“Η γιαγιά μου άρχισε να ανησυχεί, να ταράζεται και στο τέλος να μοιρολογεί” θυμάται ο Σωτήρης Χατζάκης.
Στην καρμική σχεδόν σύνδεση που έχει με την ιστορία της σειράς “Ναυάγιο” και στην ενορατική γιαγιά του που έσωσε στο παρελθόν την μητέρα του αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο Σωτήρης Χατζάκης μιλώντας στο περιοδικό Τηλεθεατής και τη δημοσιογράφο Χρύσα Παχούμη.
Καρμική η συμμετοχή σας στη σειρά, αν λάβουμε υπόψη ότι η μητέρα σας θα ταξίδευε με το πλοίο “Ηράκλειο”;
Πέντε χρόνων είχαμε ταξιδέψει στην Αθήνα με τον πατέρα μου και τον αδελφό μου, γιατί είχε επαγγελματικές υποχρεώσεις. Η μητέρα μου είχε μείνει για τις ελιές στην Κρήτη, στον Μοχό Πεδιάδος Ηρακλείου. Η γιαγιά μου, η Ελένη, η μητέρα του πατέρα μου, άρχισε να ανησυχεί, να ταράζεται και στο τέλος να μοιρολογεί.
Παρακαλούσε τη μητέρα μου να μη φύγει, σε έναν οδυρμό που γινόταν όλο και μεγαλύτερος. Οπότε την επηρέασε, δεν ταξίδεψε και έδωσε το εισιτήριο κάπου αλλού. Το πλοίο ήταν το “Ηράκλειο” που ναυάγησε στη Φαλκονέρα, δηλαδή το “Φοίνιξ” στη σειρά.
Οπότε η ενορατική γιαγιά, αυτή η φοβερή γυναίκα, έσωσε τη ζωή της μάνας μου. Χρόνια μετά, όταν πήγα στα 21 μου στην Κρήτη, με τη σύντροφο μου, δεν ειδοποίησα κανέναν. Πήγα στο χωριό και η γιαγιά ήταν στο βάθος στο κατώι, τυφλή από καταρράκτη. Αθόρυβα την πλησίασα και της έπιασα το χέρι.
Μου χάιδεψε την παλάμη και φώναξε: “Σωτηράκη μου”. Μεγάλωσα στην Κρήτη με τέτοιες γυναίκες. Η ζωή τους, η επαφή τους, οι φτέρνες τους, τα πόδια τους, η μήτρα τους, όλη η λειτουργία του οργανισμού τους ήταν συνταυτισμένη με τα φεγγάρια, τα νερά, τη γη, τους κραδασμούς.
Κακοποιήσαμε τη φύση και χάσαμε την επαφή μαζί της…
Ξέρετε, όλο ξεκινά από την Παλαιά Διαθήκη, που λέει: “Πηγαίνετε και κατακυριεύστε ό,τι υπάρχει πάνω στη γη”. Δεν είπε “ζήστε με αυτά”.