Αυτή τη χρονιά λοιπόν, «καπετάνιος» ο Πέτρος Κωστόπουλός και δίπλα του ο Δημήτρης Ουγγαρέζος, ο Άρης Καβατζίκης, η Ελισάβετ Σπανού, αλλά και η σύζυγός του Τζένη Μπαλατσινού. Εκείνη την ώρα ο Κωστόπουλος είναι στην κουζίνα και μαγειρεύει με τη Μαρία Εκμετσίογλου.
Στη συνέχεια η Μπαλατσινού φιλοξενεί τη Βιβή Μπασινά και τη Βάσω Νικοπολίδη, ενώ με γρήγορους ρυθμούς γιατί ο χρόνος πιέζει, καταλήγουν στη συνέντευξη με τη Χρύσα Παπά. Ο floor manager κάνει νόημα και ο Πέτρος με την Τζένη ευχαριστούν την ηθοποιό και δίνουν ραντεβού με τους τηλεθεατές για τη Δευτέρα (σήμερα δηλαδή) το πρωί.
Φεύγω από το πλατό με τον Πέτρο, πηγαίνουμε στο καμαρίνι του και το κασετοφωνάκι μπαίνει μπροστά.
Στην αρχή είναι… επιφυλακτικός, έχει αυτό το μάτσο ύφος που λες «τώρα, αν του πω τίποτα και στραβώσει, θα αρχίσει τα βρισίδια». Από την άλλη όμως, έχοντας κάνει κι ο ίδιος πολλές συνεντεύξεις στη ζωή του ξέρει πολύ καλά πως πρέπει να «σεβαστεί» τον απέναντι ρόλο και να μην «κλείσει σαν στρείδι». Ο «μάτσο» λοιπόν Πέτρος ανοίγει το στόμα του και απαντά σε ό,τι τον ρωτάω, χωρίς να στρογγυλεύει τις απαντήσεις του. Η κουβέντα μας, άρχισε για το πώς του φαίνεται το «Πρωινό mou» και όπως μου είπε
«Μια χαρά τώρα γιατί στην αρχή ήμουν «ψάρι» γιατί δεν ήξερα το μηχανισμό. Παρακολουθούσα τα βραδινά talk shows του εξωτερικού, αλλά δεν είχα ιδέα από τα πρωινά και μπήκα σε αυτό σαν ψάρι. Κάναμε πρόβα 4 φορές, γιατί έλειπα στην Αμερική κι όταν επέστρεψα αποφασίσαμε με τον Πέτρο Μπούτο να μην βγουν οι άλλοι και εμείς να καθόμαστε και νομίζω ότι κάναμε πολύ καλά. Αλλά νομίζω ότι τις 28 πρώτες φορές από τις 32 που έχουμε βγει στον αέρα δεν είχα καταλάβει τι είναι. Μετά από ένα μήνα αρχίζω να καταλαβαίνω τι θέλω, ποιος είμαι, τι κάνω, τι μπορώ να κάνω καλύτερα…!
– Πώς αποφάσισες και είπες το ναι;
Είχα κάνει μια κουβέντα με τον ΑΝΤ1 κι επειδή είχαν κάνει τις μεταγραφές ήθελαν να κόψουμε μια εκπομπή, αλλά εγώ δεν το δέχτηκα γιατί τα νούμερα ήταν πάρα πολύ καλά. Έπαιρνα 8% με 12% μέσο όρο τηλεθέασης από την πέμπτη επανάληψη του «Wipe out» και έβγαζα μέσο όρο 22% με 23%. Αλλά μου είπαν ότι πήραν τη Ναταλία Γερμανού και ότι η Ναταλία έπρεπε να πάρει βραδινή εκπομπή, η εκπομπή του Θέμου θα γινόταν τρεις φορές, άρα έπρεπε να κόψουν από μένα. Κι εκείνη την ώρα είχαν βάλει από το MEGA έναν φίλο μου να με ρωτήσει αν θα με ενδιέφερε να έκανα πρωινό. Και από την αρχή η πρόταση με γαργαλούσε, παρότι με ξένισε που σκέφτηκαν εμένα. Ρώτησα την Τζένη και μου είπε «όχι, μην το κάνεις, δεν είσαι πρωινός», αλλά εμένα μου κάθισε σαν πρόκληση.
