Δευτέρα, 2 Δεκ.
16oC Αθήνα

Μαρτυρίες από το «γκέτο» της Αθήνας: «Νιώθω αλλοδαπός στη χώρα μου»

Μαρτυρίες από το «γκέτο» της Αθήνας: «Νιώθω αλλοδαπός στη χώρα μου»

Ιστορίες βγαλμένες από το κέντρο της Αθήνας. Μαρτυρίες προσώπων που έζησαν, ζουν ή εργάζονται εκεί, στις περιοχές που κάποιοι ονομάζουν «γκέτο».

«Είναι ένα είδος “γκέτο” που πολλοί φοβούνται να διασχίσουν», μου είπε η Σοφία Παπαϊωάννου. Η δημοσιογράφος έκανε έρευνα «360ο» σε αυτές τις γειτονιές, θέλοντας να αποτυπώσει με την κάμερα της εκπομπής της την καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται εκεί. Μία καθημερινότητα με πολύ σκληρές εικόνες…!

Για τους σκοπούς της έρευνάς της λοιπόν, όπως μου είπε «Η εκπομπή έζησε για εβδομάδες στο κέντρο της Αθήνας, σε γειτονιές και δρόμους που πολλοί θεωρούν “άβατο”, ένα είδος “γκέτο” που πολλοί φοβούνται να διασχίσουν. Εδώ και χρόνια στις γειτονιές αυτές γράφονται ιστορίες, ιστορίες που τις φτιάχνουν άνθρωποι. Η εκπομπή απόψε θα παρουσιάσει  την ιστορία ενός νέου φωτογράφου από την Αλβανία, του Ένρι, ο οποίος κατάφερε να  ξεφύγει από το “γκέτο” και σήμερα επιστρέφει στις παλιές του γειτονιές και αναμνήσεις για να τις φωτογραφίσει και οι φωτογραφίες του δημοσιεύονται σε διεθνή έντυπα.

Επίσης, την ιστορία του κύριου Αντώνη που επιμένει να διατηρεί το εργαστήριό του στην οδό Γερανίου, το δρόμο που περνούν και ζουν μόνο μετανάστες, τον πιο γνωστό δρόμο διακίνησης ναρκωτικών, όπως και την ιστορία του Βασίλη που πήρε το εγκαταλελειμμένο για χρόνια κτίριο του περιοδικού “Ρομάντσο” και το ανακαίνισε φτιάχνοντας γραφεία για νέους δημιουργούς φέρνοντας φως και ζωή σε σκοτεινές γειτονιές της Αθήνας, αλλά και την ιστορία του δεκάχρονου Εκραμούλ από το Μπαγκλαντές που φοβάται να βγει από το σπίτι του. Ιστορίες και εικόνες, γλυκές και βίαιες μπλέκονται μαζί στις “360ο”, αλλά με κεντρικούς ήρωες ανθρώπους που με τη στάση τους ελπίζουν να ξαναζωντανέψουν γειτονιές και να κάνουν τους Έλληνες να επιστρέψουν πάλι στο ιστορικό κέντρο της πόλης».

Ο Ένρι Τσανάι λοιπόν «ξεναγεί» τη Σοφία Παπαϊωάννου στο «γκέτο» όπως το βίωσε από το 1991 που ήρθε από την Αλβανία και θυμάται πως «Κοιμόμασταν όλοι σε ένα κρεβάτι και οι τέσσερις μας. Μετά ήρθε και ο θείος μας και έμπαινε κρυφά τα βράδια γιατί δεν είχε πληρώσει το ξενοδοχείο. Και θυμάμαι κάθε πρωί που ανοίγαμε το παράθυρο, ήταν Μάης και είχε πολύ φως, γινότανε χαμός εδώ κάτω. Πολύς κόσμος».

