Μέρες που είναι πονηρές και θολές κι αφόρητα δύσκολες για την πλειονότητα των ελλήνων, προφανώς ο καθένας μπορεί και λέει ότι θέλει. και βεβαίως κρίνεται. Λοιπόν βαρέθηκα να παίζω σε κάθε συνέντευξη του κ. Χρήστου Πασαλάρη ανακριβώς και αμνημόνως ως γλάστρα του βιογραφικού του. Νισάφι.
Λοιπόν :
1. Δεν υπήρξα ποτέ μαθήτριά του. Εργοδότης μου ήταν για περίπου ενάμιση χρόνο στην Απογευματινή.
2. Στην Τεχεράνη επί κρίσεως ομήρων με έστειλε την πρώτη φορά ο θαυμάσιος συνάδελφος Θαλής Δίζελος και θα τον ευγνωμονώ εσαεί γι ´ αυτό.
3. Στο επόμενο ταξίδι μου έναν χρόνο μετά, με έστειλε η ΕΡΤ με εντολή του αείμνηστου Μπίστικα για λογαριασμό του ABC Channel καθώς είχε απαγορευτεί η είσοδος των αμερικανών στο Ιράν. Η εκεί δουλειά μου είναι καταγεγραμμένη διεθνώς, σε πάνω από 100 ώρες μεταδόσεων .Αποκλείστηκα επί τριάντα και πλέον μέρες στο Ιράν, λόγω πολέμου με το Ιράκ ,έπαιξα τη ζωή μου και ήταν επιλογή μου, κορώνα γράμματα. Γύρισα περιπετειωδώς. Με άδεια των αρχών και μιά και μόνο πτήση μέσω Κωνσταντινούπολης, Βασιλείας,στην Αθήνα.
Με απέλυσε εν τη απουσία μου . Η διαφωνία μου μαζί του ήταν παλιότερη και αφορούσε ζήτημα μεγάλου έλληνα που δεν ζεί πιά. Αυτά. ´Έκτοτε, παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς επικαλείται τη νεκρή μάνα μου , που ήταν χαρτοπαικτική συντροφιά των Πασαλάρηδων και τον έχω παρακαλέσει να μην το κάνει, συνεχίζει να με αθροίζει στους μαθητές -μαθήτριές του. Τους δασκάλους μου ευτυχώς τους έχω επιλέξει. τους εργοδότες μου μόνον όποτε μπόρεσα τους διάλεξα και τους ξεδιάλεξα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία .
Υ.Γ. ´ Άπαξ και αναγκάζομαι να απαντήσω –,τώρα που ο κόσμος καίγεται και δεν έχει ανάγκη από μηντιακά καυσόξυλα αλλά από πραγματικά, –σε επιδερμικές χρήσεις της εμπειρίας και της ζωής μου, προφανώς και δεν θα συμμετάσχω σε κανέναν διάλογο περί το ζήτημα αν ανοίξει . Περί όνου σκιάς λοιπόν η ουσία. Αλλά και στα μήντια , όσο ζω , μου ανήκει η σκιά μου υπό τον όποιο ¨φωτισμό¨.
Λιάνα Κανέλλη