– Δεν το φοβήθηκες; Γιατί πράγματι δεν μου κάνεις για «πρωινός τύπος»…
Ναι, δεν είμαι πρωινός τύπος. Ξυπνούσα δέκα το πρωί και δούλευα έως το βράδυ. Πρωινές εκπομπές δεν είχα δει ποτέ. Κάποια δεκάλεπτα, αποσπασματικά κάνοντας κι άλλες δουλειές. Σε κάποια αργία να είχα δει καμιά ώρα. Δεν ήξερα καν τη δομή τους. Ήξερα ότι είχε και νύχι και πόδι και μαγειρική και κουτσομπολιό. Είχα πάει και καλεσμένος, αλλά μέχρι εκεί. Το πραγματικό του timing δεν το είχα. Αλλά είπα «γιατί όχι; Όλα τα μαθαίνει ο άνθρωπος αν θέλει». Ούτως ή άλλως είμαι «παρλαπίπας», έχω δηλαδή την ευκολία λόγου και, για να βλογήσω τα γένια μου, μεγάλη γκάμα θεμάτων για τα οποία μπορώ να μιλήσω. Γυναικεία περιοδικά είχα πολλά, life style επίσης, την πολιτική τη γνωρίζω πολύ καλά, δεν νομίζω ότι στερούσα σε τίποτα σε σχέση με τους άλλους, τον Γιώργο και τη Φαίη, πέρα από την εμπειρία στο πρωινό. Το θέμα είναι αν η μούρη μου κολλάει, αν ο απέναντι, ο τηλεθεατής το θέλει, με θέλει δηλαδή. Μπορεί όλο αυτό, το πρωινό, να με έχει εξοντώσει, αφού είχα να ξυπνήσω τόσο νωρίς από το γυμνάσιο και το απόγευμα να μπαντάρω, αλλά την ώρα που μπαίνει η μουσική των τίτλων λειτουργεί σαν ντόπα. Με το που σε δείξει η κάμερα γίνεται αυτό το τσακ και ξυπνάς, τονώνεσαι, είναι πραγματική ντόπα. Κι εγώ πιστεύω ότι είμαι αρκετά συνειδητοποιημένος με την έννοια του διασκεδαστή για να το κάνω. Από τη στιγμή που θα βγεις πρέπει να διασκεδάσεις τον άλλο.
– Ναι, αλλά πρέπει να διασκεδάσεις τον άλλον, τον τηλεθεατή αγνοώντας, ξεχνώντας όλα τα προβλήματά σου. Κι εσύ έχεις πολλά στο κεφάλι σου…
Ήμουν ήδη προπονημένος στα προβλήματα. Όλα αυτά τα προβλήματα ξεκίνησαν τη δεύτερη χρονιά που ήμουν στον ΑΝΤ1. Μόλις ξεκίνησα τη δεύτερη χρονιά έγινε η πτώχευση. Προπονήθηκα δυο χρόνια σε πολύ σκληρές καταστάσεις. Ο φωτιστής μου εκεί που ήταν ο κολλητός μου και κάνα δυο άλλοι ήξεραν ότι εγώ ήμουν μέσα στο καμαρίνι, έκλαιγα και χτύπαγα το κεφάλι μου στον τοίχο. Χτύπαγα το κεφάλι μου, μπαμ… και έβγαινα έξω. Και χαμογελούσα στον τηλεθεατή. Προπόνηση στην προπόνηση, το έμαθα. Πώς λένε οι μπουζουξήδες «πέθανε η μάνα μου και πρέπει να βγω να τραγουδήσω», όπως λέει ο ηθοποιός «θα βγω να κάνω την παράσταση» είναι το ίδιο πράγμα. Έχει μια αδρεναλίνη η εκπομπή που κι η μάνα σου να έχει πεθάνει θα βγεις να την κάνεις. Το κακό είναι πως όλο αυτό που περνάω είναι παρατεταμένο, δεν τελειώνει χθες, σήμερα, αλλά έχει δρόμο…
– Οκ, αδρεναλίνη, ντόπα…! Αλλά πώς την παλεύεις;
