“Εγώ το κατάλαβα στον ύπνο μου, ένιωσα έναν πόνο, σαν να με τσίμπησε κάποιος. Ξύπνησα και ένιωσα κάτι στο στήθος” ανέφερε η Ολυμπία Κρασαγάκη.

Για την μάχη που έδωσε με τον καρκίνο και τα στάδια που πέρασε μέχρι να βγει νικήτρια μίλησε η γνωστή φωτογράφος, Ολυμπία Κρασαγάκη, η οποία φιλοξενήθηκε στο Στούντιο 4 με τον Φώτη Σεργουλόπουλο και την Τζένη Μελιτά.

«Ήθελα κάπως να το μοιραστώ. Είναι κάτι που δεν το λένε οι γυναίκες, μέχρι που το κρατάνε μυστικό από τις ίδιες τις οικογένειές τους. Πάντα θέλω να μοιράζομαι τις χαρές και τις λύπες μου, οπότε δε μπορούσα να το κρατήσω κρυφό από τους ανθρώπους και τους συνεργάτες μου. Δεν ήθελα να λέω ψέματα και ένιωθα κι εγώ μια ανακούφιση», εξομολογείται η Ολυμπία Κρασαγάκη.

«Είναι πολύ σκοτεινό, άσχημο και μπορεί να έρθει στη ζωή μας ξαφνικά. Εγώ το κατάλαβα στον ύπνο μου, ένιωσα έναν πόνο, σαν να με τσίμπησε κάποιος.

Ξύπνησα και ένιωσα κάτι στο στήθος. Πήγαμε στον γιατρό και το βρήκαμε», περιγράφει στη συνέχεια για την περιπέτεια της υγείας της η γνωστή φωτογράφος.

«Δε νομίζω ότι έκανα κάτι που το είπα. Είναι πολλές γυναίκες που μου είπαν ότι περνούσαν το ίδιο. Λες όμως κάτι και ο άλλος δε νιώθει μόνος. Είναι πολύ σημαντικό να μη νιώθεις μόνος στον πόνο σου. Μπορείς να τον μοιραστείς αλλά ο άλλος δε μπορεί να νιώσει τι περνάς», σημειώνει η Ολυμπία Κρασαγάκη.

«Αυτό που μου κακοφάνηκε πάρα πολύ ήταν ότι ξαφνικά δεν είχα τις δυνάμεις μου να κινηθώ όπως ήθελα. Κι έλεγα: όχι, έχω μια άλλη εικόνα για μένα, θα το προσπαθήσω. Ήμουν πολύ δυναμική και ακούραστη, δεν είμαι άνθρωπος slow-motion.

Έψαχνα να βρω τη δύναμη από λεπτομέρειες, από ένα λουλουδάκι στον δρόμο μέχρι το παιδί μου», παραδέχεται η Ολυμπία Κρασαγάκη.

«Η ταινία μικρού μήκους ήταν δική μου ιδέα. Ήταν όταν ήμουν πάρα πολύ χάλια στο νοσοκομείο. Κοίταζα το ταβάνι, δε μπορούσα να κουνηθώ και είχα δίπλα μου την Ειρήνη μου. Και εκεί ήταν σαν να έβλεπα πίσω τι έχω ζήσει. Έβλεπα μόνο ωραίες εικόνες, δεν έβλεπα εμένα με τον κόκκινο ορό», εξομολογείται στη συνέχεια.