Γράφει ο Μάνος Αντώναρος (manosantonaros@gmail.com)
Kόβωντας βόλτες –περισσότερο από μισό αιώνα- πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη απέκτησα την εξής γνωση (λέγεται και εμπειρία):
Οι άνθρωποι τρέμουν στην ιδέα μπας και μείνουν μόνοι.
Προσωπικά είμαι μοναχικός άνθρωπος (δεν μ’ αρέσουν οι συνεργάτες, μ’αρέσει να εργάζομαι από το σπίτι, περνώ όμορφα μόνος μου σε ένα μπαρ κ.λ.π.) … όμως άλλο πράγμα το να είσαι μοναχικός και άλλο η μοναξιά.
Εχω ζήσει μόνος μου πάνω από 25 χρόνια…δεν το προτιμώ υποχρεωτικά, αλλά αποκλείεται να υποκύψω στον εκβιασμό «θα φύγω και θα σ΄αφήσω μόνο!»
Είναι κάκιστος εκβιασμός … με τρομερες συνέπειες.
Το να μένει κανείς μόνος είναι θέμα προπόνησης.
Λειτουργεί εντελώς αντίθετα από ό,τι λειτουργεί ό έρωτας…που όταν τον πρωτοσυναντήσεις σε μαγεύει και μετα από λίγο (;) αρχίζει να υποχωρεί/ξεθωριάζει… Το μόνος (ας το λέμε μοναξιά για να συνεννοηθούμε) μόλις το πρωτοσυναντήσεις τη μισείς βαθειά…. Μίσος παρέα με φόβο… όσο όμως γνωρίζεστε τοσο περισσότερο την αγαπάς.
Πρόκειται για μια αγάπη μοναδική…που μοιάζει με το ποδήλατο ή το κολυμπι που δεν το ξεχνάς ποτέ όσα χρόνια κι αν περάσουν. Mπορει τα πρώτα 30-40 μέτρα (αν εχεις να κάνεις καιρό π.χ. ποδήλατο) να πηγαίνεις σαν μεθυσμένος… αλλά αμέσως μετα βρίσκεις ενστικτωδώς την ισορροπία.
Η μοναξιά είναι η μοναδική ερωμένη στον κόσμο που σου επιτρέπει να … φέρνεις κι άλλες ή άλλους… Στα παλιά της τα παπούτσια.
——————————————————————–
-Να σου φτιάξω καφέ, μωρό;
-Όχι, σπίτι μου είναι… εγω πρέπει να σου φτιάξω….
-Μα μ΄αρέσει… άσε με να σου φτιάξω εγώ.
-Αφου επιμένεις… θα καταφέρεις να βρεις ό,τι χρειάζεται;
-Ε, πόσο δύσκολο μπορεί να’ναι;
-Σωστά! Ευχαριστώ….
(Ακούς τον θόρυβο του ψυγείου που ανοίγει)
-Γάλαααααα δεν έχεις;
-Στο πάνω ράφιιιιι….
-Ααααα ναι… έληξε χθές… το πετάωωωωωω…. Άσε που δεν παίρνεις τη σωστη μάρκα…. (Κλαπ… ακούς τον σκουπιδοντένεκε να ανοίγει και να κλείνει)….
-Δεν πέταξες τα σκουπίδια χθες το βράδυυυυυ , μωρό…
-Ειχα ραντεβου μαζί σου χθες το βράδυ αν θυμάσαιιιιιιιιιιι….
-Φαντάζομαι ό,τι πίνεις καφέ χωρίς γάλααααα εεεε? Πόση ζάχαρη;
(ΟΟΟΟΟΧΙ δεν πίνω καφέ χωρίς γάλα!)
-Δυο κουταλιές!
-Α, δεν κάνει καλό για την υγεία… θα σου βάλω μισή…
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
(Ρωτάς) Γιατί γελάς;
-Εγωωωωω δεν γέλασα…. Πώς σού’ρθε;
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
Η μοναξιά κάθεται δίπλα σου πάνω στο κομοδίνο σταυροπόδι και ξεκαρδισμένη στα γέλια:
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ –Καλημέρα, αγάπη μου!)
