10 ταινίες που σημάδεψαν τον παγκόσμιο κινηματογράφο και πρέπει να δεις μια φορά στη ζωή σου

Θυμάσαι την πρώτη φoρά που άκουσες τον μονόλογο που έβγαλε ο Τζουλς (Σάμιουελ Λ. Τζάκσον) πριν πυροβολήσει τον Μπρετ στην ταινία «Pulp Fiction» του Κουέντιν Ταραντίνο ή την θρυλική ατάκα “As far back as I can remember, I always wanted to be a gangster» του Ρέι Λιότα στην έναρξη της ταινίας τα «Καλά Παιδιά» του Μάρτιν Σκοτσέζε;

Αυτές είναι μόνο δύο στιγμές από τις καλύτερες ταινίες που κυκλοφόρησαν την δεκαετία του ’90, οι οποίες σημάδεψαν τον παγκόσμιο κινηματογράφο και σίγουρα τις έχεις δύο πάνω από μια φορά.

Είναι κλασικές ταινίες που έχουν αντέξει την δοκιμασία του χρόνου, για τις οποίες συνεχίζουμε να διαφωνούμε, να βλέπουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και να γράφουμε άρθρα σαν και αυτό.

Δείτε 10 από τις ταινίες των 90’s που αγαπήθηκαν από κοινό και κριτικούς και πρέπει να δεις μια φορά στη ζωή σου.

Τα Καλά Παιδιά (1990)

Τα “Καλά Παιδιά” είναι αμερικανική βιογραφική αστυνομική ταινία του 1990, σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορτσέζε. Το σενάριο το έγραψε ο ίδιος ο Σκορτσέζε, σε συνεργασία με τον Νίκολας Πιλέγκι, το οποίο βασίστηκε σε βιβλίο του τελευταίου, το Wiseguy. Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Τζο Πέσι και Ρέι Λιότα. Η ταινία εξιστορεί την άνοδο και την καθόδο της μαφίας, στην οποία συμμετείχε ο Χένρι Χιλ.

Pulp Fiction (1994)

Το «Pulp Fiction» είναι αμερικανική αστυνομική νεο-νουάρ ταινία μαύρης κωμωδίας του 1994 που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον μοναδικό Κουέντιν Ταραντίνο. Η πλοκή της ταινίας αφορά τις διασταυρούμενες ιστορίες συμμοριτών, ατόμων του υποκόσμου, μικροεγκληματιών και ενός μυστηριώδους χαρτοφύλακα.

Η Σιώπη των Αμνών (1991)

H νεαρή μαθητευόμενη πράκτορας του FBI Κλαρίς Στέρλινγκ (Τζόντι Φόστερ) θα επισκεφθεί τον χρόνια έγκλειστο ιδιοφυή καννίβαλο, ψυχίατρο Χάνιμπαλ Λέκτερ (Άντονι Χόπκινς) με σκοπό να του αποσπάσει πληροφορίες σχετικά με κάποιον κατ’ εξακολούθηση δολοφόνο. Για να αποσπάσει, όμως, τις πληροφορίες που θέλει, θα πρέπει να του ανοίξει τις πύλες της ψυχής της και να του μιλήσει για τη χειρότερη ανάμνηση των παιδικών της χρόνων.

Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (1994)

Στην ταινία περιγράφεται η ιστορία του Άντι Ντιφρένς, ενός τραπεζίτη, ο οποίος μένει στην κρατική φυλακή Shawshank για σχεδόν δύο δεκαετίες κατηγορούμενος άδικα για το φόνο της γυναίκας του και του εραστή της. Εκεί αναπτύσσει φιλία με ένα συγκρατούμενο με το όνομα Έλις Ρέντινγκ και ανακαλύπτουν τη δύναμη της φιλίας ώσπου φτάνουν και οι δύο στη λύτρωση.

Reservoir Dogs (1992)

Το “Reservoir Dogs” είναι η πρώτη ταινία του Ταραντίνο και η καλύτερη του μετά το “Pulp Fiction”. Αν και δεν έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία, θεωρείται μέχρι σήμερα ως μία από τις σημαντικότερες cult ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Υπάρχει υπερβολική βία στο “Reservoir dogs”, ωστόσο απαλύνεται από το χιούμορ, και σύμφωνα με τον Κουέντιν Ταραντίνο: “Η βία στο σινεμά δεν αποτελεί πρόβλημα όταν κάνεις πλάκα μ’ αυτή.” Πανέξυπνη σεναριακή δομή, ευφυείς διάλογοι, στυλιζαρισμένη βία, μαύρο χιούμορ, αλλά και ένα κάπως υπερβολικό τέλος, που ανέδειξε το ιδιαίτερο και μοναδικό ταλέντο του Κουέντιν Ταραντίνο.

