Χριστίνα Χειλά Φαμέλη: «Συγχωρούσα συμπεριφορές που δεν έπρεπε, τα σημάδια υπήρχαν»

Δεν μάσησε τα λόγια της η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη στη συνέντευξη της.

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη στο Enjoy και την Μαρία Ανδρέου. Μέσα σε όλα, η πρωταγωνίστρια του Σασμού αναφέρθηκε σε όσα ήρθαν στο φως για κακοποιητικές συμπεριφορές και σεξουαλικές παρενοχλήσεις στον χώρο του θεάτρου καθώς και τις τοξικές σχέσεις στην προσωπική ζωή.

Την περίοδο του λοκντάουν ήρθαν στην επιφάνεια και πράγματα που ξεπερνούσαν τη φαντασία μας. Φαινόμενα λεκτικής, ψυχολογικής, σωματικής βίας, αποκαλύψεις που συγκλόνισαν το θέατρο, καταγγελίες, κατηγορίες, φυλακίσεις. Ωστόσο, έπεσε φως και ελπίζουμε όλοι μας σε όλους τους χώρους να υπάρχουν πλέον κόσμιες συμπεριφορές και σεβασμός.

Μου κάνει εντύπωση που κάποιοι ρωτάνε, «μα, μέσα στην πανδημία και την καραντίνα τους ήρθε να μιλήσουν;». Εγώ θα απαντήσω «μπράβο που βρήκαν το θάρρος και μίλησαν». Το ότι μίλησαν από μόνο του είναι σπουδαίο. Αλλά γιατί κάνουμε focus μόνο στο θέατρο; Θα έπρεπε να μιλήσουν και άλλους κλάδους. Γιατί η βία δεν αφορά μόνο τον χώρο του θεάματος.

Η βία είναι τραγική και αποτρόπαια. Δεν αντέχει η καρδιά μου να ακούω σχεδόν κάθε εβδομάδα, για ένα χέρι που, χωρίς ενδοιασμό, σκότωσε, έσπρωξε, έπνιξε, μαχαίρωσε, τσιμέντωσε έναν άνθρωπο – και κυρίως τα θύματα είναι γυναίκες. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κάτι. Η βία δεν έχει τάξη, μορφωτικό επίπεδο, χρώμα, θρησκεία, καταγωγή. Είναι χαζό να πιστεύουμε ότι οι μορφωμένοι, οι πλούσιοι, αυτοί που έχουν φήμη δεν φέρονται βίαια.

Ο πιλότος στα Γλυκά Νερά και μορφωμένος ήταν και με καλή δουλειά και γοητευτικός. Τον εμπόδισαν οι σπουδές του να σκοτώσει τη μάνα της κόρης του με μαξιλάρι; Όχι. Η βία υπάρχει παντού. Είναι μια τοξική κατάσταση, την οποία εισπράττουμε κάθε μέρα, δυστυχώς.

Γιατί μια γυναίκα δεν φεύγει από μια τοξική, νοσηρή, αρρωστημένη σχέση ή και ένας άνδρας, αντίστοιχα; Γιατί δεν ανοίγει την πόρτα να δραπετεύσει από κάπου όπου την/τον χειραγωγούν, την/τον υποτιμούν;

Όταν είσαι σε μια σχέση τα βλέπεις λίγο θολά τα πράγματα, γιατί σε κυριεύουν το πάθος και το συναίσθημα. Έχει συμβεί και σε εμένα αυτό, να μη βλέπω καθαρά και να δίνω ευκαιρίες. Βέβαια, δεν έχω μείνει σε σχέσεις κακοποιητικές, λεκτικά ή σωματικά. Αλλά συγχωρούσα συμπεριφορές που δεν θα έπρεπε εκ των υστέρων. Τα σημάδια υπήρχαν, τα αγνοούσα όμως ή τα έβλεπα και έκανα ότι δεν ήθελα να τα δω.

Βέβαια, όταν τα προβλήματα μου χτύπησαν μια, δυο φορές την πόρτα, έφυγα. Αλλά δεν είναι εύκολο. Η κλίμακα έχει αυξητική τάση. Χειραγώγηση, απαξίωση, υποτίμηση, ζήλια, φόβος και πάντα το μπαλάκι των τύψεων προς τον ευαίσθητο άνθρωπο. «Εσύ φταις που σου φέρομαι έτσι, όχι εγώ που δεν τα έχω βρει με τον εαυτό μου και κουβαλάω κόμπλεξ, το ανικανοποίητο, που δεν έχω βρει τις ισορροπίες μου».

Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να φτάσουν σε μια στιγμή που θα βάλουν τα όρια τους για να βρουν και την ηρεμία τους.