δεν έχω τίποτα να κρύψω, δεν φοβάμαι τίποτα πια».