Όλα όσα εξομολογήθηκε ο Γιώργος Πάντζας στη νέα τηλεοπτική του συνέντευξη.

Για τα παιδικά του χρόνια, την σχέση με τους γονείς του και την εξορία του πατέρα του μίλησε από καρδιάς ο Γιώργος Πάντζας όταν βρέθηκε καλεσμένος της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλου, το απόγευμα της Πέμπτης, στο Στούντιο 4 της ΕΡΤ.

“Στην αρχή εργαζόμουν στην Ερμού σε κατάστημα χονδρικής πώλησης υφασμάτων. Ήμουν βασικά στο υπόγειο, μέσα στη ναφθαλίνη, έφτιαχνα τα τόπια και τα πήγαινα όπου χρειαζόταν και το βράδυ πήγαινα στο σχολείο.

Μετά συνέχισα, μπήκα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και συνέχισα να εργάζομαι μέχρι τις δύο το μεσημέρι. Στις τέσσερις το απόγευμα πήγαινα στη δραματική σχολή μέχρι τις 10 το βράδυ” τόνισε αρχικά ο γνωστός ηθοποιός.

“Εκείνα τα χρόνια ανακαλύπτεις αυτό που αγαπάς, ανακαλύπτεις αυτό που σπουδάζεις που λάτρευες σε όλη τη ζωή σου και βγαίνεις κάποτε στο επάγγελμα. Όλος ο κόσμος, τότε, δεν είναι στα πόδια σου… Στην καρδιά μου είναι! Όχι, στα πόδια μου! Ποτέ, στα πόδια μου! Εγώ στα πόδια τους, ναι. Αυτοί όμως στα δικά μου, όχι”.

“Ο πατέρας μου ήταν στην αριστερός και βρέθηκε στην εξορία για 17 ολόκληρα χρόνια. Δύσκολα χρόνια. Εγώ γεννήθηκα το 1937, ήρθε η γερμανική κατοχή, η ιταλική κατοχή, η φασιστική κατοχή και ζούσαμε υπό την κατοχή.

Ο πατέρας μου αγωνίστηκε με το ΕΑΜ, εγώ σαν πιτσιρικάς από πίσω και μετά ακολούθησα την αριστερά. Ήταν πάρα πολύ φοβερό όταν βρίσκονταν στην εξορία. Ευτυχώς, όμως, συγκυρία για μένα ήταν ο θείος μου που ήταν σαν δεύτερος πατέρας μου και δεν ήταν αριστερός”, πρόσθεσε, ακόμα, ο Γιώργος Πάντζας στην ψυχαγωγική εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης.

“Ο πατέρας μου ήταν διωκώμενος επί κατοχής. Τον έχω δει με βγαλμένα τα νύχια τον χεριών, μαχαιρωμένο με ξιμφολόγχη και τέσσερις μήνες ετοιμοθάνατο από Ιταλούς φασίστες και Έλληνες συνεργάτες τους. Τα έχω δει αυτά και τα έχω ζήσει”.