Η Μέρα της Μαρμότας (1993)

Η ιστορία ακολουθεί τον Φιλ Κόνορς, έναν αλαζονικό μετεωρολόγο της τηλεόρασης, ο οποίος κατά τη διάρκεια ενός ρεπορτάζ στο Πανξατόνι της Πενσυλβάνια στην ετήσια Μέρα της Μαρμότας, βρίσκει τον εαυτό του παγιδευμένο στο χρόνο και αναγκασμένο να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά. Αφού υποκύπτει στον ηδονισμό και σε αμέτρητες απόπειρες αυτοκτονίας, αρχίζει σιγά σιγά να επανεξετάζει τη ζωή του και τις προτεραιότητές του.

Fargo (1996)

Το “Fargo” είναι μια αμερικανική μαύρη κωμωδία του 1996, σε σενάριο, παραγωγή και σκηνοθεσία από τους αδερφούς Κοέν. Πρωταγωνιστούν η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ στο ρόλο της εγκύου αρχηγού της αστυνομίας της Μινεσότα, η οποία διερευνά μια σειρά ανθρωποκτονιών στην περιοχή, και ο Ουίλλιαμ Χ. Μέϊσι στο ρόλο ενός πωλητή αυτοκινήτων, ο οποίος προσλαμβάνει δύο εγκληματίες για να απαγάγουν την γυναίκα του. Το 2006 η ταινία θεωρήθηκε “πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική” από τη βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου και καταχωρήθηκε στο Αμερικάνικο εθνικό αρχείο ταινιών, καθιστώντας την μία από τις μόλις έξι ταινίες οι οποίες έχουν επιλεγεί και καταχωρηθεί εντός του πρώτου χρόνου κατά το οποίο προτάθηκαν.

American Beauty (1999)

O Λέστερ, ευκατάστατος οικογενειάρχης των προαστίων, συνειδητοποιεί βαθμιαία την αβάσταχτη κενότητα της υλιστικής του καθημερινότητας. H υπαρξιακή του κρίση θα πάρει σοβαρές διαστάσεις από τη στιγμή που αρχίζει να έλκεται από μια συμμαθήτρια της κόρης του και να συμπεριφέρεται εντελώς αντικοινωνικά. Η ταινία πραγματεύεται μία “επίθεση” στην παραδοσιακή εκδοχή του “αμερικανικού ονείρου” και στους εκπροσώπους του, που κατέληξαν υπέρμαχοι όλων όσων κάποτε αμφισβητούσαν.

Fight Club (1999)

Το “Fight Club” είναι ταινία του 1999 σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Φίντσερ, με πρωταγωνιστές τους Μπραντ Πιτ, Έντουαρντ Νόρτον και Έλενα Μπόναμ Κάρτερ. Ο Νόρτον παίζει έναν ανώνυμο πρωταγωνιστή, που είναι δυσαρεστημένος με τη δουλειά γραφείου που κάνει. Οργανώνει ένα κλαμπ πάλης (“fight club”) με έναν κατασκευαστή σαπουνιών, τον Τάιλερ Ντέρντεν, τον οποίο υποδύεται ο Μπραντ Πιτ. Στο κλαμπ τους συμμετέχουν κι άλλοι άντρες που θέλουν να παλέψουν για λόγους αναψυχής. Ο αφηγητής εμπλέκεται σε μια σχέση με τον Ντέρντεν και μία παράξενη γυναίκα, τη Μάρλα Σίνγκερ, την οποία παίζει η Μπόναμ Κάρτερ.

Μαθήματα Πιάνου (1993)

Το “Μαθήματα Πιάνου” είναι αυστραλιανή δραματική ταινία παραγωγής 1993 σε σκηνοθεσία και σενάριο της Τζέιν Κάμπιον. Πρωταγωνιστούν οι Χόλι Χάντερ, Άννα Πάκουιν, Χάρβεϊ Καϊτέλ και Σαμ Νιλ. Η ταινία αποδείχθηκε τεράστια καλλιτεχνική επιτυχία, αποσπώντας πολλές υποψηφιότητες και βραβεία. Κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα και το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών, έλαβε 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας κερδίζοντας τα βραβεία Πρωτότυπου Σεναρίου, Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Χάντερ και Β’ Γυναικείου Ρόλου για την Πάκουιν.