Ανδρέας Μικρούτσικος: Ο Δημήτρης Κοντομηνάς ήταν ένας γενναιόδωρος και πολύ τρυφερός άνθρωπος

«Εγώ προσωπικά νιώθω τη συντριβή του χαμού ενός ανθρώπου, ο οποίος πάρα πολλούς ανθρώπους τους βοήθησε ουσιαστικά», λέει ο Ανδρέας Μικρούτσικος.

Ο Δημήτρης Κοντομηνάς έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών μετά από μακρά και δύσκολη μάχη που έδινε. Στον αέρα της εκπομπής Super Κατερίνα, ο Ανδρέας Μικρούτσικος, στενός φίλος και κουμπάρος του επιχειρηματία, προχώρησε σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση.

«Ένας εμβληματικός επιχειρηματίας ο Δημήτρης Κοντομηνάς, αλλά και εμβληματικό πρόσωπο στη διαδικασία της τηλεόρασης. Ο Alpha είναι δημιούργημά του. Το κτίριο στο οποίο εμείς σήμερα κάνουμε τις εκπομπές ήταν μία αγορά…

Μάλιστα στην προτροπή του να γίνει το Dream Show από εμένα, ήρθε μετά από λίγο καιρό και μου είπε “αγόρασα ένα κτήμα, θα στήσουμε, θα φτιάξουμε κτίρια”. Το λέω αυτό επειδή είμαστε μέσα εδώ», είπε αρχικά ο Ανδρέας Μικρούτσικος.

Ο Ανδρέας Μικρούτσικος είπε στη συνέχεια: «Ο Δημήτρης Κοντομηνάς ήταν ένας γενναιόδωρος και πολύ τρυφερός άνθρωπος. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να τον δω διότι ενάμιση μήνα πριν πεθάνει ο αδελφός μου, τον αναζήτησα στο τηλέφωνο.

Εγώ, λόγω προσωπικής υπερηφάνειας, δεν τον έπαιρνα στην καταστροφή μου για να μην τον επιβαρύνω ψυχολογικά. Ένα μήνα πριν πεθάνει ο αδελφός μου είπα ότι πρέπει να βρω τον Δημήτρη.

Και τον πήρα στο προσωπικό του τηλέφωνο και το σήκωσε η γραμματέας του και μου είπε ότι είναι στο Υγεία, είναι άρρωστος. Τη ρώτησα αν μπορώ να τον δω και μου είπε ότι θα με ειδοποιήσει. Μετά έμαθα ότι δεν τον έβλεπε κανείς, παρά μόνο οι δικοί του άνθρωποι. Και τουλάχιστον εγώ έμενα με τη γλύκα ότι πέρασε και αυτό το διάστημα, ζει, ζει, ζει…».

Κλείνοντας, ο Ανδρέας Μικρούτσικος είπε: «Σήμερα έφυγε ο Δημήτρης Κοντομηνάς, εγώ προσωπικά νιώθω τη συντριβή του χαμού ενός ανθρώπου, ο οποίος πάρα πολλούς ανθρώπους τους βοήθησε ουσιαστικά. Για μένα είναι πρωτογενής φυσιογνωμία που χάθηκε, αλλά αφήνει το αποτύπωμά του.

Ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, ο οποίος όμως θα χαιρόταν να τρώμε όλοι μαζί και όχι να τα τρώει μόνος του. Η χαρά του ήταν ότι χώρους είχε και είχε παντού να τους έχει γεμάτους κόσμο και να τους κάνει να χαίρονται».