Τη δική του ιστορία καταθέτει στην κάμερα της εκπομπής και ο δεκάχρονος Εκραμούλ, μαθητής της Πέμπτη δημοτικού, που ήρθε από το Μπαγκλαντές το 2005 και αρχικά έμενε με την οικογένειά του σε ένα διαμέρισμα στο Αιγάλεω, αλλά όταν ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του στο εστιατόριο όπου εργαζόταν δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν το ενοίκιο και τους έδιωξαν από το σπίτι. Για το κέντρο της Αθήνας, όπου μένει σήμερα, λέει ότι θα ήθελε «να φτιαχτεί καλύτερα» και ότι θα προτιμούσε να πάει «κάπου αλλού». Αυτό που τον κάνει να λυπάται στο κέντρο είναι, όπως λέει «όταν οι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν ρούχα να ντυθούνε, όταν κρυώνει κάποιος. Και συγκεκριμένα όταν κάποιοι μένουν στο δρόμο, δεν έχουν σπίτια να πάνε».

Στο πλαίσιο της έρευνάς της η Σοφία Παπαϊωάννου συναντά και τον Αντώνη Κατσικάρη, επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στο κέντρο της Αθήνας τα τελευταία 40 χρόνια. «Εδώ η περιοχή ήταν το “Χόλυγουντ” της τυπογραφίας. Συνεργαζόμουν με το “Ρομάντσο” γιατί είχα επιχείρηση εδώ από το 1972. Ήταν άλλες εποχές» λέει, ενώ τονίζει πως «Εδώ νοιώθω εγώ αλλοδαπός στη χώρα μου! Ερχόταν η αστυνομία, έπιαναν εμπόρους, έβρισκαν πάνω τους πολλά ναρκωτικά και την άλλη μέρα ήταν έξω και ξαναπούλαγαν. Όχι μετά από μέρες, την άλλη μέρα! Η γυναίκα μου θέλει να έρθει στο εργαστήρι μου και δε μπορεί να έρθει, φοβάται! Τα παιδιά μου επανειλημμένα μου έχουν πει “μπαμπά, έλα σε μια άλλη περιοχή”. Δεν θέλω να τους βάλω σε έξοδα. Αλλά πάψανε να έρχονται και οι φίλοι μου και οι συνεργάτες μου».

Τον Σεπτέμβριο όμως, στο κέντρο της Αθήνας άνοιξε ένας καινούργιος πολυχώρος και ο επιχειρηματίας Βασίλης Χαραλαμπίδης που τον δημιούργησε λέει πως «Το κτίριο είχε λαμαρίνες από έξω ήταν κλειστό, ημικατεστραμμένο. Είχε καεί εξωτερικά, οπότε έχει περάσει διάφορα στάδια παρακμής. Ταυτόχρονα έξω από το κτίριο ακριβώς, υπήρχε μια άτυπη χωματερή, η οποία υπήρχε μέχρι την ημέρα που μπήκαμε στο κτίριο για να το αναμορφώσουμε. Η γειτονιά έχει από όλα! Έχει ναρκωτικά, μετανάστες, τσακωμούς για τα ναρκωτικά. Τα οποία όμως, σιγά – σιγά τείνουν να εξαλειφθούν ή να μετατοπιστούν στη διπλανή γειτονιά, εφόσον είμαστε εμείς εδώ με τα φώτα αναμμένα. Έχουμε έρθει εδώ πέρα για να αλλάξει αυτό το πράγμα, ήρθαμε εδώ πέρα για να ξαναγίνει το σημείο επισκέψιμο. Είναι στο όριο να διαμορφώσει ένα άτυπο “γκέτο”, αλλά δεν είναι ένα “γκέτο” ακόμα… και δε θα επιτρέψουμε ποτέ να γίνει! Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να μη γίνει ποτέ ένα “γκέτο”», τονίζει στην κάμερα της εκπομπής.

Απόψε, στις 23:45, η Σοφία Παπαϊωάννου κάνει «360°» έρευνα στο κέντρο της Αθήνας, καταγράφοντας με την κάμερα της εκπομπής της μαρτυρίες, αλλά και πολλά από όσα συμβαίνουν στο «γκέτο» της πρωτεύουσας.

Media Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε