Λεωνίδας Κακούρης για Άγριες Μέλισσες: Ο Δούκας έχτισε το σκληρό προσωπείο για να έχει την αποδοχή και τον σεβασμό

«Ο Δούκας έχτισε αυτό το σκληρό προσωπείο για να μπορέσει να έχει την αποδοχή και τον σεβασμό», λέει ο Λεωνίδας Κακούρης.

Ο Λεωνίδας Κακούρης έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό «7 μέρες tv» και την Έφη Θεοδωρίδου. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τα τελευταία γυρίσματα της σειράς Άγριες Μέλισσες.

Δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω πώς ήταν τα τελευταία γυρίσματα στις Άγριες Μέλισσες.

Να σας πω την αλήθεια ήταν πολύ κουραστικά, πολύωρα, με πολύ δύσκολες σκηνές. Τελειώνοντας το γύρισμα της ημέρας, πήγαινα στις πρόβες για τη «Μεγάλη πλεκτάνη» κι όταν γύριζα στο σπίτι είχα να μάθω τα λόγια για το επόμενο γύρισμα, αλλά και τα λόγια της παράστασης.

Ήταν μια δύσκολη πίστα που έπρεπε να βγει και βγήκε. Και έκανα κι εγώ αρκετές ημέρες για να δω τις σκηνές του τέλους λόγω των προβών. Τις είδα περίπου μία εβδομάδα μετά. Λάμβανα όμως μηνύματα από τον κόσμο και κατάλαβα ότι ήταν πολύ ωραία και δυνατά τα τελευταία επεισόδια. Όταν εντέλει τα είδα κι εγώ, έμεινα πολύ ικανοποιημένος από τον τρόπο που τελείωσε η σειρά.

Για τον Δούκα Σεβαστό υπήρξε εξιλέωση στο φινάλε και αυτό άρεσε στο τηλεοπτικό κοινό.

Για τον Δούκα πιστεύω ότι, αν είχε μεγαλώσει αλλιώς, θα ήταν ένας διαφορετικός άνθρωπος. Είδαμε ότι του έτυχαν κάποια σημαδιακά γεγονότα σε πολύ τρυφερή ηλικία. Είχε μια πολύ κακή ανατροφή από τον πατέρα του και ήταν και αυτός θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Έριξαν σε ένα παιδάκι την ευθύνη για το θάνατο του αδελφού του και του απαγόρευσαν να παραστεί στην κηδεία. Δεν έλαβε ποτέ αγάπη από τον πατέρα του, σε αντίθεση με τον αδελφό του, τον Μιλτιάδη.

Και βρέθηκε στο δρόμο του η Μυρσίνη. Ο Δούκας έχτισε αυτό το σκληρό προσωπείο για να μπορέσει να έχει την αποδοχή και τον σεβασμό.

Δεν τον πήρε από τον πατέρα του, θα τον έπαιρνε από όλη την κοινωνία, θα γινόταν ο πρώτος. Και είχε και πολλά θετικά στοιχεία στον χαρακτήρα του. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Δούκας ήταν ο άρχοντας του κάμπου, κι όταν πήγαινε κάποια γυναίκα και ζητούσε τη βοήθειά του, την έδινε. Χωρίς να παραβλέπουμε, φυσικά, και τα τερατώδη πράγματα που έκανε.