“Υπήρχε ο χώρος να αυτοσχεδιάσω” εξηγεί η Εριέττα Μανούρη.
Τόσο στην πιο… αμήχανη σκηνική της στιγμή όσο και στον διαχωρισμό ανάμεσα σε τηλεοπτικούς – θεατρικούς ηθοποιούς αναφέρθηκε η Εριέττα Μανούρη μιλώντας στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Γιώργο Πράσινο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο μόνιμος φόβος του ηθοποιού είναι το λεγόμενο “σεντόνι”, να ξεχάσει τελείως τα λόγια του ρόλου του. Σας έχει τύχει;
Ναι, μου έχει τύχει. Ευτυχώς έγινε σε κωμική παράστασης, “Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες”, οπότε μπόρεσα να το σώσω με χιούμορ και τσαχπινιά. Ξέχασα τα λόγια μου και έκανα “τρα λα λα”, βοήθησε και ο παρτενέρ μου και κάπως το ξεπεράσαμε. Αλλά υπήρχε ο χώρος να αυτοσχεδιάσω.
Τώρα στο αρχαίο δράμα που το κείμενο είναι συγκεκριμένο, δεν ξέρω. Ελπίζω να μη μου συμβεί, γιατί εκεί τι να κάνεις; Να το πεις περιληπτικά; Θα πω το ζουμί!
Νιώθετε πως παύει σιγά σιγά όλος αυτός ο διαχωρισμός “θεατρικών” και “τηλεοπτικών” ηθοποιών;
Με ενοχλούν αυτές οι ταμπέλες. Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια, και κυρίως χάρη στις τηλεοπτικές αγορές του εξωτερικού, όπως το Netflix, έγιναν τεράστια άλματα στο κομμάτι των παραγωγών, από άποψη σεναρίων, ηθοποιών, budget, τεχνικών μέσων, οπότε σε μια τέτοια συνθήκη ένας ηθοποιός νιώθει πολύ πιο εύκολα ασφάλεια. Άσε που περάσαμε και μια καραντίνα για δυο χρόνια, όπου όλα ήταν κλειστά.
