Όταν ο προφήτης Μωάμεθ προσπαθούσε να πείσει τους συμπατριώτες του να ασπαστούν τη νέα θρησκεία του, η Αραβία ήταν μια αχανής έρημος με ελάχιστους νομάδες κατοίκους. Φυλές Βεδουίνων κτηνοτρόφων καβάλα σε καμήλες, πολεμούσαν μεταξύ τους για τον έλεγχο των λίγων πηγαδιών με το πολύτιμο νερό και των ελαχίστων παραθαλάσσιων λωρίδων που μπορούσαν να θρέψουν τα κοπάδια τους. Ήταν τόσο έντονη η λειψανδρία, που στη περίφημη για το Ισλάμ μάχη του Μπάντρ η οποία θεωρείται καθοριστική ως προς την καθιέρωση της νέας θρησκείας, πήραν μέρος 300 μόλις οπαδοί του προφήτη εναντίον 1000 εχθρών του.
Δείτε τώρα τι μπορεί να κάνει μια νέα και δυναμική θρησκεία που οπλίζει τους νεόκοπους οπαδούς της με το πιο αποτελεσματικό απ’ όλα τα όπλα: Την πίστη ή αν θέλετε, τον φανατισμό. Οι Άραβες βεδουίνοι, δίχως πολεμική εμπειρία, δίχως στρατιωτική παράδοση, δίχως γνώσεις τακτικής της μάχης, δίχως πεζικό, δίχως διοικητική μέριμνα και τροφοδοσία, δίχως πολιορκητική τεχνολογία, αλλά κυρίως δίχως ανθρώπινο δυναμικό, εξόρμησαν από την έρημο και έπεσαν δίχως να υπολογίσουν τίποτα πάνω σε μεγάλες ιστορικές αυτοκρατορίες. Οι αντίπαλοι τους είχαν πανίσχυρους κρατικούς μηχανισμούς, αφθονία πόρων και ανθρώπων, αλλά κυρίως έμπειρους και μεγάλους σιδηρόφρακτους στρατούς. Οι Άραβες δεν είχαν παρά το ελαφρύ ιππικό τους, τα μακριά χατζάρια στη μέση τους, μια στρογγυλή ασπίδα ριγμένη στην πλάτη και τροφή μερικών ημερών μέσα στα σακούλια που κρέμονταν στις σέλες των αλόγων και των γκαμηλών τους. Κι όμως:
Ο Μωάμεθ πέθανε το 632. Δύο χρόνια αργότερα, το 634, οι Άραβες κατέλυσαν την μεγάλη Περσική αυτοκρατορία των Σασσανιδών. Το 636 πήραν τη Συρία. Το 638 κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ. Το 641 μπήκαν με έφοδο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 642, ολόκληρη η πολυάνθρωπη Αίγυπτος ήταν δική τους. Το 673 είχαν ήδη καταλάβει ολόκληρη τη Βυζαντινή Μικρά Ασία και στρατοπέδευσαν μπροστά στα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Μέχρι το 677 προσπαθούσαν να την καταλάβουν, αλλά απέτυχαν. Το Βυζάντιο τους σταμάτησε στα Δαρδανέλια. Στη βόρεια Αφρική, μετά την Αίγυπτο έπεσαν πάνω στο βασίλειο των Βησιγότθων που κατείχε τα μεσογειακά παράλια της. Το 681, έχοντας τσακίσει τα βασίλεια των Βερβέρων, οι Άραβες έβρεξαν τα πόδια των αλόγων τους στον Ατλαντικό ωκεανό. Το 698 κατέλαβαν και την οχυρωμένη Καρχηδόνα που είχε μείνει πίσω και αντιστεκόταν.