Πώς την παλεύω; Μα δεν υπάρχει άλλη λύση, πρέπει να δουλέψω για να ζήσω κι εγώ και το σπίτι μου. Η άλλη λύση είναι είτε να πάω στην Ουγκάντα, είτε να πάω να κλειστώ σε μια σπηλιά. Αλλά δεν έχω μάθει έτσι. Οπότε δεν υπάρχει άλλη λύση. Για αυτό και ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς…
– Τις τηλεθεάσεις στο «Πρωινό Mou» τις παρακολουθείς;
Ναι, τις βλέπω. Και είμαι ικανοποιημένος,. Θα σου έλεγα ψέματα ότι δεν χαίρομαι όταν είναι ψηλά και δεν πέφτω όταν είναι χαμηλά, Όποιος πει το αντίθετο στην τηλεόραση είναι ψεύτης. Είμαι ικανοποιημένος γιατί στο κοινό ηλικίας 15 με 44 ετών που μετράνε τα κανάλια έχουμε συνήθως μέσο όρο 25% με 30%. Στα πρωινά για λόγους διαφημιστικούς κοιτάζουν κυρίως και τις γυναίκες 25 έως 44 ετών και σε αυτό το κοινό περνάμε πολλές φορές μπροστά. Όσο ήμουν στον Αντ1 δεν μας είχαν δώσει ποτέ το σύνολο της τηλεθέασης, αλλά μόνο το 15 με 44. Κι εγώ ξεκινούσα ξέροντας ότι τουλάχιστον για ένα τρίμηνο θα χάνω. Ήξερα ότι ο Γιώργος και η Φαίη είχαν κεκτημένη φόρα τριών χρόνων και θα έπαιρναν υψηλότερα ποσοστά. Το στοίχημα ήταν να είμαστε σταθερά πάνω από το 20% και νομίζω ότι αυτό το έχουμε καταφέρει με τον καλύτερο τρόπο. Το περίεργο είναι ότι οι πιο ηλικιωμένοι βλέπουν τα άλλα παιδιά που είναι πιο νέα από μένα. Ίσως το δικό μας το στιλάκι βγαίνει πιο μοντέρνο.
– Βέβαια πρέπει να αναφέρω ότι ο Γιώργος κι η Φαίη παίρνουν από τον Γιώργο Παπαδάκη πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι εσύ…
Ναι, έτσι είναι, αλλά το lead in δεν παίζει πάντα τον καθοριστικό λόγο. Κάποιες φορές ναι. Οι «Αρβύλες» για παράδειγμα δεν έχουν ανάγκη κανένα lead in. Το πρωινό κοινό όμως, ίσως να είναι πιο αργό στη μετακίνηση από ότι το βραδινό. Το βράδυ ζαπάρουμε συνέχεια. Εγώ στον Αντ1, όταν ήμουν μετά τους «Αρβύλες» έκανα σχεδόν 30% μέσο όρο. Χωρίς τους «Αρβύλες» έκανα 22,6%.
– Είσαι ευχαριστημένος δηλαδή από την έως τώρα πορεία στους πίνακες τηλεθέασης;
Και με τον Πέτρο Μπούτο που ξέρει και λέγαμε διάφορα μου έλεγε ότι η εκπομπή θα πρέπει να «χτιστεί» έως τον Φεβρουάριο. Εγώ επειδή στη ζωή μου είμαι γενικά «γκαζωμένος» και βιάζομαι μια ζωή στα πράγματα έλεγα ότι θα είναι 25 Δεκεμβρίου. Αλλά τώρα το βλέπω, τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω πράγματα, ότι αυτό θα προσαρμοστεί σε ένα μοντελάκι που θα ξέρουμε τι είναι και θα ταιριάζει στον Κωστόπουλο, στον Ουγγαρέζο, τον Καβατζίκη, τη Σπανού και τη Μπαλατσινού.
