Ένα χωριό που έχει πολλές ιστορίες να πει καθώς από εκεί έχουν περάσει διαφορετικές προσωπικότητες, ενώ οι κάτοικοί του δίνουν μία διαφορετική σημασία στη φράση «Χαιρέτα μου τον Πλάτανο»! Το χωριό αυτό, τον Πλάτανο, θα επισκεφθούμε απόψε το βράδυ μέσα από την εκπομπή «60 Ελλάδα» του Νίκου Μάνεση.
Στο 6ο οδοιπορικό του για τη φετινή σεζόν ο δημοσιογράφος βρέθηκε στην Ορεινή Ναυπακτία που είναι μία αραιοκατοικημένη περιοχή που χάνεσαι στα δάση, αλλά…. και τους δαιδαλώδεις βουνίσιους δρόμους. «Η Ορεινή Ναυπακτία είναι η Νότια Πίνδος. Η Πίνδος είναι ένα πανέμορφο βουνό με απίστευτες διαδρομές, με δάση από πλατάνια και από ότι μπορείς να φανταστείς. Βουνό είναι οπότε οι διαδρομές είναι δύσκολες, οι δρόμοι είναι “σαλιγκάρια”. Εκτός όμως από τις ομορφιές, υπάρχουν και τα προβλήματα. Σε ένα χωριό που λέγεται Κλεπά, βλέπουμε να ξεφορτώνουν κοντέινερ. Τι είναι αυτά τα κοντέινερ; Λόγω βροχοπτώσεων, μια πλαγιά “έφυγε” και παρέσυρε το μισό χωριό, σπίτια και καταστήματα. Ευτυχώς δεν υπήρξαν θύματα, πολλοί κάτοικοι όμως έμειναν άστεγοι. Τα κοντέινερ που είδαμε λοιπόν, τα έστελνε η Περιφέρεια για να μπορέσουν οι άνθρωποι να βγάλουν το χειμώνα μέχρι να σταματήσει το φαινόμενο, να βγουν οι αποζημιώσεις και να ξαναχτιστούν τα σπίτια. Εκτός από τους άστεγους που με χαρά υποδέχτηκαν τα κοντέινερ είδαμε και κατοίκους να αδειάζουν τα μισογκρεμισμένα σπίτια τους και να μαζεύουν το βιος τους, για να πάνε να ζήσουν στην κοντινότερη πόλη. Σημείωσε ότι η κατεδάφιση των μισογκρεμισμένων σπιτιών τους θα γίνει με δικά τους χρήματα. Είναι τα παράλογα του ελληνικού νόμου», μου είπε ο Νίκος Μάνεσης.
Ένα από τα χωριά που επισκέφτηκε η εκπομπή είναι και ο Πλάτανος που έχει τη δική του ιστορία, αφού όπως μου είπε ο δημοσιογράφος «εκεί είχε στήσει το στρατηγείο του ο πάλαι ποτέ γραμματέας του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης. Ο μισός Πλάτανος ήταν των ανταρτών του Φλωράκη και ο άλλος μισός του Στρατού. Καταλαβαίνεις, εμφύλιος πόλεμος. Από αυτό το χωριό όμως κατάγεται και ο μαιευτήρας της Βουγιουκλάκη, ο οποίος μετά από πολλά προβλήματα και δυσκολίες βοήθησε την Αλίκη να φέρει στον κόσμο τον Γιάννη Παπαμιχαήλ. Η ηθοποιός αισθάνθηκε την ανάγκη να επισκεφτεί το χωριό του γιατρού της και πρόσφερε στην εκκλησία, σαν τάμα ας πούμε στην Παναγία, ένα καντήλι. Αυτό το καντήλι που έχει πάνω και την αφιέρωσή της είναι σε περίοπτη θέση στο ναό του Πλάτανου. Όλα αυτά έγιναν όταν η Βουγιουκλάκη γύριζε την ταινία “Η δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά”. Διέκοψε τα γυρίσματα της ταινίας, πήγε στο μαιευτήρα της γιατί είχε προβλήματα στην εγκυμοσύνη, την είδε ο μαιευτήρας της, την είδαν και οι κάτοικοι και επέστρεψε μετά τη γέννα και έκανε το τάμα της. Και μην σου κάνει εντύπωση που αυτή η ανάμνηση κρατάει ακόμα μετά από τόσα χρόνια. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν σταρ, ακόμα παίζονται ταινίες της, η Αλίκη δεν ξεχνιέται για τους περισσότερους Έλληνες, πόσο μάλλον για ένα χωριό το οποίο είναι μια κουκίδα στο χάρτη. Ε, εντάξει το έχουν καμάρι ότι η “εθνική σταρ” τους τίμησε. Έχουν μάλιστα και τη δική τους εκδοχή για την έκφραση “Χαιρέτα μου τον Πλάτανο”, λέγοντας ότι όποιον έβλεπε η Αλίκη του έλεγε χαιρετίσματα στον Πλάτανο, “χαιρετίσματα στο γιατρό μου που με βοήθησε”».
