«Για μένα ήταν μια πατρική φιγούρα ο αδελφός μου» εξομολογείται ο Χρήστος Δάντης.
Στην απώλεια του καλού του αδελφού, Σάββα και όσα αντιμετώπισε εκείνος μέχρι να φύγει από τη ζωή μίλησε με ειλικρίνεια ο Χρήστος Δάντης όταν συνάντησε στο “Στούντιο 4” της ΕΡΤ, το απόγευμα της Πέμπτης (21.03.2024), τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ήταν ένας άνθρωπος που μου έμαθε ουσιαστικά πάρα πολλά, τον έχασα πριν από τέσσερα χρόνια. Μου έμαθε το θέατρο, με έπαιρνε από το χέρι και έχω δει την Όπερα της Πεντάρας με την Μελίνα Μερκούρη και σχεδόν θυμάμαι όλο το καστ και τον αδελφό μου όρθιο να χειροκροτεί τη Μελίνα.
Ήμουν 8, 9 ετών και με έπαιρνε παντού μαζί του. Μου έμαθε το θέατρο, τον κινηματογράφο, το μιούζικαλ και τραγουδιστές σπουδαίους» ομολόγησε, αρχικά, ο δημοφιλής τραγουδιστής.
«Για μένα ήταν μια πατρική φιγούρα. Βασανίστηκε πάρα πολύ, είχε ψυχικά και ψυχολογικά προβλήματα. Από τα 38 – 39 του και μετά μπαινοέβγαινε σε μονάδες αποκατάστασης τέτοιου είδους, ψυχοθεραπευτικές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Βασανίστηκε, παιδεύτηκε πάρα πολύ. Χάθηκε, τον έχασε τον εαυτό του, τον χάσαμε και εμείς τον Σάββα που ξέραμε! Δεν ήταν αυτός ο άνθρωπος ο μπριόζος, ο πιο αλέγκρος, όπως τον ξέραμε τα αδέλφια του. Βασανίστηκε πάρα πολύ γιατί διέκοπτε τις θεραπείες του και έκανε διάφορα τέτοια πράγματα που του στοίχισαν. Τον είχε αναλάβει η μάνα μου, η οποία μεγάλωσε και έφυγε από την ζωή και στην επόμενη τριετία έφυγε και εκείνος».
«Καταρρέει ένα οικοδόμημα μπροστά σου (σ.σ. με την απώλεια). Ένα οικοδόμημα τεράστιο που έχεις χτίσει μέσα σου και θαυμάζεις έναν άνθρωπο, που γνωρίζεις ότι έμαθε μόνος του αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ελάχιστα ισπανικά χωρίς να έχει τελειώσει καν το γυμνάσιο. Ένας άνθρωπος πολύ ευφυής.
Όταν αντιστρέφονται οι ρόλοι και γίνεσαι εσύ προστάτης αυτού του ανθρώπου, ενώ πριν ήταν δικός σου προστάτης και ήσουν κάτω από τις φτερούγες του, εκεί αλλάζει η ζωή και έρχεται τούμπα η γη» περιέγραψε, εν συνεχεία, ο Χρήστος Δάντης στη νέα τηλεοπτική του συνέντευξη.