– Τι διαφορετικό θέλεις να κάνεις εσύ στο «Πρωινό mou», με την έννοια ότι είναι μία εκπομπή τριών χρόνων…
Στην αρχή κατάλαβα ότι υπήρχε μία άτυπη κόντρα με τον Γιώργο, γιατί δεν χώρισαν καλά, για το ποιανού είναι το concept του πρωινού. Το κανάλι το θεωρεί δικό του, ο Λιάγκας το θεωρεί δικό του και μπερδεύτηκαν τα πράγματα…
– Καλά δεν ανακάλυψε και κανένας την πυρίτιδα! Πρωινές εκπομπές γίνονται εδώ και πολλά χρόνια και έχει σχέση ο τρόπος παρουσίασης και η θεματολογία…
Αυτό θέλω να πω. Σιγά σιγά αυτό έπρεπε να προσαρμοστεί και λίγο πάνω μου. Τώρα πια ξέρουμε ότι πρώτον πρέπει να αναδείξουμε πέρα από τις συνεντεύξεις με καλλιτέχνες, συνεντεύξεις με ανθρώπους που είναι στην επικαιρότητα. Δεύτερο να αναδείξουμε ιστορίες ηρώων της καθημερινότητας. Τρίτον να σχετικοποιήσουμε, να αποδομήσουμε, να κάνουμε πλάκα δηλαδή με το λεγόμενο κουτσομπολιό. Άλλωστε αστεία μου φαίνονται όλα αυτά με εξαίρεση ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή του Σφακιανάκη. Στην ίδια κουβέντα νομίζω ότι κολλάει και σχόλια για θέματα όπως αυτό του συμφώνου συμβίωσης και τις απαράδεκτες δηλώσεις του Σεραφείμ. Πιστεύω ότι το πρωινό πρέπει να στηρίζεται στο σλόγκαν του Μιτεράν «αλλαγή μέσα στη συνέχεια».
– Από την εκπομπή που βγάζεις στον είσαι ευχαριστημένος;
Εγώ ευχαριστημένος δεν είμαι ποτέ, νομίζω ότι είμαι κομπλεξικός. Έχω μια τελειομανία που βασανίζει ανθρώπους. Είμαι και ανυπόμονος. Θέλω το πρωινό να έχει γρήγορη εξέλιξη και πλοκή, δεν πρέπει να πηγαίνει με ρυθμούς ΟΣΕ. Επίσης πιστεύω ότι εμείς οι 5 στο πάνελ πρέπει να εκφράζουμε καθαρούς χαρακτήρες, να ξέρει ο τηλεθεατής τι εκφράζει ο καθένας. Θέλω ο καθένας να έχει το ρόλο του και όλοι μαζί να εκφράζουμε όλες τις απόψεις.
– Βασικό βέβαια είναι να περνάς καλά εσύ για να περνά και ο τηλεθεατής…
Βέβαια. Εγώ εδώ, στο «Πρωινό mou» κάνω ψυχοθεραπεία. Τα τελευταία τρία χρόνια ξύπναγα το πρωί και ήμουν αγχωμένος, κάπνιζα συνεχώς πίνοντας καφέδες, σκεφτόμουν και έλεγα «τι θα μας τύχει σήμερα;». Και ήρθα εδώ και ξαφνικά στις 10, μόλις πέφτουν οι τίτλοι κι ανεβαίνει η αδρεναλίνη, αρχίζω να περνάω καλά, να διασκεδάζω, να λέει κάνα αστείο ο Ουγγαρέζος και να γελάω. Και με την Τζένη δεθήκαμε μέσα από αυτή την ιστορία και περνάμε καλά, ενώ λέγαμε ότι αν πάμε μαζί εκεί θα «σκοτωθούμε». Κι όμως, οι καλύτερες ώρες της ημέρας με την Τζένη είναι αυτές στην εκπομπή. Στο γραφείο που πάμε μετά με τα sites έχουμε εντάσεις. Εδώ είμαστε μες στην καλή χαρά. Κι αυτό γιατί έχω παρέα. Στο «Βράδυ» ήμουν μόνος, δεν είχα να ανταλλάξω κουβέντα με κανέναν. Πάλι καλά που έκανα πλάκα με τους τεχνικούς.
