“Δεν έμπλεξα παραβατικά για να κάνω εγκλήματα αλλά ήμουν στη γενιά του Γρηγορόπουλου. Δηλαδή όταν το πάθαμε αυτό, γίναμε αγρίμια” εξομολογήθηκε ο Ορέστης Χαλκιάς.
Ο Ορέστης Χαλκιάς κάθισε στον καναπέ του Στούντιο 4 με την Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο και μίλησε για τις ακρότητες στις οποίες είχε φτάσει στην εφηβεία και την αγανάκτησή του με το θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Πιο συγκεκριμένα, ο Ορέστης Χαλκιάς εξομολογήθηκε πως «στο σχολείο ήμουν πολύ πειραχτήρι και έχω πληγώσει κόσμο. Μετά όμως το καταλάβαινα σχεδόν αμέσως και προσπαθούσα να το φτιάξω με όποιο τρόπο. Με το χιούμορ μου, με ένα δωράκι.
Ας πούμε πως έχω κοροϊδέψει κοριτσάκια, ήμουν αγρίμι. Έχω φίλη κολλητή που την έχω κάνει να κλάψει όταν ήμασταν παιδιά.
Ήμουν πάρα πολύ πειραχτήρι και δεν έχω ιδέα για ποιο λόγο. Τώρα δεν το έχω καθόλου αυτό, ίσα ίσα που στη σκέψη και μόνο ότι κάποιος κάνει bullying σε κάποιον μπορώ να αρρωστήσω και να εμφανιστώ σαν τον Superman για να βοηθήσω όποιον έχει πρόβλημα».
«Κινδύνεψα και να μπλέξω αλλά πάντα με κρατούσε σε μια γραμμή το θέατρο. Δεν έμπλεξα παραβατικά για να κάνω εγκλήματα αλλά ήμουν στη γενιά του Γρηγορόπουλου.
Δηλαδή όταν το πάθαμε αυτό, γίναμε αγρίμια! Βγήκαμε στους δρόμους και ήμασταν ανεξέλεγκτοι! Και το εννοούσαμε και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο».
«Τότε δεν ήθελα να κάνω κακό στον εαυτό μου αλλά να κάνω κακό σε οτιδήποτε γιατί έκαναν κακό στον «εαυτό» μου. Ο Γρηγορόπουλος ήταν ένας από εμάς. Ήμουν λίγο επαναστατικός, πήγαινα σε πορείες και αγωνιζόμουν οπότε κινδύνευα.
Μπορεί να σε συλλάβουν… έτσι και έχω φίλο που του φόρτωσαν μολότοφ και τον έβαλαν στη φυλακή χωρίς να έχει καμία σχέση» πρόσθεσε ακόμα ο Ορέστης Χαλκιάς στο απογευματινό μαγκαζίνο της δημόσιας τηλεόρασης.
