«Πάντα με σέβεται ως πατέρα του, αλλά έχουμε μια ιερή συμμαχία μεταξύ μας», ομολογεί ο Στράτος Τζώρτζογλου.
Για την μάχη που έδωσε με την κατάθλιψη και την στήριξη που είχε τόσο από τη βαθιά του πίστη όσο και από τον αγαπημένο του γιο, Αλκιβιάδη μίλησε από καρδιάς ο Στράτος Τζώρτζογλου στο περιοδικό «Λοιπόν» και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο.
Έχεις δηλώσει πολλές φορές ότι η πίστη σου στον Θεό σ’ έχει βοηθήσει αρκετά στη ζωή σου, εκείνο το διάστημα προσευχόσουν για να γίνεις καλά;
Είμαι Χριστιανός, πηγαίνω στην εκκλησία, κοινωνώ και προσεύχομαι. Εκείνο το διάστημα ωστόσο, το είχα κόψει και αυτό. Ευτυχώς είχα δίπλα μου τον πνευματικό μου στη Ρόδο, τον πατέρα Ηλία που μου έδινε κουράγιο. Εκείνος προσευχόταν συνέχεια για εμένα. Κάποια στιγμή μου λέει: «Ο Θεός σ’ αγαπάει πολύ, μην ανησυχείς θα πάνε όλα καλά». Τον πέρασα κι αυτόν για τρελό γιατί δεν του ανοιγόμουν, δεν του είχα παραδεχτεί την κατάθλιψή μου. Εκείνος προσπαθούσε να μου δίνει κουράγιο.
Θυμάμαι ότι μετά τις δέκα πρώτες συνεδρίες στην ψυχολόγο που πήγα, παραδέχτηκα ότι πάσχω από κατάθλιψη. Ευτυχώς με βοήθησε η φαρμακευτική αγωγή που μου έδωσε ο ψυχίατρος και μου έφυγαν οι εμμονές. Έτσι σιγά σιγά αναθάρρησα και μία ωραία πρωία είχε τελειώσει όλη αυτή η ιστορία. Χρωστάω την αναγέννηση μου στη Σοφία και στον πνευματικό του.
Ο γιος σου είναι 27 χρονών, τι συμβουλές του δίνεις;
Την περίοδο της κατάθλιψης αυτός μου έδινε συμβουλές. Μου έλεγε ό,τι νιώθω να τα γράφω, για να τα συνειδητοποιώ. Αυτή τη στιγμή είμαστε σε μια φάση ισότιμη με τον γιο μου. Πάντα με σέβεται ως πατέρα του, αλλά έχουμε μια ιερή συμμαχία μεταξύ μας. Είμαστε δύο άντρες που πολεμήσαμε στο ίδιο μέτωπο όταν ήμουν στην Αμερική από το 2014 έως το 2018.
Αυτό θα μας ενώνει για πάντα. Ο Αλκιβιάδης είδε σε πολύ μικρή ηλικία τι σημαίνει να ζεις σε μια αχανή χώρα και να πολεμάς για τα προς το ζην!
Ξεκινήσαμε μαζί από την αρχή με τις δυνάμεις μας και μόνο. Ήμουν ένας άγνωστος ηθοποιός που ήξερε μόνο να παίζει στο θέατρο. Στην αρχή δεν είχαμε κανέναν, ούτε έναν φίλο, δεν είχαμε χρήματα σε μια πανάκριβη χώρα, μέχρι που σταθήκαμε στα πόδια μας και οι δύο. Πραγματικά μεγαλώσαμε μαζί.