Πρεμιέρα έκανε χθες το «Your Face Sounds Familiar» και από το ξεκίνημά του, όπως αποδεικνύεται από τις μετρήσεις τηλεθέασης της Nielsen, το talent show του ΑΝΤ1 κέρδισε το τηλεοπτικό κοινό.
Στο γενικό σύνολο και για όλη τη διάρκεια μετάδοσής της, η πρεμιέρα του δεύτερου κύκλου του YFSF έκανε 40,1% μέσο όρο τηλεθέασης, φτάνοντας έως και 54,2% στο τελευταίο τέταρτο μετάδοσής του. Λογικό λοιπόν στο σταθμό του Αμαρουσίου να είναι ευχαριστημένοι από την πορεία του στους πίνακες τηλεθέασης. Τι γίνεται όμως, με τους τηλεθεατές; Θα μου πείτε πως, όπως φάνηκε από τις τηλεθεάσεις, το χάρηκαν κι αυτοί. Και ναι, πράγματι, σε πολλά σημεία το talent show προκάλεσε γέλιο, χαρά, ψυχαγωγία. Αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Άρα, τα κατάφεραν!
Θα μπορούσε να είναι έτσι, αν το γέλιο, τις περισσότερες φορές δεν έβγαινε… κοροϊδευτικό, αλλά όχι για τις προσπάθειες κάποιων από τους διαγωνιζόμενους, όσο με την εξωτερική εμφάνιση και μεταμφίεσή τους. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος, στο κανάλι του Αμαρουσίου προσπάθησαν να «βάψουν αυγά με…», καταλαβαίνετε! Οι εμφανίσεις των περισσότερων διαγωνιζόμενων ήταν αποκριάτικες με υλικά… τρίτης διαλογής. Έτσι, παρά τις προσπάθειες των υπευθύνων, ήταν λες και κάποια παρέα μεταμφιέστηκε για ένα σχολικό πάρτι.
Όχι όμως, για τηλεοπτικό show που θέλει μάλιστα να πείσει τους τηλεθεατές ότι αυτοί που βλέπαμε ήταν… αυτοί που ήθελαν. Δύσκολες οικονομικές συνθήκες, δύσκολο… να βάψεις αυγά!
Έτσι οι διαγωνιζόμενοι έπεσαν στα βαθειά, προσπαθώντας να μας πείσουν με όσο ταλέντο διαθέτει ο καθένας ότι έγιναν… αυτός που τους ζητήθηκε να γίνει. Δεν είναι τυχαίο που ο Λευτέρης Ελευθερίου κέρδισε στο πρώτο live, αφού, βγήκε απλά και… διακωμώδησε τη μεταμφίεση που του είχε δοθεί, χωρίς όμως, να της κάνει… βαφή με την μίμησή του. «Ντύθηκε» Σάκης Ρουβάς όσο μπορούσε, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε να «ντυθεί» τους κοιλιακούς του ποπ τραγουδιστή. Βγήκε και το γλέντησε και μαζί του το γλέντησαν κι οι τηλεθεατές, βλέποντας έναν κανονικό άνθρωπο κι όχι μία… καρικατούρα του Ρουβά. Όπως ατυχώς έγινε με τον Παντελή Καναράκη που τον έκαναν λες και –όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι!- ήταν ο «Σπαγκοραμμένος» από τις γελοιογραφίες του «Θησαυρού».
Με λίγα λόγια οι… βαφές που δόθηκαν για το YFSF ήταν και πάλι οι ίδιες. Και καλά κάνουν στον ΑΝΤ1 και δεν δίνουν κάτι περισσότερο, αφού, όπως είπα, οι τηλεθεατές, κάθονται και τα παρακολουθούν. Ισχύει το «γιατί να ξοδευόμαστε, όταν, έτσι κι αλλιώς, ελλείψει ανταγωνισμού, θα κερδίσουμε τη μερίδα του λέοντος στη μάχη της τηλεθέασης;»!
Εμφανώς πάντως, διαχωρίστηκε από αυτή την τακτική ο Αλέξανδρος Ρήγας που αρκετές φορές πέταξε τα καρφιά του για τις «βαφές». Βέβαια, έτσι είχε ξεκινήσει και πέρυσι, αλλά από live σε live έγινε πιο… μαλακός στις κριτικές του. Ο Τάκης Ζαχαράτος, new entry στην κριτική επιτροπή και έμπειρος σε ό,τι αφορά το κομμάτι των μεταμφιέσεων και μιμήσεων, ήταν πιο ελαστικός, ίσως για να μην κατηγορηθεί ότι το παίζει… ειδήμων και σκληρός.
Τα υπόλοιπα μέλη… το ίδιο. Η Κατερίνα Γκαγάκη φέρει την υποχρέωση «δικό μας project είναι, δεν μπορώ να πω και τίποτα η γυναίκα», αν και είμαι σίγουρος, πως αν αυτό γινόταν… απέναντι, θα είχε να πει πολλά. Η Μπέσυ Μάλφα, όπως και πέρυσι, έβρισκε… υπέροχα όσα γίνονταν. Είναι φανερό πως η ηθοποιός που έχει πάμπολλες εξαιρετικές ερμηνείες στο ενεργητικό της, αδυνατεί να μπει στο συγκεκριμένο ρόλο και απλώς -όπως λέγεται- περνάει τα λόγια της στο ρόλο που της έχει δοθεί αυτή τη φορά!
Αυτή που σίγουρα περνά καλά είναι η Μαρία Μπεκατώρου. Αντίθετα με τους «Καρντάσιανς», στο YFSF η Μαρία κάνει παιχνίδι μόνη της και το γλεντά. Δεν διστάζει να χορέψει, να αγκαλιάσει, να γελάσει, να αλωνίσει το πλατό. Το χαίρεται που παρουσιάζει το talent show και φαίνεται.
Τις επόμενες βδομάδες το YFSF θα είναι στον αέρα και θα συνεχίσει να σημειώνει υψηλές τηλεθεάσεις. Γιατί οι «απέναντι» δεν κάνουν τίποτα και έτσι ο ΑΝΤ1 θα συνεχίζει να «βάφει αυγά»… με τον τρόπο που τον παίρνει. Με τον ίδιο τρόπο που, ίσως και να έκανε το «Voice», αν δεν είχε από πάνω του την επιμέλεια της ξένης εταιρείας παραγωγής που διαθέτει τα δικαιώματα να επιβλέπει τα γυρίσματα και να τον αναγκάζει να ακολουθήσει την τακτική που πρέπει για να λέμε ότι «υπάρχει τηλεόραση» κι όχι «υπάρχει –δυστυχώς- κι αυτή η τηλεόραση»!