“Το πρώτο εξάμηνο, ενώ ήμουν στην άκρη του πουθενά μπροστά σε έναν βράχο, όταν έπεφτα για ύπνο, άκουγα τη βοή της πόλης στα αυτιά μου, μέχρι να έρθει στο κέντρο του το σώμα και να ηρεμήσει η ψυχή” ανέφερε ο Γιώργος Αλκαίος.
Για την απόφασή που είχε πάρει να απέχει από το τραγούδι και να απομονωθεί στην Μήλο μίλησε ο Γιώργος Αλκαίος στην Secret και στην Σπυριδούλα Τριάντου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Δεν με στενοχώρησε κάτι, απλώς συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ δύσκολος ο κώδικας να επικοινωνήσω με τον περίγυρό μου. Όχι με τον κόσμο… Ξαφνικά οι ταχύτητες ανέβαιναν πολύ γρήγορα και εγώ δεν την ανέχομαι τη μεγάλη ταχύτητα.
Ένιωσα την πίεση του συστήματος, δεν άντεξα… Υπάρχει αυτό το σύστημα. Είτε σου πάει είτε δεν σου πάει. Εγώ δεν μπορούσαν να κάτσω να συζητήσω με τους φίλους μου. Με γνωρίσατε όλοι στα 19 μου και ξαφνικά βρέθηκα 40. Έτσι έρχεται κάποια στιγμή που μπουχτίζεις και λες: «Ρε παιδιά, δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτά που έχει ο χώρος, τις μικρότητες.
Αν κι υπήρχαν προτάσεις, δεν το σκέφτηκα ποτέ. Είπα ότι θα αφήσω τον εαυτό μου ήρεμο να αποφασίσει μόνος του. Το άφησα πάνω του, αλλά έπρεπε να νιώσω έτοιμος να πω ότι όχι, δεν ξαναγυρίζω, γιατί δεν ξαναγυρίζω σε αυτό που έκανα»
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για την περίοδο απομόνωσής του στην Μήλο ανέφερε ο Γιώργος Αλκαίος: «Ήταν συγκλονιστική η απόφαση. Την κατάλαβα τον τρίτο χρόνο Θα πω κάτι που δεν έχω πει κι είναι αστείο και λυπηρό ταυτόχρονα:
Το πρώτο εξάμηνο, ενώ ήμουν στην άκρη του πουθενά μπροστά σε έναν βράχο, όταν έπεφτα για ύπνο, άκουγα τη βοή της πόλης στα αυτιά μου, μέχρι να έρθει στο κέντρο του το σώμα και να ηρεμήσει η ψυχή. Ήταν μεγάλη αλλαγή από την Αθήνα τόσα χρόνια να πάω σε ένα ψαροχώρι.
Απομόνωση κανονική αλλά πολύ ωραία. Έρχονταν τα ξαδέρφια μου, έκλεισα το στούντιο για δύο χρόνια, μπήκα σε άλλες καταστάσεις, να φτιάξω σχέδια για τα δωμάτια που άνοιγα. Είμαστε τόσο βιαστικοί που δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε περαστικοί και κρατάμε κακίες χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος.»
