Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου υποδέχτηκε στο «The 2Night Show» την Εριέττα Κούρκουλου Λάτση, με την 32χρονη να μιλάει για το βιβλίο της «Είμαι η Εριέττα» και την προσπάθειά της να βρει τον εαυτό της. Αναφέρθηκε στους γονείς της, Μαριάννα Λάτση και Νίκο Κούρκουλο, όπως και για τα εφηβικά χρόνια και την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη που είχε στα 15 της. Έκανε τον δικό της απολογισμό μπροστά στην κάμερα, δίχως περιστροφές.
Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση ανέφερε αρχικά στο επεισόδιο του «The 2Night Show» που μεταδόθηκε το βράδυ της Τρίτης (08-04-2025) πως: «Είναι ένας από τους αγώνες που δίνω καθημερινά με τον ίδιο μου τον εαυτό, το να είμαι η Εριέττα, χωρίς να προσδιορίζομαι από τα επώνυμά μου… Δεν μου έχουν φορεθεί μόνο δύσκολα και βαριά πράγματα. Μου έχουν φορεθεί και υπέροχα στοιχεία των δυο μου γονιών. Ένα στοιχείο του μπαμπά μου που με χαρακτηρίζει είναι η ειλικρίνεια και της μαμάς μου όλο το κομμάτι της φιλανθρωπίας».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Το εξέλιξα με τη φιλοζωία. Σίγουρα μου το έχει δείξει με πράξεις και όχι με λόγια, γιατί έχουμε συνηθίσει όλοι να κάνουν κοσμικά γκαλά και αυτό να σημαίνει φιλανθρωπία. Είχα την τύχη να έχω μια μητέρα που το κάνει χωρίς να το διατυμπανίζει» συμπλήρωσε η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση.
Μιλώντας για τους γονείς της, σημείωσε ότι «ο πατέρας μου είχε τεράστιο άγχος μη μας καλομάθει σε βαθμό που σταμάτησε να κάνει καλό και να δημιουργούσε ένα αίσθημα ενοχής, γιατί αυτή ήταν η δική μας πραγματικότητα. Εμένα τουλάχιστον μου ήταν δύσκολο να αγκαλιάσω αυτήν την πραγματικότητα. Θεωρώ πως όταν υπάρχει ένα παράδειγμα ανθρώπων, όπως ήταν οι δικοί μου γονείς, που σέβονται τον κόσμο γύρω τους, που αγκαλιάζουν τους ανθρώπους, που δεν είναι ψωνισμένοι, μόνο και μόνο από το παράδειγμα που δίνεις στο παιδί σου, αυτό θα κάνει. Δε θα βγει ένα κακομαθημένο παιδί από μια οικογένεια που συμπεριφέρεται φυσιολογικά. Καταλαβαίνω το άγχος και σίγουρα το έχω αλλά εξαρτάται από το πώς μεγαλώνεις την οικογένειά σου».
«Τα όρια στα παιδιά ξεκινάνε από πολύ μικρή ηλικία. Ο μεγάλος μου γιος, ο Νίκος, είναι 3 ετών, δυναμική προσωπικότητα και χρήζει ορίων. Μου θυμίζει τον άντρα μου, σαν να τον έχεις βάλει στην πρίζα. Είναι πολύ ευφυής, δραστήριος αλλά όλο αυτό έρχεται με μια δυσκολία στον χαρακτήρα, οπότε τα όρια είναι κάτι που αυτό το παιδί χρειάζεται. Εγώ είχα πολλά όρια από τον πατέρα μου, παρότι δεν τα χρειαζόμουν ιδιαίτερα, γιατί ήμουν ένα συνεσταλμένο και ήσυχο παιδάκι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα είχα από απλά πράγματα, όπως το να μην βάζω τους αγκώνες στο τραπέζι, ήταν πιο παραδοσιακός, άλλη γενιά. Μέχρι πολύ πιο σοβαρά πράγματα όπως η ευγένεια, που και για εμένα είναι μια αξία πολύ σημαντική. Να μιλάμε όμορφα στον κόσμο, να συμπεριφερόμαστε φυσιολογικά, να μην νομίζουμε ότι είμαστε ανώτεροι κανενός. Η μαμά είναι χαλαρή. Όταν όμως κάποιος θύμωνε μαζί μου, φοβόμουν πιο πολύ τη μάνα μου, γιατί ήξερα ότι για να μου την πει έχω κάνει λάθος εξαρχής. Όταν σε μαλώνει ένας άνθρωπος που είναι κατεξοχήν ήρεμος και αρκετά χαλαρός, λες ότι έχει δίκιο» ανέφερε στη συνέχεια.
Όσον αφορά την απώλεια του πατέρα της, η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση ανέφερε πως «έμαθα τον θάνατο του μπαμπά μου από την τηλεόραση. Ήμουν 13 χρονών, εκείνη τη μέρα δεν είχα σχολείο, άνοιξα την τηλεόραση και το είδα. Δεν το πίστεψα αμέσως, τηλεφώνησα στην μητέρα μου και μετά επιβεβαιώθηκε όλο αυτό. Το έμαθα έτσι και ήταν αρκετά σκληρό».
