Η φιλόλογος Χριστίνα Καραθάναση μίλησε στο «The 2Night Show». Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου της έκανε μια σειρά από ερωτήσεις, με την ίδια να εξηγεί τις αποφάσεις της.
Τη φιλόλογο Χριστίνα Καραθάναση, γνωστή και ως Philologist-ina, υποδέχτηκε στο «The 2Night Show» ο Γρηγόρης Αρναούτογλου, τη νύχτα της 28ης Οκτωβρίου, με την ίδια να αποκαλύπτει τον λόγο που ασχολήθηκε επαγγελματικά με τα social media, τα λάθη που κάνουμε στον καθημερινό μας λόγο, αλλά και το λόγο που τα greeklish αλλοιώνουν την ελληνική γλώσσα.
Η γνωστή φιλόλογος μίλησε αρχικά για την απόφασή της να χρησιμοποιήσει τα social media ως μέσο της δουλειά της, διαμηνύοντας πως: «ξεκίνησε από τον κορονοϊό, στην καραντίνα που όλοι κλειστήκαμε μέσα και ως εκπαιδευτικός κλήθηκα να ολοκληρώσω το έργο μου, το εκπαιδευτικό, εξ αποστάσεως. Είμαι φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση. Θυμάμαι τη μέρα που μας είπαν ότι αύριο ξεκινάει η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, χωρίς να έχουμε ιδέα τι πρόκειται να κάνουμε.
Ξυπνήσαμε την επόμενη μέρα, ανοίξαμε τους υπολογιστές μας και είχα απέναντί μου παιδιά, τα οποία προσπαθούσα να τα παρακινήσω να προσέξουν στο μάθημα και κατάλαβα ότι οι πηγές που υπάρχουν στο διαδίκτυο, ήταν μετρημένες στα δάχτυλα.
Λέω: Μήπως να προσπαθήσω να φτιάξω κι εγώ κάτι, το οποίο θα βοηθήσει και θα μείνει και μετά; Θα είναι δηλαδή ένας ανοιχτός εκπαιδευτικός χώρος και για εκπαιδευτικούς και για μαθητές και θα μπορέσει να αξιοποιηθεί. Οπότε γεννήθηκε η Philologist-ina, γιατί είμαι η φιλόλογος Χριστίνα και θα κάνω αυτό».
Στη συνέχεια, αφού έδωσε αρκετά παραδείγματα για τη λάθος χρήση της καθημερινής γλώσσας, αλλά και τις σωστές απαντήσεις. Η Χριστίνα Καραθάναση μίλησε για το φαινόμενο των greeklish, τονίζοντας πως: «Νομίζω ότι ξεπερνιέται. Νομίζω έχουμε καταλάβει ότι μας έκανε κακό. Το λέω, γιατί κι εγώ χρησιμοποιούσα. ήμουν φοιτήτρια και έγραφα greeklish, μέχρι που έπρεπε να κάνω μια εργασία και δεν μπορούσα, γιατί ξεχνούσα την ορθογραφία. Υπήρξαμε και παιδιά…».
Αναφορικά με τα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποια μαθησιακή δυσκολία, η Χριστίνα Καραθάναση υπογράμμισε ότι: “εκείνα τα παιδιά θα πρέπει για αρχή να πάνε σε κάποιον ειδικό και να τους καθοδηγήσει. Δεν υπάρχει ένας ενιαίος τρόπος μάθησης για όλους. Ο καθένας πρέπει να βρει τι του ταιριάζει. Οι γονείς να μη φοβηθούν να αποδεχτούν το γεγονός μιας δυσλεξίας ή μιας δυσκολίας στη μάθηση του παιδιού τους και να πάνε σε ειδικούς.
Υπάρχουν γονείς που αρνούνται ότι το παιδί τους μπορεί να έχει πρόβλημα. Θα πει η καθηγήτρια: “Κοιτάξτε μήπως συμβαίνει κάτι” και θα αλλάξουν καθηγήτρια. Δεν το δέχονται. Σε κοινωνίες μικρές, όπως η δική μου, ίσως να είναι πιο έντονη η άρνηση των γονέων. Αν ένα παιδί δεν είναι καλό στο σχολείο δεν έγινε τίποτα, θα είναι κάπου αλλού. Πολλή αγαπή θέλει το παιδί».