Την ίδια στιγμή που στα δυτικά αντίκριζαν τον Ατλαντικό, κάποιοι άλλοι που είχαν φύγει από την Αραβική χερσόνησο προς ανατολάς, είχαν ήδη φθάσει στα όρια του κράτους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προχωρώντας πέρα από το σημερινό Αφγανιστάν. Οι αχανείς εκτάσεις της ανατολής από την μεσόγειο ως την Ινδία, κοιτίδα του ανθρώπινου πολιτισμού, έγιναν μέσα σε λίγες δεκαετίες ολοκληρωτικά μουσουλμανικές. Πίσω στη Δύση: Από την άκρη της βόρειας Αφρικής πέρασαν το Γιβραλτάρ και το 715 ολόκληρη η Ισπανία βρισκόταν στα χέρια τους. Το 718 διάβηκαν τα Πυρηναία, το 720 λεηλάτησαν την Ακουιτανία και το 732 κατέλαβαν το Πουατιέ, λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα νότια του Παρισιού. Εκεί τους σταμάτησε ο βασιλιάς Κάρολος Μαρτέλ στην περίφημη μάχη του Πουατιέ και έκοψε την προέλαση τους. Ήταν ακριβώς εκατό χρόνια από τον θάνατο του προφήτη Μωάμεθ.
Τέσσερις ολόκληρες γενιές, η μια μετά την άλλη, πέρασαν τη ζωή τους καβάλα και πολεμώντας αδιαλείπτως. Ήταν η μοναδική περίπτωση στρατού στην παγκόσμια ιστορία, που όσο προχωρούσε μαχόμενος, αντί να μειώνεται αυξανόταν. Ο προπάππος έφυγε με την ολιγάριθμη φυλή του από την Αραβική χερσόνησο και ο δισέγγονος μετά από έναν αιώνα βρισκόταν στην κεντρική Γαλλία μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες συμπολεμιστές. Ήταν ένας απίστευτος στρατιωτικός άθλος. Οι ανθρώπινες μάζες των κατακτημένων χωρών προσχωρούσαν μαζικά στη νέα θρησκεία, όχι πάντα με τη βία. Οι προσήλυτοι, ορκίζονταν στο κοράνι, έκαναν περιτομή, απαρνιούνταν το χοιρινό, έπαιρναν ένα χαλάκι για την προσευχή τους, ανέβαιναν σ’ ένα άλογο και συνέχιζαν τον πόλεμο, περισσότερο φανατικοί απ’ αυτούς που τους είχαν προσηλυτίσει. Αχ αυτές οι νέες θρησκείες, πόση ψυχική δύναμη επιστρατεύουν, για να την εξανεμίσουν αργότερα μόλις επικρατήσουν.
Μία σταγόνα ιστορία με την υπογραφή του Δημήτρη Καμπουράκη. Διαβάστε εδώ όλα τα άρθρα.
Μία σταγόνα ιστορία – Διαβάστε επίσης
Ποιος έκαψε την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας
Γραμμή Μαζινό: Το μεγαλύτερο αμυντικό φιάσκο
Ένας Κολοκοτρώνης που (επίτηδες) ξεχάσαμε
Ο πρώτος νεκρός της ελληνικής αεροπορίας
Βδέλλες στα ριζάφτια τους
Οι φούστες του Πάγκαλου
Η εφεύρεση που εκτόξευσε το ιππικό
Το ακριβότερο κόμμα και παύλα στην ιστορία
Γαλέρες, τα πλωτά κολαστήρια
Μοναχοί, άρρωστοι, κομπογιαννίτες
Η τιμωρία της αγαμίας και της κακογαμίας
Θερίζοντας Γερμανούς στο Αιγαίο
Ποια γυναίκα θεωρείται όμορφη;
Η βιομηχανία λειψάνων και κειμηλίων
Ο τρελός Χαλεπάς και η κοιμωμένη του
Αϊνστάιν – Χαζός και μεγαλοφυία
Φόρος υπέρ τρίτων για αφροδίσια
Το κυνήγι της γάτας, η εξορία του γουρουνιού
Η βιτριολική διαθήκη του Ανδρέα Συγγρού
Βόρειοι – Νότιοι: Ένα βρώμικο σφαγείο
Ο αποστάτης Γουλιμής
1200 μουλάρια φορτωμένα με χρυσάφι
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163