«Η πρώτη σκέψη μου ήταν πως είναι ψέμα. Πήρα αμέσως τηλέφωνο την μητέρα μου και τη ρώτησα αν ισχύει. Η απάντησή της ήταν ‘Όχι’. Τι να πει; Τα έχασε κι εκείνη. Μετά ήταν σαν μια αίσθηση ότι βγαίνεις από το σώμα σου και το βλέπεις από ψηλά όλο αυτό. Και η κηδεία ήταν μια τεράστια εμπειρία και η δεύτερη φορά στη ζωή μου που κατάλαβα το μέγεθος της προσωπικότητας. Από εκείνη τη στιγμή άλλαξαν τα πάντα στη ζωή μου. Ξαφνικά βρέθηκα με μια τεράστια ελευθερία, η οποία πριν δεν υπήρχε γιατί μας είχε πολύ μαζεμένους. Σήμερα που το βλέπω ήταν καλό γιατί επιβίωσα και έχτισα χαρακτήρα».
Μεταξύ άλλως, υπογράμμισε πως «σίγουρα έχασα τον δρόμο μου στην εφηβεία, συνέπεσε με τον θάνατο του πατέρα μου και ακόμα ζητάω συγγνώμη από τη μητέρα μου για αυτά που έχει περάσει. Αντί να κλειστώ στον εαυτό μου, μου βγήκε στο αντίθετο και για αυτό δεν κρίνω κανέναν. Μετά από δυο εβδομάδες μπορεί να ήμουν σε ένα νυχτερινό μαγαζί και να χόρευα στα τραπέζια και όποιος με έβλεπε, δικαίως ή μη, θα έλεγε ότι έχασα τον πατέρα μου και χορεύω στα τραπέζια. Υπήρχε πένθος, ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, είχα πρόσβαση σε πολλές ανέσεις που μου έδωσαν περισσότερη ελευθερία εκείνο τον καιρό και θεωρώ ότι από τύχη και φόβο εσωτερικό, μπόρεσα να γλιτώσω».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση αποκάλυψε ότι «έκανα έκτρωση στα 15 μου, ήταν ένα σοκ. Αν είχα μια κόρη και μου έλεγε κάτι τέτοιο, ελπίζω να το διαχειριζόμουν όπως το έκανε και η μητέρα μου, τότε. Η μητέρα μου με αγκάλιασε, αντί να μου κουνήσει το δάχτυλο και να γίνει χαμός μου είπε ότι συμβαίνουν αυτά, καλό είναι να μη συμβαίνουν αλλά αφού συνέβη θα το αντιμετωπίσουμε μαζί και θα το συζητήσουμε σε δεύτερο χρόνο. Πάνω στην κρίση, μου έδωσε αγάπη και μόλις ηρεμήσαμε ήρθε το μάθημα του πώς δεν ξανασυμβαίνει».
Αναφορικά με τη σχέση που έχει με τα αδέρφια της, σημείωσε πως «ανά περιόδους έκανα παρέα με ανθρώπους που δεν θα έκανα αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω και εκεί θα μπορούσε να γίνει δύσκολη η κατάσταση. Όταν έχεις μια βάση, είναι μεγάλο δώρο. Ο Πάρης ήταν πάντα προστατευτικός, ειδικά με τα αγόρια. Εκεί είχε αρκετό τρέξιμο. Ο μικρός ήταν και είναι μικρός και με τα μεγαλύτερα αδέλφια, που είναι αρκετά πιο μεγάλα από εμένα, είχαμε χαθεί κάποια χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα μας. Είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας, μεγάλη διαφορά στη φάση ζωής. Η αδερφή μου είχε δυο παιδάκια τότε κι εγώ ήμουν σχολείο. Δεν υπήρχαν πολλά πράγματα που να μας κρατήσουν. Σήμερα έχουμε διεκδικήσει μόνοι μας μια δυνατή επαφή με τον Άλκη και τη Μελίτα. Το να το κάνεις από επιλογή είναι, νομίζω, το πιο σημαντικό».
Επιπλέον, μιλώντας για την οικογένεια που έχει δημιουργήσει με τον Βύρωνα Βασιλειάδη, υπογράμμισε ότι «έχω επιλέξει με την οικογένειά μου να ζούμε διαφορετικά από ο,τι μεγάλωσα εγώ. Ως οικογένεια κάνουμε πιο καθημερινές δραστηριότητες και εγώ ως μητέρα έχω εμπλακεί στην καθημερινότητα των παιδιών μου, κάτι που εγώ δεν το είχα. Εμείς είχαμε πολλή βοήθεια, πολλές νταντάδες».
«Την καθημερινότητα ήταν κάτι που ήθελα να διατηρήσω στα δικά μου παιδιά, όχι να μην έχουμε βοήθεια. Όλοι χρειαζόμαστε είτε λέγεται γιαγιά είτε νταντά, ο,τι μπορεί και ο,τι προσφέρεται στον καθένα. Αλλά δε θεωρώ ότι αυτή η βοήθεια πρέπει να είναι ο βασικός άνθρωπος στη ζωή των παιδιών. Θεωρώ ότι οι βασικοί άνθρωποι χρειάζεται να είναι η μαμά και ο μπαμπάς. Δε θα μπορούσα να μείνω σε έναν γάμο για τα παιδιά, είμαι πολύ ρομαντικός άνθρωπος και δε θα μπορούσα να συμβιβαστώ για αυτά. Έχω παραδείγματα ανθρώπων που συμβιβάστηκαν για τα παιδιά και τους έκαναν κακό».
