Στα πρώτα δύσκολα χρόνια της πορείας του στο χώρο της μόδας αναφέρθηκε ο Στέλιος Κουδουνάρης όταν το απόγευμα της Τετάρτης (06.12.2023) βρέθηκε καλεσμένος στο Στούντιο 4 της ΕΡΤ.
«Στο Κιλκίς δούλευα βράδυ σε καφέ, σε εστιατόρια και σε μία τοπική εφημερίδα, όπου έγραφα τα κοσμικά της πόλης. Πέρασα πολύ όμορφα εκεί», είπε αρχικά ο Στέλιος Κουδουνάρης.
«Στην Αθήνα ήρθα το 2004 ως ασκούμενος στον Χριστόφορο Κοτέντο και σιγά-σιγά ξεκίνησα να φτιάχνω τα δικά μου ρούχα στο σπίτι», συνέχισε.
Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα. «Δοκίμαζα μοδίστρες, πετούσα ρούχα που δεν ήταν καλοφτιαγμένα. Μου πήρε έναν χρόνο για να βγάλω την πρώτη μου συλλογή, τη δειγμάτιζα σε καταστήματα για άλλον έναν χρόνο, γιατί κανείς δεν τα ήθελε.
Το 2008 όταν έλεγα ότι είμαι Έλληνας σχεδιαστής, μου έκλειναν το τηλέφωνο.
Τότε υπήρχε ακόμα η αίσθηση ότι ο σχεδιαστής είναι σαν μόδιστρος, είχε περάσει η εικόνα από τις ελληνικές ταινίες ότι είναι μια καρικατούρα, ένας άνθρωπος πιο αλέγρος που φτιάχνει ρούχα επάνω σου για να πας σε μία συγκεκριμένη περίσταση.
Ήταν όλοι σνομπ, επικρατούσαν οι ξένοι οίκοι, ήταν πολύ δύσκολα. Φορτωνόμουν τα ρούχα αγκαλιά και πήγαινα σε καταστήματα χωρίς ραντεβού για να δειγματίσω τα ρούχα μου. Η πρώτη μου παραγγελία έγινε μετά από έναν χρόνο στην Κύπρο.
Μία μόνο φορά είχα πληγωθεί πάρα πολύ με τη συμπεριφορά ενός πελάτη, ο οποίος με κορόιδευε λίγο με τις παραγγελίες και τα λοιπά. Είχα ρίξει τα ρούχα στο πάτωμα του σπιτιού και τα πατούσα με μανία, έκλαιγα χωρίς αύριο.
Αυτό κράτησε 10 λεπτά. Μετά τα σήκωσα, τα σιδέρωσα, τα κρέμασα και συνέχισα την πορεία μου», ανέφερε ο Στέλιος Κουδουνάρης.