Οι «Άγριες Μέλισσες» είναι μία σειρά που αγαπήθηκε και συνεχίζει να κερδίζει πολλούς φανατικούς τηλεθεατές. Μία ιστορία που συνεχίζει με ανατροπές και εξελίξεις να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού. Ένα βιβλίο που θα λύσει πολλά ερωτήματα, αλλά και θα αποκαλύψει πολλά μυστικά, για τους ήρωές του.

Όπως πρώτα σας είχαμε αναφέρει από το newsit.gr οι δημιουργοί της σειράς «Άγριες Μέλισσες», Μελίνα Τσαμπάνη και Πέτρος Καλκόβαλης αποφάσισαν να αποκαλύψουν… πώς ξεκίνησαν όλα… πώς ήταν Το Πρώτο Πέταγμα για τις Άγριες Μέλισσες, μέσα από ένα καινούργιο βιβλίο. Γιατί μπορεί στην καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 να έχουμε δει, μέσω κάποιων flashback, σκηνές από το παρελθόν, αλλά στις σελίδες του βιβλίου θα τα μάθουμε όλα.

Έτσι λοιπόν η ιστορία των Σταμίρηδων και των Σεβαστών –των οποίων το μίσος και η βεντέτα που ξέσπασε ανάμεσά τους κλόνισε το Διαφάνι, ένα ήσυχο χωριό της Θεσσαλίας- ξεδιπλώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, πηγαίνοντας το χρόνο πίσω, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Στη γέννηση της Ελένης. Μέσα από τη δική της ζωή, βλέπουμε την πορεία των μοιραίων γεγονότων που έφεραν αντιμέτωπες τις δύο οικογένειες. Η ιστορία πριν τις Άγριες Μέλισσες οδηγεί τον αναγνώστη στις άγνωστες πλευρές των δύο οικογενειών. Και σε μυστικά που ακόμα και οι πρωταγωνιστές της βεντέτας δεν θα μάθουν ποτέ.

Από αύριο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ωκεανός το Πρώτο Πέταγμα από τις Άγριες Μέλισσες, αλλά πριν εξασφαλίσαμε ένα απόσπασμα που αξίζει να διαβάσετε για να «γνωρίσετε» ακόμα καλύτερα τη Λενιώ!

«Με τα μικρά χεράκια της έδεσε προσεκτικά τον κόμπο από το μαντήλι. Το κοίταξε μην τυχόν είχε κανένα άνοιγμα και έφευγαν οι ελιές σαν την άλλη φορά που δεν το είχε πάρει είδηση, κι όταν έφτασε χαρούμενη στο χωράφι, ο πατέρας της είδε το λειψό κολατσιό του, και την είχε ρωτήσει: «Μωρέ Ελενάκι μου, τα πουλιά είπες να ταΐσεις;» Ύστερα γέλασε με την καρδιά του, μα η Λενιώ ήθελε ν’ ανοίξει η γη και να την καταπιεί.

«Έβαλες μέσα και την πίτα, καρδούλα μου;» την έβγαλε από τις σκέψεις της η μελωδική φωνή της μάνας της. Η Ελένη γύρισε και την κοίταξε. Κρατούσε στην αγκαλιά της, τη μόλις δύο μηνών αδερφούλα της. Ο Γιώργης κι η Βαλεντίνη είχαν αποκτήσει δεύτερη θυγατέρα κι άλλη μια λεύκα στον κήπο τους. Ασημίνα θα την βάφτιζαν, σαν τη γιαγιά της, που η Ελένη την αγαπούσε πολύ, γιατί όποτε πήγαιναν επίσκεψη τής έβαζε κρυφά στην τσέπη καραμέλες βουτύρου.

«Και την πίτα έβαλα, κι ελιές και ψωμί και μια ντομάτα, μάνα», της απάντησε με ύφος μεγάλης κοπέλας η Ελένη. «Μπορώ να κρατήσω λίγο στην αγκαλιά μου την αδερφούλα μου;»

Η Βαλεντίνη χαμογέλασε. Από την ώρα που είχε έρθει το νέο μέλος της οικογένειας, η Ελένη της είχε ξετρελαθεί. Πάνω από το προσκεφάλι της ξαγρυπνούσε, κι όποτε το μωρό ξυπνούσε για να θηλάσει, η Ελένη στεκόταν δίπλα από τη μητέρα της ακοίμητος φρουρός μην τυχόν χρειαστούν κάτι να τρέξει.

«Είδες που φοβόσουνα πως μπορεί να ζηλέψει η θυγατέρα μας;» έλεγε και ξανάλεγε στη γυναίκα του περήφανος ο Γιώργης. Και ήταν πράγματι πολύ περήφανος για το Λενιώ του, για καθετί που έκανε. Δεν ήταν σαν τα συνηθισμένα κοριτσάκια, το δικό του. Είχε πάνω του κάτι λεβέντικο, κάτι ξεχωριστό. Όταν περπάτησε, όταν μίλησε, όταν έπαιξε το πρώτο της κουτσό. Όλα ξεχωριστά και θαυμαστά τα έβλεπε ο Γιώργης πάνω της, για όλα καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι, λες και άλλος πατέρας δεν είχε νιώσει τέτοιες χαρές για το παιδί του. «Μωρέ δες την πώς πηδάει σαν αγριοκάτσικο! Δες την τι ωραία μού ’πε ευχαριστώ. Δες την πώς της πάει η καινούργια της κορδέλα». Μ’ ένα «δες την» κοιμόταν και ξυπνούσε και η Βαλεντίνη χαιρόταν με τη χαρά του. Κι όταν ήρθε στον κόσμο η μικρή τους Ασημίνα, ο Γιώργης έπεσε με τα μούτρα πάνω στην Ελένη του, μην τυχόν και ζηλέψει το μωρό. Μια κουκλίτσα έφερνε για το μωρό, δυο για την Ελένη. Όταν, όμως, είδε κι εκείνος τη λατρεία που είχε η κόρη του για την αδερφούλα της, ηρέμησε και κανάκεψε κι εκείνος το δεύτερο παιδί του, ευτυχισμένος που η ευλογία του όλο και μεγάλωνε. Τι κι αν ούτε το δεύτερο παιδί ήταν αγόρι; Η Λενιώ του έκανε για δέκα αγόρια! Κι η Ασημίνα τέτοια λεβέντισσα θα γινόταν!»

Στις σελίδες του βιβλίου Άγριες Μέλισσες- Το Πρώτο Πέταγμα από τις Εκδόσεις Ωκεανός και δια χειρός Μελίνας Τσαμπάνη θα μάθετε πολλά για τους κατοίκους του Διαφανίου, αγαπητούς και μη, ακόμα και κάποια που οι ίδιοι αγνοούν…! Και είναι σίγουρο ότι θα απολαύσετε το «πέταγμα» στο ταξίδι μέσα από τις σελίδες του…!