Καταργείται το αγγελιόσημο από την κυβέρνηση. Βρίσκεται στην λίστα των φόρων υπερ τρίτων και είναι ανάμεσα στους φόρους υπερ των ασφαλιστικών ταμείων που συμφώνησαν να καταργηθούν μεταξύ της κυβέρνησης και της τρόικας.
Το αγγελιόσημο καταβαλλόταν από τους ιδιοκτήτες και εκδότες των ΜΜΕ υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων των δημοσιογράφων.
Πως θα καταργηθεί
Η κατάργηση θα γίνει σε βάθος δυο χρόνων. Την φετεινή χρονιά θα καταργηθεί για τον ΕΔΟΕΑΠ και το 2015 ως «φόρος υπέρ τρίτων» θα καταργηθεί και για το ΕΤΑΠ ΜΜΕ. Συνέπεια αυτής της κίνησης θα είναι να επέλθουν μειώσεις στις συντάξεις των δημοσιογράφων. Σημειώνεται ότι οι εκδότες, είχαν αντιπροτείνει τη μείωση του αγγελιοσήμου από 20% σε 10% και την ανακατανομή του.
Ξεκίνησε ως Λαχείο Συντακτών το οποίο κατοχυρώθηκε με νόμο από την κυβέρνηση Μεταξά. Με τη λειτουργία του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης τέθηκε το πρόβλημα της εξεύρεσης πόρων. Η μόνη ενδεικνυόμενη λύση φαινόταν η επιβολή ποσοστού επί της τιμής πώλησης των εφημερίδων. Η τότε Κυβέρνηση όμως, ασκώντας πολιτική διαδόσεως του Τύπου, αποφάσισε να μην επιβάλει το ποσοστό αυτό, αλλά αντίθετα με το Ν. 1093/1938 κατοχύρωσε το Λαχείο Συντακτών και έθεσε συνέταιρους σε αυτό τις Ενώσεις Συντακτών όλης της Ελλάδας.
Το Αγγελιόσημο θεσπίστηκε στην Κατοχή (Ν. 165/1941 και 1151/1942) με σκοπό να ενισχυθεί το Ταμείο Ανεργίας, το οποίο είχε επιβαρυνθεί από την υποχρεωτική διακοπή πολλών εφημερίδων από τις δυνάμεις κατοχής. Αυτό το μέτρο ίσχυε σε όλη τη διάρκεια της κατοχής.
Μεταπολεμικά αποτέλεσε τον πόρο του Ταμείου Ασφάλισης του Διοικητικού Προσωπικού των Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών – μελών της ΕΠΗΕΑ – του ΛΕΑ (Λογαριασμού Επικουρικής Ασφαλίσεως), ορίσθηκε σε ποσοστό 15% επί των μικρών αγγελιών και των διαφημίσεων των ημερησίων εφημερίδων Αθηνών.
Η πολιτική της συνεργασίας και της αλληλεγγύης εγκαταλείφθηκε μετά την απελευθέρωση και η Ένωση Συντακτών περιορίσθηκε στο Λαχείο Συντακτών, εγκαταλείποντας το αγγελιόσημο, πλην ενός μικρού ποσοστού 2%, ενώ η Ένωση Προσωπικού διατήρησε το μεγαλύτερο μέρος του αγγελιοσήμου (10% μέχρι το 1960 και 8% αργότερα). Οι δύο αυτοί πόροι αναπτύχθηκαν παράλληλα μέχρι το 1967 και τα έσοδά τους πήγαιναν στις τέσσερις ενώσεις συντακτών (Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Βόλου και Πατρών) και τις δύο Ενώσεις Προσωπικού (Αθηνών και Θεσσαλονίκης).
Η κατάργηση του Λαχείου Συντακτών δημιούργησε τεράστιο κενό και η Εθνική Κυβέρνηση, για να μη διακινδυνεύσουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί των συντακτών, προέβη με τον ΑΝ 248/1967 στην ίδρυση του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφαλίσεως και Περιθάλψεως τον οποίο προικοδότησε με το προϊόν αγγελιοσήμου 17/20 επί των πάσης φύσεως διαφημίσεων και καταχωρήσεων στις ημερήσιες εφημερίδες.
Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο 248/1967 οι μετέχουσες στον νεοσύστατο ΕΔΟΕΑΠ τέσσερις Ενώσεις (Ε.Σ.Η.Ε.Α – Ε.Σ.Η.Ε.Μ.Θ. – Ε.Π.Η.Ε.Α. – Ε.Π.Η.Ε.Θ.) υποχρεώθηκαν να συνεισφέρουν κατ΄αναλογία ορισμένα ποσά από τις περιουσίες τους προκειμένου να δημιουργηθεί ο νέος Οργανισμός.
Ο υπό την τότε Ελληνική Κυβέρνηση ιδρυθείς ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΩΣ είχε ανάγκη την αμέριστη υποστήριξη της πολιτείας για την πλήρη εφαρμογή του ψηφισθέντος αναγκαστικού νόμου 248.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