– Αλήθεια, πότε πήρατε την απόφαση να είναι και η Τζένη, γιατί λέγεται ότι το «θα είναι, δεν θα είναι» ήταν και για να γίνεται ντόρος…
Με την Τζένη είπαμε να μην κάνουμε κάτι μαζί για να μην πλακωθούμε. Πιστεύω ότι είναι κακό τα ζευγάρια να δουλεύουν μαζί. Το βράδυ στο σπίτι ξαναμασάνε τα ίδια. Εγώ στην αρχή ήθελα τη Μαίρη Συνατσάκη. Πιστεύω ότι είναι ένα παιδί με μέλλον, όμορφο κορίτσι και μεγαλωμένο στην τηλεόραση. Με τη σωστή καθοδήγηση και με ένα σωστό concept μπορεί να κάνει πολλά. Δεν μας κάθισε όμως. Επίσης, ήθελα να είναι η Αθηναΐς Νέγκα, αλλά ούτε εκεί κόλλησε. Δοκιμάσαμε καμιά δεκαριά ακόμα, αλλά τίποτα δεν κόλλαγε. Τότε μου ξαναγύρισε η ιδέα με την Τζένη. Η Τζένη βγήκε στον αέρα με τρία δοκιμαστικά, έστω κι αν κάποιοι λένε πως έτσι ήταν οργανωμένο από την αρχή.
– Πώς την βλέπεις τώρα, μετά από ένα μήνα που είστε στον αέρα;
Πιστεύω ότι έχει κάνει άλματα. Η Τζένη ξεκίνησε «παγωμένη» και «ψαρωμένη» σαν και μένα. Της έλεγα κάποια πράγματα και ήμασταν στην κόντρα. Θυμάμαι πως ο Μπούτος μας είχε πει ότι η Τζένη τον Φεβρουάριο θα δείξει αυτό που πρέπει. Τον Φεβρουάριο θα «σφυράει»! Ήδη μιλάει άνετα, εκφράζει την άποψή της όταν μιλάμε για οποιοδήποτε θέμα. Η Τζένη έχει δουλέψει πολύ με τον εαυτό της τα τελευταία χρόνια. Έχει άποψη και δεν φοβάται να την πει. Τώρα διορθώνει και το τελευταίο κομμάτι, στο να είναι πιο θερμά τα on της στην παρουσίαση θεμάτων. Αλλά για μένα το σάλτο το έκανε, τελείωσε. Το κέρδισε…!
– Όντως, η πρόοδός της, το σάλτο που έκανε ήταν πιο μεγάλο από το δικό σου…
Ναι δίκιο έχεις. Αλλά ο τηλεθεατής ήξερε τι να περιμένει από εμένα. Περίμενε βέβαια να καλυτερεύσω και το λεξιλόγιό μου…
– Ναι, αλλά εσύ είσαι και πολύ… μάτσο για πρωινό…
Πλάκα μου κάνεις…; Γιατί ρε; Εγώ προσπαθώ να είμαι γλυκούλης. Πώς στο καλό να το χαλιναγωγήσω αν είναι έτσι… ; Δεν το θέλω γιατί στην πραγματικότητα δεν είμαι μάτσο. Πιστεύω ότι είμαι πολύ γλυκός με τα παιδιά και θέλω να είμαι πολύ γλυκός με τις γυναίκες. Εγώ δεν φοβάμαι τις γυναίκες, ανήκω στην κατηγορία των αντρών που τις αγαπούν. Ίσως αυτό, το μάτσο που λες, να είναι στο DNA και να βγαίνει σε κάποιες μεριές και να έχεις δίκιο, αλλά ειλικρινά προσπαθώ να μην βγαίνει αυτό γιατί δεν είμαι αυτό! Εμένα υπάρχει η εικόνα του μάτσο έτσι κι αλλιώς. Εγώ προσπαθώ να το «σπάσω» όλο αυτό, να το φτάσω έως τον πάτο. Από κει και πέρα αν η φωνή μου είναι έτσι, αν την ώρα που θα πω «Καβατζίκη κόφτο» ακουστεί έτσι, αυτό δεν μπορώ να το κοντρολάρω!
– Η Τζένη από την άλλη δεν φοβήθηκε να αρχίσει να τσαλακώνεται, να κάνει πλάκα. Ακόμα και τη μέρα που προβάλλατε το απόσπασμα με την εμφάνισή της στη «Λάμψη» έκανε πλάκα, αυτοσαρκάστηκε…
Σε αυτό είναι προπονημένη όλη η οικογένεια. Και εγώ και η Τζένη και τα παιδιά. Έχουμε μια αντιπάθεια προς τη σοβαροφάνεια. Η Τζένη είναι από τα λίγα κορίτσια που με αυτόν τον τρόπο πετά από πάνω της τον τίτλο της μονοδιάστατα ωραίας. Το ακυρώνει διαρκώς. Αλλά εγώ τι άλλο θες να κάνω; Όλο για τα μαλλιά που δεν έχω λέω και για την ηλικία που έχω λέω. Ή για το ότι μιλώ γρήγορα σαν ραπτομηχανή.
– Ένα από τα δυνατά σημεία της εκπομπής που φαίνεται ότι ποντάρετε σε αυτό είναι στις συνεντεύξεις. Μου είπες ότι εκτός από τα «μεγάλα ονόματα» θα έχετε καλεσμένους και ανθρώπους που έχουν να πουν αξιόλογες δικές τους ιστορίες.
Ναι, γιατί πάρα πολλά μεγάλα ονόματα είναι και πάρα πολύ βαρετά. Εννοείται ότι κάποιος καλεσμένος με μικρότερο όνομα, αλλά σημαντικότερα πράγματα ενδιαφέρει περισσότερο τους τηλεθεατές. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που περιέργως φοβούνται μην σπάσει η τζαμαρία. Εγώ βλέποντας τους αμερικάνους βλέπω ότι οι καλλιτέχνες μπορούν να εκτίθενται και να -εντός εισαγωγικών- «προκαλούν» χαριτωμένα για να κάνουμε μία κουβέντα ενδιαφέρουσα. Κάποιοι το έχουν βέβαια και χαίρομαι να μιλάω μαζί τους. Ώρες ώρες στο «Βράδυ» ήθελα από απελπισία. να πέσω από την ακρόπολη που ήταν και το ντεκόρ μου πίσω.
– Αλήθεια, σε επηρεάζουν οι αλλαγές στη διοίκηση του MEGA, με την έννοια ότι ήσουν επιλογή του Πέτρου Μπούτου που αποχώρησε.
Κοίταξε, είναι γνωστό ότι οι σχέσεις μου με τον Μπούτο ήταν ανύπαρκτες έως «ψυχρές». Όμως αυτός ήταν που πήρε την απόφαση να μου γίνει πρόταση και με αυτόν μίλησα. Στεναχωρήθηκα πολύ που έφυγε ο Πέτρος γιατί μέσα σε μία βδομάδα είχε προκύψει ένας ξαφνικός έρωτας. Πιστεύω ότι ήταν ο καλύτερος διευθυντής προγράμματος την τελευταία εικοσαετία. Δική του επιλογή δεν είμαι μόνο εγώ, αλλά όλοι πλην του ενημερωτικού. Αν εγώ είμαι καλός στη δουλειά μου θα είμαι στο Mega. Αν ήμουν κακός στη δουλειά μου και παρέμενε ο Πέτρος δεν θα παρέμενα εγώ στο Mega. Παρόλα αυτά να πω ότι τον εκτιμούσα πάρα πολύ και πολύ γρήγορα συνέπεσε η σκέψη μας σε πολλά τηλεοπτικά θέματα. Αλλά βλέπω ότι και με τον τωρινό διευθυντή προγράμματος, τον Λοΐζο Ξενόπουλο, είμαι στο ίδιο μήκος κύματος που ήμουν και με τον Πέτρο. Άλλωστε είναι άνθρωποι που δούλεψαν χρόνια μαζί στην ίδια τηλεοπτική λογική.
– Να φύγουμε από το «Πρωινό mou». Θέλω να σε ρωτήσω αν με όλα αυτά που έγιναν στην ΙΜΑΚΟ ένιωσες, είδες ανθρώπους να σου γυρίζουν την πλάτη;
Όταν καταγκρεμίζεσαι είναι γνωστό ότι πολλοί από τη μεριά των «ισχυρών» σε εγκαταλείπουν και σε ξεχνούν. Αυτούς όμως, και εγώ και η Τζένη τους είχαμε διαγράψει πριν. Πίστεψέ με, αυτή είναι η ψυχολογική διαδικασία στην πτώση. Όπως λέει ο Καβάφης, τη ζωή μας πολλές φορές ξεχαστήκαμε και την ευτελίσαμε «μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου»! Αν με ρωτήσεις αν έχω παράπονο, ναι, έχω από κάποιους παλιούς συνεργάτες μου για πολλά χρόνια που στράφηκαν εναντίον μου. Βαρύ παράπονο. Ήταν δίπλα μου δέκα, είκοσι χρόνια είχαν υψηλότατες αμοιβές, ζούσαν στο σπίτι μου, έζησαν μαζί μου τις χαρές μου κι εγώ τις δικές τους και γνώρισαν μέχρι την τελευταία στιγμή το δικό μου δράμα. Όταν τους είδα να με κυνηγάνε μου έφυγε το μυαλό. Παρότι στη σχέση μας αυτοί ήταν οι «αδύναμοι».
– Ναι, αλλά χρωστάς χρήματα σε εργαζομένους…
Ναι, δεν το αμφισβητώ. Νομίζω ότι μιλάμε για 2 με 3 μήνες δεδουλευμένα. Θα ήθελα να μου πεις εσύ για πόσους μήνες χρωστούμενα μιλάμε σήμερα και σε εταιρείες του κλάδου μας και σε άλλες. Σταμάτησα να πληρώνω όταν τα χρήματα εξαντλήθηκαν και όταν λέω εξαντλήθηκαν εννοώ και τα προσωπικά μου χρήματα, όχι μόνο αυτά της εταιρείας. Μέσα στο 2011 μπήκαν πεντέμισι εκατομμύρια για να σωθεί το μαγαζί. Τα περισσότερα πήγαν σε μισθούς. Βέβαια οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν στράφηκαν εναντίον μου. Πολλοί μάλιστα επέλεξαν να αποχωρήσουν δυο τρεις μήνες νωρίτερα παραιτούμενοι για να με διευκολύνουν, ξέροντας το ζόρι στο οποίο είχαμε μπει και σεβόμενοι τους υψηλούς μισθούς που έπαιρναν. Είναι γνωστό στη βιομηχανία του τύπου το πώς και τι πλήρωνα σε μισθούς. Λυπάμαι ειλικρινά για τους ανθρώπους που έχασαν αυτά τα χρήματα. Όμως, αν λέω την αλήθεια και εγώ ξέρω ότι την λέω, θα ήθελα να μάθω αν κάποιος λυπήθηκε που εγώ καταστράφηκα ολοσχερώς, έχασα το σύμπαν, έπεσα από τους δίδυμους πύργους στο κενό και έγινα χαλκομανία στο πεζοδρόμιο σαν τα καρτούν. Πολλοί θα ήθελαν να κρύβω τίποτα λεφτά. Δυστυχώς και για μένα και για αυτούς η προσέλευσή μου στην Ευελπίδων τις προάλλες το διαψεύδει.
– Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω τι θα έκανες;
Δεν θα έκανα ποτέ δική μου εταιρεία. Ακόμα κι όταν πήγαιναν καλά τα πράγματα δεν κοιμόμουν τις νύχτες από το 1995 που φτιάχτηκε η ΙΜΑΚΟ. Πιστεύω στις δυνάμεις μου και πιστεύω ότι όπως ήμουν υπάλληλος στον Τερζόπουλο θα ήμουν και πάλι, πολύ καλά πληρωμένος, όπως και ήμουν. Θα έκανα και νωρίτερα τηλεόραση που ήταν «παχιές οι μύγες» και το αρνιόμουν για χρόνια και τώρα θα ήμουν βασιλιάς. Τώρα αν ξαναγινόμουν αφεντικό που δεν θέλω, δεν θα ήμουν πάλι ο «θείος» όπως με έλεγαν στην ΙΜΑΚΟ. Θα ήμουν πολύ πιο αυστηρός. Θα δούλευα με λιγότερο κόσμο και δεν θα έδινα 3,5 με 4 χιλιάδες μισθό σε γραμματέα… Όταν είσαι αφεντικό πρέπει να είσαι αυστηρά σκληρός ώστε να ξεχωρίσεις τη φιλία από την παραγωγικότητα. Το έμαθα με σκληρό τρόπο…
Γρηγόρης Μελάς
