Το «Heroes» περιγράφει μία μέρα του Ντέιβιντ Μπόουι με τη σύντροφό του

Η Κλαρ Σένστον αναφέρει στον δημιουργό του ντοκιμαντέρ ότι με τον Ντέιβιντ Μπόουι πέρασαν μία «εξαιρετική μέρα» στο Βερολίνο.

Ήταν το ανεπίσημο σάουντρακ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 στο Λονδίνο, ενέπνευσε τον Φίλιπ Γκλας να γράψει μία συμφωνία και είναι το πιο δημοφιλές τραγούδι του Ντέιβιντ Μπόουι στο Spotify. Σε νέο ντοκιμαντέρ του BBC υποστηρίζεται ότι το τραγούδι «Heroes» δημιουργήθηκε μετά από μια μέρα που πέρασε ο αείμνηστος θρύλος της ροκ με την Κλαρ Σένστον, μοντέλο, ηθοποιό και καλλιτέχνιδα με την οποία είχε σχέση στα μέσα της δεκαετίας του 1970.

Η πηγή έμπνευσης του «Heroes» του 1977 όπως πίστευαν οι θαυμαστές του ήταν κάτι παγιωμένο. Ο Μπόουι ισχυριζόταν σταθερά ότι το τραγούδι γράφτηκε αφού είδε τον μουσικό παραγωγό Τόνι Βισκόντι να αγκαλιάζει τη Γερμανίδα τραγουδίστρια Αντόνια Μάας στο Τείχος του Βερολίνου.

Ωστόσο, στο ντοκιαντέρ του BBC Radio 4 «Bowie in Berlin» αναφέρεται ότι ο χρόνος που πέρασε ο τραγουδιστής στη γερμανική πρωτεύουσα με την Κλαρ Σένστον ενέπνευσε τρεις από τις πιο διάσημες ηχογραφήσεις του: «Low», «Heroes» και «Lodger».

Το ντοκιμαντέρ είναι μια επανεκτίμηση της πολύμυθοποιημένης περιόδου, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Guardian.

Η Κλαρ Σένστον αναφέρει στον δημιουργό του ντοκιμαντέρ ότι με τον Ντέιβιντ Μπόουι πέρασαν μία «εξαιρετική μέρα» στο Βερολίνο, η οποία ξεκίνησε με εκείνη να αφηγείται στον τραγουδιστή ένα όνειρο που περιελάμβανε κολύμπι με δελφίνια, ότι στη συνέχεια επισκέφθηκαν μία έκθεση σε Μουσείο και ότι πέρασαν στα ανατολικά μέσω του σημείου ελέγχου Τσάρλι.

«Κρατούσαμε ο ένας το χέρι του άλλου πολύ σφιχτά και ήταν τόσο ακραία ως εμπειρία» σημειώνει η Σένστον και προσθέτει ότι στη συνέχεια επέστρεψαν στο δυτικό τμήμα της πόλης. «Περπατήσαμε στην άλλη πλευρά του Τείχους. Υπήρχαν προβολείς και μπορούσες να δεις τις μορφές των όπλων και κρατιόμασταν χέρι χέρι και πήρε το άλλο μου χέρι και με φίλησε. Ήταν τόσο όμορφα» συμπληρώνει.

Η περιγραφή της ημέρας αντικατοπτρίζεται σε στίχους του τραγουδιού.

«Την αναγνώρισα αμέσως» λέει η Σένστον στο ντοκιμαντέρ. «Ήξερα τι σήμαινε κάθε λέξη και περιέγραφε ακριβώς κάθε στιγμή εκείνης της μέρας» τονίζει.