Παρασκευή, 22 Νοε.
20oC Αθήνα

Ρένια Λουιζίδου: Μετά από 12 χρόνια στη δουλειά, σκεφτόμουν αν έκανα καλά, που έγινα ηθοποιός

Ρένια Λουιζίδου: Μετά από 12 χρόνια στη δουλειά, σκεφτόμουν αν έκανα καλά, που έγινα ηθοποιός
NDPPHOTO / ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΡΕΑΣ

Η Ρένια Λουιζίδου σε μια εξομολόγηση για την επαγγελματική της πορεία και τους ρόλους που σημάδεψαν την καριέρα της.

Σε συνέντευξή της στο περιοδικό «Antivirus», η Ρένια Λουιζίδου ανέφερε ότι αν έβαζε «πινέζες» σε σημαντικές στιγμές της πορείας της, θα ξεχώριζε τη συμμετοχή της στους «Απαράδεκτους», που την έκανε γνωστή και την παράσταση «Στο νυφικό κρεβάτι», όπου ένιωσε για πρώτη φορά σιγουριά για την καριέρα της.

«Τα πράγματα που θεωρώ σημαντικά δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα και επιτυχημένα. Δεν έχει να κάνει καν με την επιτυχία.  Όπως και να έχει, θα έβαζα «πινέζα» στους «Απαράδεκτους» γιατί ήταν η αρχή και με έβαλε στον χάρτη. Θα έβαζα στο «Στο νυφικό κρεβάτι» με τον Νίκο Σεργιανόπουλο. Όχι για το πολύ σουξέ που έκανε, αλλά γιατί ήταν η πρώτη φορά στο θέατρο που αισθάνθηκα ότι δικαίως πατώ τη σκηνή.

Μπορώ να πω ότι μέχρι αυτή την παράσταση, ενώ είχαν περάσει 12 χρόνια στη δουλειά, είχα ακόμη δεύτερες σκέψεις με το αν έχω κάνει καλά που έγινα ηθοποιός. Εκεί αισθάνθηκα ότι είμαι στο σωστό μέρος. Θα έβαζα στο «Καφέ της Χαράς», γιατί αν και μέχρι τότε είχα βιώσει αυτό που λέμε τηλεοπτική επιτυχία, εκεί έγιναν πιο προσωπικά τα πράγματα μιας και ήμουν ο ένας από τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες. Είχα την ευθύνη.

Θα έβαζα στην «Πολίτικη Κουζίνα» γιατί ήταν θυελλώδες αυτό που συνέβη. Έπαθε ο κόσμος συναισθηματική εμπλοκή και μια συλλογική μνήμη αναδύθηκε με αυτή την ταινία. Θα έβαζα επίσης στο «Τίμημα», την παράσταση με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, τον Σκιαδαρέση και τον Χρήστο Σαπουτζή. Ένα δύσκολο και βαρύ έργο. Δύο χρόνια απόλαυσης σκηνικής, σύμπνοιας θιάσου, απόλυτης αποδοχής από τον κόσμο, με δύσκολα πράγματα να πρέπει να γεμίσεις ένα θέατρο.

Τέλος, θα έβαζα και στο «Σόι», γιατί κράτησε πάρα πολύ καιρό. Κοντέψαμε να ταυτιστούμε με τους ρόλους. Και ήταν ο πρώτος ρόλος, που με πήγε στην επόμενη ηλικία».

«Αντέγραψα τη μάνα μου και την γιαγιά μου 100% και το καταευχαριστήθηκα κάνοντας τη Χαρούλα και επιβεβαίωσα ότι, ενώ στο θέατρο υπάρχουν πολλοί ωραίοι ρόλοι, οι ωραιότεροι ρόλοι, για τις μεγαλύτερες γυναίκες, στην τηλεόραση και στο σινεμά το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο. Δεν μιλάμε απλά για στερεοτυπική αντιμετώπιση, αλλά για κάτι θηριώδες», είπε.

Τέλος, εξήγησε πως έχει απορρίψει πολλούς ρόλους εξαιτίας της στερεοτυπικής αυτής αντιμετώπισης των μεγαλύτερων γυναικών. «Σχεδόν όλες οι γυναίκες μετά τα 45 στην τηλεοπτική μυθοπλασία είναι “κακούργες” και “δολοπλόκες” που χειραγωγούν. Είναι εμμονικό και ενοχλητικό αυτό το πράγμα», δήλωσε κλείνοντας.

Media Τελευταίες ειδήσεις