«Και μπροστά και πίσω από τις κάμερες παραμένω μέρος ενός συνόλου που μοιράζεται έναν στόχο και σκοπό», λέει η Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ.
Για τον εαυτό της μπροστά και πίσω από τις κάμερες, αλλά και για τον κόσμο της τηλεόρασης απάντησε η Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ, σε συνέντευξη που έδωσε στην Κατερίνα Θεοδωροπούλου και το ένθετο «Τύπος TV» που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.
Πώς βλέπεις πλέον τον κόσμο της τηλεόρασης;
Μάλλον όπως τον έβλεπα πάντα. Μπαίνοντας μέσα σε αυτόν απλά προσπαθούσα και προσπαθώ να μένω πάντα πιστή και τίμια στη δουλειά μας, την τέχνη μας, τους συναδέλφους και τον εαυτό μου.
Ποια θα ήθελες να είναι τα επόμενα βήματά σου;
Όποια κι αν είναι, θα ήθελα να έχουν κάποια βασικά πράγματα τα οποία ψάχνω ανέκαθεν εντός κι εκτός δουλειάς. Ας είναι γεμάτα αγάπη, σεβασμό, όρεξη και φαντασία.
Πώς είναι η Μάρθα πίσω από τις κάμερες;
Αγχώδης και ταυτόχρονα χαώδης, λίγο σπασικλάκι με τα της δουλειάς και βασικό μου μέλημα είναι το ότι είτε εμπρός είτε πίσω από τις κάμερες είμαστε όλοι ομάδα. Μια ομάδα αποτελούμενη από πολλές, μοναδικές, ταλαντούχες προσωπικότητες.
Το ότι τη μισή μέρα, ίσως και παραπάνω, βρίσκομαι μπροστά από την κάμερα, δεν κάνει τη δική μου ειδικότητα πιο σημαντική από κάποια άλλη. Οπότε, εν κατακλείδι, και μπροστά και πίσω από τις κάμερες παραμένω μέρος ενός συνόλου που μοιράζεται έναν στόχο και σκοπό.
Συζητάς για του χρόνου;
Προς το παρόν, το μόνο σίγουρο είναι πως θα έχω την ευτυχία να βρεθώ ανάμεσα σε σπουδαίους ανθρώπους και ηθοποιούς, από τιο φθινόπωρο, στη «Λυσσασμένη Γάτα» του Τένεσι Ουίλιαμς, στο θέατρο Αθηνά, σε απόδοση και σκηνοθεσία του Δημοσθένη Παπαδόπουλου.