«Βρέθηκα ξαφνικά µέσα σε έναν χρόνο να κάνω 16 χηµειοθεραπείες και 22 ακτινοβολίες και να «παντρεύοµαι» τον αξονικό τοµογράφο για επανεξετάσεις άλλα περίπου επτά χρόνια» ανέφερε ο Ποσειδώνας Γιαννόπουλος.
Ο Ποσειδώνας Γιαννόπουλος έδωσε συνέντευξη στην Secret των Παραπολιτικών και στην Σάσα Σταμάτη και μίλησε για την σοβαρή περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε πριν από 22 χρόνια.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγµή στη ζωή σου;
Αν και είναι κάτι που αποφεύγω να αναφέρω δηµόσια, η πιο δύσκολη στιγµή της ζωής µου ήταν αναµφισβήτητα όταν πριν από 22 χρόνια αντιµετώπισα ένα σοβαρό πρόβληµα υγείας και έδωσα τη µάχη µου. Μια µάχη που θεωρώ ότι ποτέ δεν µπορείς να είσαι βέβαιος ότι κερδήθηκε. Γι’ αυτό και δεν θέλω να λέω ούτε καν το όνοµα της ασθένειας, για να µην τη «µελετάω».
Η ουσία πάντως είναι ότι ήµουν τότε ένας νέος πολύ δραστήριος και ορεξάτος, που έβραζε το αίµα του, χαιρόταν τη ζωή του, η επαγγελµατική του πορεία ήταν σε συνεχόµενα ανοδική τροχιά και βρέθηκα ξαφνικά µέσα σε έναν χρόνο να κάνω 16 χηµειοθεραπείες και 22 ακτινοβολίες και να «παντρεύοµαι» τον αξονικό τοµογράφο για επανεξετάσεις άλλα περίπου επτά χρόνια.
Όλο αυτό βέβαια λειτούργησε ευεργετικά. Άλλαξε όλη η φιλοσοφία της ζωής µου, ενώ νοµίζω ότι από τότε και µετά έκανα και τα πιο σηµαντικά πράγµατα που έχω κάνει επαγγελµατικά. Είµαι ευγνώµων προς την ίδια τη ζωή και τον Θεό -στον οποίο φυσικά στηρίχθηκα τότε- για το γεγονός ότι «είµαι εδώ» σήµερα και είµαι καλά.
Τι σου λείπει περισσότερο από τη µητέρα σου;
Η ίδια η µητέρα µου. Για να απαντήσω ακριβώς στην ερώτησή σου, µου λείπουν η πραότητά της, η αξιοπρέπειά της, η υποµονή της, η θετικότητα και η καλή της πρόθεση. Ουσιαστικά η µητέρα µου ήταν όλη η οικογένεια. Για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ενώ ήταν µια γυναίκα µε πολλή ανωτερότητα, που δεν ήθελε να είναι βάρος σε κανέναν και έµενε µόνη της µέχρι τα 89 της, τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής της, που τη γυρόφερναν συνεχείς αρρώστιες και εισαγωγές στα νοσοκοµεία, την πήρα σπίτι µου υπό την προστασία µου, για να µπορώ να τη φροντίζω καλύτερα. Αυτά τα τέσσερα χρόνια µε έκαναν να την εκτιµήσω ακόµα περισσότερο και να δεθώ ξανά µαζί της.
Ευτυχώς, ο Θεός τα έφερε έτσι ώστε να «φύγει» στο σπίτι ήρεµα και να ξεψυχήσει στην αγκαλιά µου. Γεγονός συγκλονιστικό, που δεν θα ξεχάσω ποτέ, αλλά ουσιαστικά δώρο και για εκείνη, που «έφυγε» µε τον καλύτερο τρόπο, και για µένα, που είδα ό,τι αγαπούσα περισσότερο να σβήνει ειρηνικά.
Πώς σου φαίνεται που ο Γιώργος Θεοφάνους έδωσε τα δικαιώµατα του τραγουδιού «Φεγγάρι µου», που έχει ερµηνεύσει η Νατάσα Θεοδωρίδου, στον Τάσο Μπουγά;
Επειδή είχα χρόνια φιλικές σχέσεις αλλά και µακροχρόνια πιο στενή επαφή και µε τους δύο, µπορώ να τους καταλάβω και τους δύο. Από τη µία πλευρά, τη Νατάσα, η οποία βλέπει να κανιβαλίζεται ένα τραγούδι που έχει ταυτιστεί µαζί της. Από την άλλη, τον Γιώργο, που, καλώς ή κακώς, έχει το 100% του copyright του κοµµατιού, ως συνθέτης και στιχουργός του, και έχει το δικαίωµα να το κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει.
Πόσω µάλλον όταν υπάρχει στη µέση και σηµαντική οικονοµική απολαβή. Επειδή από µένα έχετε µάθει να τα λέω ευθέως, θα σου πω ότι όλοι οι δηµιουργοί θα θέλαµε να µπορούµε να ξαναπουλήσουµε κάποιο τραγούδι µας και να µας αποφέρει χρήµατα, ειδικά σε µια εποχή που τα πνευµατικά δικαιώµατα αποδίδουν πλέον αστεία ποσά.
