«Όταν πηγαίνω στον τάφο του πατέρα μου, ξαναζώ την ημέρα της κηδείας του», λέει η Μαρία Μπεκατώρου.
Η Μαρία Μπεκατώρου παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τη Δανάη Μπάρκα. Η γνωστή παρουσιάστρια μίλησε για την καριέρα της στην τηλεόραση, που φέτος συμπληρώνει 30 χρόνια, αλλά και για την προσωπική της ζωή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μιλώντας για το νέο αγαπημένο τηλεπαιχνίδι του MEGA, το «The Chase» η Μαρία Μπεκατώρου σημείωσε ότι οι chasers δεν ξέρουν ποτέ τις ερωτήσεις από πριν: «Η αλήθεια είναι ότι ξέρουν όμως πάρα πολλά πράγματα και τους βγάζουμε το καπέλο.
Παίζω ασταμάτητα και στο σπίτι και εκείνη την ώρα είμαι πάντα με τους παίκτες. Καταλαβαίνω την αγωνία τους και παίζω μαζί τους».
Για την καριέρα της, η Μαρία Μπεκατώρου ανέφερε: «Με φανταζόμουν μεγάλη γυναίκα να κάνω τη δουλειά αυτή και να δίνω χαρά. Δεν ψαχνόμουν προσωπικά, δεν κοίταξα ποτέ κάτι άλλο. Ήμουν εκεί και έδειχνα και στους άλλους ότι θα είμαι εκεί για πάντα σχεδόν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είχα απόλυτη ελευθερία, τα ωραία τα δικά μου που ήξερα να τα οριοθετώ. Αυτό με έκανε να κάνω μια ωραία, αληθινή, βγαλμένη από την ψυχή μου τηλεόραση.
Είχα κάποιες προτάσεις πριν από το “Just the 2 of us”, πήγαινα, ήξερα όμως ότι δεν θα το κάνω. Δεν ήταν φόβος, ήταν η ανασφάλεια για το αύριο και το ότι εγώ εκεί ήμουν πάρα πολύ καλά. Εκεί που ήμουν στο Τηλεάστυ μου και ήμουν ευτυχισμένη, ήρθε το J2US, που ήταν μια παράλληλη τηλεοπτική δράση.
Πίστευα ότι μπορώ να τραγουδήσω καλά, πήγα εκεί και το διασκέδασα τρομερά γιατί δεν είχα στόχο. Μπήκα σε μεγάλα πλατό, μου άρεσε και αυτό, δεν το πίστευα. Το ζούσα, το διασκέδασα και μετά έφτασα χωρίς να το καταλάβω στον τελικό».
Η Μαρία Μπεκατώρου είπε στη συνέχεια: «Το Junior Master Chef ήταν μεγάλη εμπειρία. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει στην επαγγελματική μου ζωή, όταν άρχισαν να με παίζουν στις εκπομπές. Έβγαινα έξω, στο σούπερ μάρκετ και έκανα ένα κλικ παραπάνω στη νεολαία. Καταλάβαινα ότι με γνώριζαν.
Όταν πήγα στο Just the 2 of us και άρχισαν να χτυπάνε όλη μέρα τα τηλέφωνά μου, δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Σάστισα. Συμβουλευόμουν τον Αντώνη και τότε και τώρα. Απλά και εκείνος δυσκολεύτηκε πάρα πολύ. Είχαμε μάθει σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Έπρεπε και οι δύο να προσαρμοστούμε. Στην αρχή υπήρξαν και φορές που ο Αντώνης μου είπε “εγώ δεν έχω το αντέχω αυτό”.
Δουλεύω πάρα πολύ, από 18 χρονών έχω μάθει να δουλεύω ασταμάτητα, αδιαμαρτύρητα. Και αυτό με έφερε εδώ. Όταν μου ήρθε και αυτό στη ζωή μου τότε, μου άρεσε γιατί τρελαίνομαι να δουλεύω. Αν μου πουν ότι κλείνει η τηλεόραση, η εναλλακτική μου είναι να ανοίξω ταβέρνα και να μαγειρεύω εγώ».
Η Μαρία Μπεκατώρου ανέφερε στη συνέχεια: «Παλιά είχα ένα όνειρο, να κάνω μια ταρτερί. Να κάνω μια μικρή φωλίτσα και να φτιάχνω ταρτούλες. Με φαντάζομαι στην τηλεόραση, αλλά όχι μπροστά, γενικά. Με φαντάζομαι στα γραφεία, είμαι του δημιουργικού. Έχω μάθει στο δημιουργικό. Τόσα χρόνια στο Τηλεάστυ, τα έκανα σχετικά όλα μόνη μου. Και μοντάζ έχω κάνει και με έχω φωτίσει. Μου έχω κάνει και αρχισυνταξία, όπως και σε άλλες πρωινές εκπομπές».
Η Μαρία Μπεκατώρου ανέφερε στη συνέχεια: «Ήμουν παιδί του γάμου, ήθελα να παντρευτώ, σκεφτόμουν τα νυφικά. Γενικά σκεφτόμουν ότι μπορεί να καταλήξω στην Κεφαλονιά κάποια στιγμή. Το έχω μετανιώσει τώρα αυτό. Ο πατέρας μου την Κεφαλονιά την αγαπούσε αθεράπευτα. Όταν πηγαίνω εκεί, επηρεάζομαι πάρα πολύ.
Πολλές φορές όταν πηγαίνω στον τάφο του, ξαναζώ την ημέρα της κηδείας του. Ο πατέρας μου δεν πρόλαβε να δει όλη μου την εξέλιξη. Επειδή τον βλέπω και στον ύπνο μου, ξέρω ότι είναι πάρα πολύ χαρούμενος για αυτό που μου έχει τύχει. Πάντα έχω την ευχή του και πάντα εκείνος κοιτάζω στα πρώτα μου ξεκινήματα και πριν από τις μεγάλες πρεμιέρες».
Για την πολύ καλή της φίλη και κουμπάρα, την Υβόννη Μπόσνιακ, η Μαρία Μπεκατώρου είπε: «Με την Υβόννη βρεθήκαμε στο πλατό των Καρντάσιανς. Συναντηθήκαμε στο ασανσέρ, κοιταχτήκαμε στα μάτια και αυτό ήταν. Εκείνο το βράδυ ανταλλάξαμε τηλέφωνα και από την επόμενη μέρα μιλάγαμε κάθε μέρα. Με πήρε τηλέφωνο η Υβόννη και μου είπε πως θέλει να μου πει κάτι. Ήρθε συγκινημένη και είχε γράψει στην κοιλιά της: “Θέλεις να γίνεις νονά;”».