Εκτός όμως από τις ωραίες αναμνήσεις των κατοίκων υπάρχει και η δυσάρεστη και δύσκολη καθημερινότητα, αφού όπως μου είπε ο Νίκος Μάνεσης «Η δυσκολία της Ορεινής Ναυπακτίας είναι ότι οι διαδρομές είναι πολύ μεγαλύτερες από τα χιλιόμετρα. Δηλαδή εκεί, μια διαδρομή 30 – 40 χιλιομέτρων μπορεί να την κάνεις και σε 2 ώρες! Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν ευθείες άρα το αυτοκίνητο δεν μπορεί να πάει πάνω από 50 – 60 χιλιόμετρα. Και ραλίστας να είσαι δεν μπορείς να πας γρηγορότερα, είναι επικίνδυνο, μιλάμε για δρόμους που θυμίζουν σαλίγκαρο. Στο χωριό Στράνωμα λοιπόν, ζήσαμε την περιπέτεια. Καταφέραμε να φτάσουμε ακριβώς την ώρα που έδυε ο ήλιος και καταγράψαμε πλάνα από την Ελλάδα της δεκαετίας του ’50. Οι άνθρωποι περνάνε τον Εύηνο, για να πάνε στις δουλειές και τα σπίτια τους, με μια γέφυρα και ένα καρούλι. Πρόκειται για μια σχοινο – γέφυρα σαν αυτές που βλέπουμε στις πολεμικές ταινίες, όπως για παράδειγμα στην ταινία “Η γέφυρα του Ποταμού Κβάι”. Πρωτόγνωρα πράγματα, το σχοινί κουνιέται πέρα – δώθε και όποιος φοβάται χρησιμοποιεί το καρούλι, δηλαδή ένα κασόνι που σε περνά από τη μια μεριά στην άλλη με σχοινί. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Εντυπωσιακή είναι και η υπομονή των κατοίκων. Φαντάσου τι γίνεται όταν φυσάει και βρέχει , είναι πολύ επικίνδυνο. Βέβαια, η πολιτεία θα έπρεπε να είχε προνοήσει και να είχε φτιάξει γεφύρια, αλλά προφανώς αυτό είναι ακριβό. Οι κάτοικοι μας παρακάλεσαν να βοηθήσουμε ώστε να γίνει μια γέφυρα. Εγώ έκανα το εξής απλό ερώτημα: “Περιφερειάρχη έχετε;”, τους ρώτησα. “Έχουμε.”, μου είπαν! “Νομάρχη έχετε;”, τους ρώτησα και μου είπαν “Έχουμε”! “Τοπικούς βουλευτές έχετε;” Τους ρώτησα ξανά αλλά μου είπαν “Έχουμε αλλά εσείς τα κανάλια θα μας φτιάξετε τη γέφυρα!” Αυτό που κάνουμε λοιπόν είναι να δείξουμε το πρόβλημα μήπως και κάποιος φιλοτιμηθεί και εγκρίνει κάποιο κονδύλι και γίνει μια γέφυρα, μη σκοτωθεί και κανένας άνθρωπος και το έχουμε τύψεις».
Ένα μέρος στο χάρτη της Ελλάδας με τις δικές του ιστορίες αλλά και τα δικά του προβλήματα. Απόψε, στις 23:50, ο Νίκος Μάνεσης μας ξεναγεί μέσα από τη συχνότητα του ALPHA στην Ορεινή Ναυπακτία καταγράφοντας με την κάμερα της εκπομπής του «60’ Ελλάδα» σε έναν πανέμορφο τόπο…!