Το μωρό μπαίνει στην κρεββατοκάμαρα κρατωντας δυο κουπες αχνιστο καφέ… στις κούπες που μισείς γιατι σου θυμίζουν την πρώην σου.
-Θα φτιαχνα και φρυγανιές με μέλι… αλλά οι φρυγανιές που είχες είχαν λήξει κι αυτές την περασμένη εβδομάδα… οποτε στον σκουπιδοντενεκέ…
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
Την κοιτάς αυστηρά…την μοναξιά ντε…που σου κάνει ματάκια.
-Αααααα σουφερα και τον λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ… έπρεπε να τον είχες πληρώσει 17 ημέρες πριν…. Τον βάζω στην τσέπη σου για να μην τον ξεχάσεις.
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
-Σκάσε (λες ψιθυριστά στην μοναξιά που πίνει τον καφέ της με το ληγμένο (από χθες) γάλα σου.
-Είπες κάτι μωρό;
-Όχι… όχι…
-Μωρέ μην έχεις έτσι χύμα τα χρηματα σου στην τσέπη σου… μπορει να σου πέσουνε….
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ – ωραίος καφές με γάλα… δεν μου λες δεν είναι λίγο κοντή…η προηγούμενη μ αρεσε περισσότερο… αν δεν άκουγε συνέχεια Τερλέγκα θα ηταν τέλεια… )
-ΣΩΠΑ!
-Τι είπες μωρό;
-Σωπα… ακούς κάποιο θόρυβο;
-Α, το πλυντήριο πιάτων είναι… είναι τιγκα και δεν θαχε χωρο για τις κούπες… Αχ… πόσο μ αρέσουν… από πού τις πήρες; Αυτή θαναι η δικιά μου… εντάξει;
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
————————–
Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που έχουν μάθει να μένουν μόνοι. Βασικά τους εμπιστεύομαι.
Δεν είναι ευκολο… όμως μαθαίνεις να είσαι ανεξάρτητος… κι όταν μάθεις νασαι ανεξάρτητος τότε μπορεί να γίνεις και καλός/η σύντροφος.
Εχω δει ανθρώπους να κλαίνε για να μην επιστρέψουν σπίτι τους, επειδή δεν τους περιμένει κανείς. Ανοίγουν την πόρτα και το σκοτάδι τους κλωτσά έξω… Εχω πάθει από διευθυντές που μας κρατούσαν μέχρι τα άγρια χαράματα σε ηλίθια meetings επειδή δεν ήθελα να επιστρέψουν στο άδειο σπίτι τους…
tip1 Μην ξεχάσετε φεύγοντας να αφησετε ένα φως αναμένο κοντα στην είσοδο…
tip2 πάρτε μια γατούλα να σας προϋπαντεί και πού είναι αυτοσυντηρούμενη…
tip3 μην κλαίτε γοερά…θ ανησυχήσουν οι γείτονες…
tip4 MHN παντρευτείτε τον πιθανώς αγαπημένο σας, αν μένει με τη μαμά του… και ειδικά αυτόν που θα σας πει: Με βολεύει που ζω με τους δικούς μου… έχω δικιά μου είσοδο στο σπίτι… και ο πατέρας μου που είναι συνταξιούχος έχει αναλάβει όλες τις ψιλο-δουλειές που βαριέμαι να κάνω. Δεν ψάχνει γυναίκα… μαμά (μαϊμού μαμά) δλδ ψάχνει.
—————————————-
-Μωρό, το βράδυ που θα επιστρέψεις μην ξεχάσεις να βγάλεις τα πλυμένα πιάτα από το πλυντηριο ε; Ωραίος ο καφές; Μην ξεχάσεις να πάρεις γάλα… όχι απ’ αυτην την αηδία που παίρνεις…
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)