Άρης Σοϊλέδης: Αν δεν ήταν η Μαρία, δεν ξέρω πραγματικά τι θα είχα κάνει εκείνη την περίοδο

Σε μια εξομολόγηση ψυχής προχώρησε ο Άρης Σοϊλέδης για την απώλεια του πατέρα και του αδελφού του.

Στο δύσκολο κομμάτι της διαχείρισης της διπλής του απώλειας, πατέρα και αδελφού, καθώς και το σκληρό πρόσωπο που του έδειξε η ζωή μίλησε από καρδιάς ο Άρης Σοϊλέδης στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Σάββα Μπίτζα. 

Στο Survivor αναφέρθηκες στη δύσκολη εποχή που τα αδέλφια σου είχαν μπει στον κόσμο των ναρκωτικών. Αυτή η εποχή για σένα, να φανταστώ, ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής σου;

Κοίτα, η πιο δύσκολη περίοδος σίγουρα ήταν το εξάμηνο που έχασα τον μπαμπά μου και τον αδελφό μου. Γιατί μέσα σε έξι μήνες χάνεις μπαμπά και αδελφό και πρέπει να είσαι μέσα στα γήπεδα αυτός που πρέπει να είσαι. Και ήμουν μακριά από τη μητέρα και τα αδέλφια μου, δεν μπορούσα να τους στηρίξω ψυχολογικά, αυτό με έτρωγε μέσα μου. Οπότε αυτή ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου. Ευτυχώς είχα δίπλα μου τη Μαρία, η οποία μου στάθηκε πάρα πολύ. Αν δεν ήταν η Μαρία, δεν ξέρω πραγματικά τι θα είχα κάνει εκείνη την περίοδο.

Εσύ πήρες κάτι από το σκληρό πρόσωπο της ζωής;

Μετάνιωσα που δεν περνούσα πολλές στιγμές με τον πατέρα μου. Γιατί λόγω του ποδοσφαίρου έφυγα μικρός από το σπίτι, τα σαββατοκύριακα είχα αγώνες και τις καθημερινές είχα προπονήσεις. Ζούσα σε άλλες πόλεις, άλλες χώρες, δεν μου ήταν εύκολο να περνάω χρόνο μαζί του. Αν κάτι έχω μετανιώσει είναι αυτό, γιατί αν ήξερα ότι θα τον χάσω νωρίς, θα είχα κάνει περισσότερα πράγματα μαζί του.

Όσον αφορά την απώλεια του αδελφού σου, ισχύει το ίδιο με την απώλεια του πατέρα σου;

Κοίτα, με τον αδελφό μου τον Αντώνη λόγω όλης αυτής της κατάστασης δεν περνούσαμε και πολύ ιδιαίτερο χρόνο μαζί. Ήταν μια άλλη περίπτωση αυτή. Διάβασα διάφορα πράγματα, ότι είπα ότι χτυπούσε τη μητέρα μου, δεν έχουν γίνει ποτέ αυτά, δεν ήταν ποτέ τέτοιοι άνθρωποι, δεν είχαμε ποτέ προβλήματα με το να χτυπάνε ή να κλέβουν την οικογένεια. Είμαστε από τις τυχερές οικογένειες οι οποίες δεν ζουν τέτοια πράγματα μέσα στο σπίτι τους. Μπορεί να ήταν χρήστες και οι δυο, αλλά δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα με το να χτυπούν τη μητέρα μου ή κάτι άλλο.

Ο άλλος σου αδελφός είναι καλά τώρα;

Ο Λευτέρης είναι μια χαρά, έχει βρει μια κοπέλα η οποία τον βοηθάει πάρα πολύ, έχουν βρει δουλίτσα, μένουν μαζί και προχωράνε οπότε νομίζω ότι ίσως κάπως έτσι να πήρε ένα μάθημα απ’ όλο αυτό.