Ήταν 12 Ιανουαρίου του 1932, όταν γεννήθηκε στην Αθήνα η Τζένη Καρέζη, η μελαχρινή και πάντα φινετσάτη ηθοποιός με το ακατανίκητο βλέμμα.
Η Τζένη Καρέζη, τα πιο όμορφα και εκφραστικά μάτια του ελληνικού σινεμά, υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές Ελληνίδες ηθοποιούς του κινηματογράφου και του θεάτρου μας και πρωταγωνίστησε για σειρά ετών σε μεγάλο αριθμό θεατρικών παραστάσεων και ταινιών πλάι σε ιερά τέρατα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η απόφαση να γίνει η ηθοποιός και η κόντρα με τον πατέρα της
Η Ευγενία Καρπούζη γεννιέται στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1932. Ο πατέρας της ήταν γυμνασιάρχης και η μητέρα της δασκάλα. Μετακόμισαν στη Θεσσαλονίκη, όπου και η Τζένη Καρέζη θα περάσει τα παιδικά της χρόνια, φοιτώντας στην ελληνογαλλική σχολή της Θεσσαλονίκης και αργότερα της Αθήνας.
Από νωρίς ανακαλύπτει ότι η υποκριτική είναι κάτι σαν προέκταση του εαυτού της και δεν αργεί να συμμετέχει σε παιδικές παραστάσεις, ακόμα και να φτιάξει τον δικό της θίασο. Έμενε μόνο να ανακοινώσει την απόφασή της στους γονείς της. Ο πατέρας της, αυστηρών αρχών, δεν υποδέχτηκε καθόλου ευχάριστα τα νέα ότι η κόρη του θα γίνει θεατρίνα. Μάλιστα, ήταν τόσο ανένδοτος που έφτασε σε σημείο να εγκαταλείψει την Καρέζη και τη μητέρα της.
Η Τζένη Καρέζη δεν πτοείται και εγγράφεται στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από όπου και θα αποφοιτήσει το 1954, έχοντας ήδη ερμηνεύσει ρόλους σε θεατρικές εταιρίες των Αθηνών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όσο για την μετατροπή του επιθέτου της από Καρπούζη σε Καρέζη, υπεύθυνος για αυτό ήταν ο Άγγελος Τερζάκης, γενικός διευθυντής τότε του Εθνικού Θεάτρου. «Δεν κάνεις καριέρα ως Καρπούζη» της είπε. Ψάχνοντας κάτι εύηχο, που θα διατηρούσε τα βασικά γράμματα «κ» και «ζ», κατέληξε στο Καρέζη.
Στη σχολή θα γνωρίσει την Αλίκη Βουγιουκλάκη και οι δύο κοπέλες θα γίνουν πολύ καλές φίλες παρόλο που το μάρκετινγκ της εποχής τις ήθελε να βρίσκονται σε μία μόνιμη καλλιτεχνική κόντρα.
Η Καρέζη στο θέατρο και στο σινεμά
Σταθερή συνεργάτιδα του θιάσου της Κοτοπούλη αλλά και του Εθνικού Θεάτρου στα επόμενα χρόνια, η Καρέζη θα ερμηνεύσει στο σανίδι κλασικό ρεπερτόριο δίπλα στην Κατίνα Παξινού, τη Μελίνα Μερκούρη αλλά και σύγχρονα έργα. Το 1963 ανέλαβε τη δημιουργία του δικού της θιάσου.
Πηγή φωτογραφίας: Eurokinissi
Το 1955 η Τζένη Καρέζη παίρνει μέρος στην πρώτη της ταινία, το «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» όπου σημείωσε μεγάλη επιτυχία και ακολουθούν κι άλλες. «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Δεσποινίς διευθυντής», «Κόκκινα φανάρια», «Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Μια γυναίκα στην αντίσταση» (1970), «Μαντώ Μαυρογένους» (1971) και πολλές πολλές άλλες. Οι ταινίες «Μια τρελή… τρελή οικογένεια» και «Τζένη Τζένη» εκτόξευσαν την δημοτικότητά της.
Οι δύο γάμοι και ο θάνατος
Η Τζένη Καρέζη έκανε δύο γάμους. Παντρεύτηκε με τον Ζάχο Χατζηφωτίου στις 7 Μαΐου 1962, σε έναν επεισοδιακό γάμο στη Φιλοθέη που κράτησε πέντε χρόνια. Το 1967 γνώρισε τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο στα γυρίσματα της ταινίας «Κονσέρτο για πυροβόλα» που γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία, κόβοντας συνολικά 427.698 εισιτήρια.
Όπως έχει παραδεχτεί ο Κώστας Καζάκος ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος και γεννήθηκε ενώ έπαιζαν τάβλι μέχρι να ξεκινήσουν το γύρισμα!
Το ζευγάρι παντρεύτηκε και τον Απρίλιο του 1969, η ευτυχία του ζευγαριού ολοκληρώθηκε με τον ερχομό του γιου τους, Κωνσταντίνου. Μάλιστα, υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο να γεννιόταν στις 21 Απριλίου, κάτι που σήμαινε πως θα τον βάπτιζε ένας από τους συνταγματάρχες της Χούντας κάτι που ούτε η Καρέζη ούτε ο Καζάκος ήθελαν.
Τον Ιούνιος του 1973, ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη, ανεβάζουν την ιστορική παράσταση το «Μεγάλο μας Τσίρκο» σε κείμενα του Ιάκωβου Καμπανέλλη και σκηνοθεσία του Κώστα Καζάκου. Η παράσταση σημείωσε θριαμβευτική επιτυχία με ρεκόρ, για την εποχή, εισιτηρίων και έντονα πολιτικά μηνύματα κατά της Χούντας των συνταγματαρχών, γεγονός που οδήγησε τους δυο τους στη φυλακή.
«Ναι, μπορώ να ξανακάνω φυλακή. Αν χρειαστεί, μπορώ να ξαναπάω» ψιθυρίζει η πάντα πολιτικοποιημένη αριστερή Καρέζη, η οποία από το 1974 εντάχθηκε επισήμως στο ΚΚΕ.
Το 1982 η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανέβασαν το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν με την Καρέζη να αποθεώνεται από τους κριτικούς για την ερμηνεία της στο ρόλο της Μάρθας. Ακολουθεί ο πρώτος πρωταγωνιστικός της ρόλος σε αρχαία τραγωδία, την Μήδεια του Ευριπίδη στο Ηρώδειο.
Η Καρέζη διαγνώστηκε με καρκίνο τη χρονιά 1988-89 όταν έπαιζε τον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ, μαζί με τον Κώστα Καζάκο. Οι παραστάσεις διακόπηκαν και η ηθοποιός ταξίδεψε στο εξωτερικό για εξετάσεις. Πέθανε στις 27 Ιουλίου 1992 μετά από τετραετή μάχη με τη νόσο.
Δύο μήνες μάλιστα πριν από τον θάνατό της, η μεγάλη πρωταγωνίστρια θα συγκινήσει για μια τελευταία φορά τον κόσμο με την ανοιχτή επιστολή που στέλνει στον Τύπο: «Θέλω να ζω με τους δικούς μου. Θέλω να κάνω τη λατρεμένη μου δουλειά. Θέλω να προσφέρω. Να αγαπώ και να με αγαπούν. Δεν χάνονται αυτά. Δεν πρέπει να χαθούν. Δεν θέλω να χαθούν. Και πάντα θα ελπίζω».
Στη μνήμη της ιδρύθηκε το ίδρυμα «Τζένη Καρέζη», με σκοπό την ανακουφιστική φροντίδα σε καρκινοπαθείς και ασθενείς με άλλες χρόνιες νόσους.
