Πρεμιέρα χθες για το καινούργιο τηλεπαιχνίδι του ΑΝΤ1, το «Lucky Room» με παρουσιαστή τον Γιώργο Λιάγκα που αποχώρησε από την πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή για να βρεθεί στην prime time ζώνη.
Από τον πρώτο καιρό που ο Λιάγκας ήταν στην πρωινή εκπομπή ένιωθε… καταπιεσμένος, ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν από τις δηλώσεις του πως όλο και θα αποσυρόταν από αυτή. Τελικά το έκανε…! Για καλό; Για κακό; Αν κρίνουμε από τη χθεσινή εμφάνισή του μάλλον η επιλογή του ήταν… αδιάφορη. Χρόνια τώρα ο Λιάγκας μου δίνει την αίσθηση ότι… κάνει κάτι με το ζόρι. Στο «κάτι» βάλτε τη λέξη «ψυχαγωγία».
Βέβαια αν και το… σουλούπι και ο χαρακτήρας του δεν είναι του «όπα, κέφι που κάνουμε!» κατάφερε είτε με το δελτίο ειδήσεων του STAR, είτε με την πρωινή εκπομπή να κινείται δυναμικά στην ψυχαγωγική ζώνη. Όσο για την παρουσίαση της εκπομπής «Η εκδίκηση της ξανθιάς» ήταν… αδιάφορη και διεκπεραιωτική, ενώ το «Voice» ήταν τόσο μεγάλο project που κατάφερε μεν να το βγάλει εις πέρας, αλλά και χωρίς να «βάλει τη σφραγίδα του»! Αναμφισβήτητα, αυτά λοιπόν που τον καθιέρωσαν, όσο και να αν φαίνεται πως δεν τα εκτιμά, ήταν το… εναλλακτικό δελτίο ειδήσεων του STAR και κυρίως η πρωινή εκπομπή με τη Φαίη Σκορδά.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο Λιάγκας… ανάγκαζε συνεντευξιαζόμενους της πρωινής εκπομπής να μην λένε «τι ωραία περνάμε στα καμαρίνια», «αγαπώ όλο τον κόσμο και θέλω παγκόσμια ειρήνη!» και άλλα τέτοια κλισέ, αλλά να απαντούν σε αρκετές ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, έστω κι αν ορισμένες φορές το έκανε με… τραμπουκισμό και άγριο τρόπο. Αυτό όμως του φαινόταν (?!?) λίγο, το βαρέθηκε (?!?) και θέλει να κάνει εκπομπή, δική του εκπομπή, βραδινή εκπομπή κι όχι «πρωινάδικο».
Το talk show στον ΑΝΤ1 το έχει καπαρώσει (δυστυχώς!) ο «δεν τα λέω εγώ, οι κακοί τα λένε!» Γρηγόρης Αρναούτογλου, οπότε οι Αντενικοί του έδωσαν ένα τηλεπαιχνίδι που ως concept το λες και ενδιαφέρον… αλλά που από το πρώτο επεισόδιο ο Λιάγκας φαινόταν λες και μπήκε να παρουσιάσει πολιτικό debate. Παρένθεση: ο Λιάγκας μου θυμίζει κάποιους καλούς κωμικούς ηθοποιούς… από την ανάποδη! Ενώ δηλαδή αυτοί έχουν καθιερωθεί σε κωμικούς ρόλους θέλουν να παίξουν και δράματα… με αποτέλεσμα πολλές φορές να κλαίμε… από τα γέλια!
Ο Λιάγκας λοιπόν, από την ανάποδη, μου βγάζει ότι θέλει να βγάλει το «σοβαρό προφίλ» του και να… τινάξει τα πρωινάδικα από πάνω του, να αποδείξει ότι πίσω από τα… ανάλαφρα της ψυχαγωγίας υπάρχει ο σοβαρός σκεπτόμενος παρουσιαστής που… αναγκάζεται όμως… για τη φουκαριάρα την καριέρα του…! Είπαμε όμως ότι δεν έχει αυτό το «όπα, κέφι που κάνουμε!» στιλ, αλλά ένα τηλεπαιχνίδι όπως το συγκεκριμένο που βασίζεται σε ριάλιτι αντιδράσεις παικτών αυτός προσπαθούσε να τις μαζέψει…! Ο «σοβαρός» εαυτός του δεν τον άφηνε να μην σχολιάσει πως το παρακάνουν, ενώ αυτό είναι το παιχνίδι, σε αυτό βασίζεται και αυτό θέλει να προσφέρει στους τηλεθεατές. Το ζητούμενο είναι οι παίκτες να ουρλιάξουν, να χτυπηθούν, να ευχαριστηθούν, να στεναχωρηθούν… να προσφέρουν συναισθήματα στους τηλεθεατές που κάθονται στους καναπέδες τους και θέλουν «να μπουν στο πλατό», να νιώσουν κι αυτοί το ίδιο.
Καλώς ή κακώς αυτός είναι ο σκοπός του συγκεκριμένου τηλεπαιχνιδιού και όχι να πληροφορήσει τους τηλεθεατές πόσα γουρούνια είχαν απογραφεί στην Ελλάδα, ούτε πόσοι έχουν ανέβει την κορυφή του Έβερεστ. Εκεί λοιπόν ο Λιάγκας… δεν κατάφερε να ανέβει στην κορυφή των απαιτήσεων και διεκπεραίωσε το ρόλο του ως «δραματικός ηθοποιός» σε «κωμικό ρόλο», ενώ «έκλεινε» το μάτι στον τηλεθεατή για να του πει «παιχνίδι είναι και το κάνω για να ζήσω.
Για τη φουκαριάρα την καριέρα μου». Κάτι τέτοια όμως η φουκαριάρα η τηλεόραση δεν έχει κανένα λόγο να τα τραβά. Βέβαια, για να μην ρίχνουμε… ευθύνη μόνο στον Λιάγκα, το τηλεπαιχνίδι έκανε υψηλές τηλεθεάσεις. Γιατί μπορεί «να βρίζουμε τον Λιάγκα και τους… Λιάγκες», αλλά όσο τέτοια concept σημειώνουν τηλεθεάσεις τόσο δικαιώνονται αυτοί που τα επιλέγουν… για να τα αυξάνουν και να τα πληθαίνουν στο τηλεοπτικό τοπίο. Βέβαια… το «Lucky room» είναι πολύ καλύτερο από πολλά άλλα τηλεοπτικά προγράμματα…!
Ναι, πάντα υπάρχει το χειρότερο…! Αλλά ίσως εμείς, οι τηλεθεατές, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε τη δύναμη του τηλεκοντρόλ και επιλέξουμε αυτά που πραγματικά μας κάνουν να πούμε «ευτυχώς, υπάρχει κι αυτή η τηλεόραση»…!