Κρύο, καιρός για τρίο

Με τρίο στην αμύνα, δύο αμυντικά χαφ, τον Καραγκούνη σε ελεύθερο ρόλο και ακριβώς όπως στον αγώνα στην Ουκρανία, που μας έδωσε το εισιτήριο για την τελική φάση, με τον Σαλπιγγίδη να έρχεται από δεξιά και να γίνεται δεύτερο σέντερ φορ δίπλα στον Γκέκα, δίνοντας ταχύτητα στην ομάδα. 

Εκανε στο δηλαδή στο παγωμένο Μπλουμφοντέιν ότι έπρεπε για να μας ζεστάνει. Επραξε τα αυτονόητα πριν από τη σέντρα, διορθώνοντας τα λάθη που μας στοίχισαν στο πρώτο παιχνίδι, όταν η δεξιά πλευρά της Ελλάδας με Σεϊταρίδη, Χαριστέα απλά δεν υπήρχε…

Ομως ο Ρεχάγκελ δεν έμεινε στα απολύτως απαραίτητα αλλά έκανε ίσως το καλύτερο κοουτσάρισμα στη μετά Euro 2004 εποχή. Φυσικά βοήθησε και η αποβολή γιατί αν ο Καϊτά είχε κρατήσει την ψυχραιμία του το παιχνίδι δύσκολα θα γύριζε, όμως και ο Γερμανός δεν το άφησε στην τύχη. Μόλις οι αντίπαλοι έμειναν με 10 παίκτες έβγαλε έναν αμυντικό – τον Παπασταθόπουλο επειδή είχε κάρτα παρόλο που ήταν ο καλύτερος της τριάδας ως τότε – και έριξε στο ματς τον Σαμαρά για να κλείσει τη Νιγηρία στην περιοχή άμεσα, χωρίς να αφήσει να περάσον τα 12 λεπτά που έμεναν ως το τέλος του ημιχρόνου. Η δικαίωση ήρθε με την επιθετική εικόνα της ομάδας σε αυτό το διάστημα που απέφερε το γκολ της ισοφάρισης σε καθοριστικό σημείο, λίγο πριν να πάνε οι ομάδες στα αποδυτήρια.

Από εκείνο το σημείο και μετά, με την ψυχολογία πια να έχει αλλάξει και με το άγχος για το πρώτο γκολ σε Μουντιάλ μετά από 404 λεπτά ελλνικής συμμετοχής να έχει φύγει οριστικά από τις πλάτες των Ελληνών παικτών ήταν απλά θέμα χρόνου να έρθει και το δεύτερο γκολ που έφερε τη νίκη. Η Ελλάδα δεν έβγαλε μόνο ψυχή αλλά είχε και διαστήματα με όμορφο ποδόσφαιρο, βγάζοντας μερικές εντυπωσιακές φάσεις με καλούς συνδυασμούς και συνολικά 27 τελικές προσπάθειες!

Ακόμα κι η αλλαγή του Νίνη στη θέση του Γκέκα – η γκίνια του οποίου συνεχίζεται – ήταν αυτό ακριβώς που έπρεπε να γίνει σε εκείνο το χρονικό σημείο που η Εθνική είχε πάρει το προβάδισμα για να κρατήσει και να κυκλοφορήσει καλύτερα τη μπάλα ώστε να ανταποκριθεί ψύχραιμα στην τελευταία απόπειρα αντεπίθεσης των Νιγηριανών για την ισοφάριση.

Τι κρατάμε ως συμπεράσματα από όλα αυτά;
Πως υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και μπορούμε να την έχουμε όταν ο Ρεχάγκελ σκέφτεται με καθαρό μυαλό και χωρίς εμμονές τύπου Χαριστέα. 

Πως οι Ελληνες παίκτες, ίσως επειδή ένιωσαν να διακυβεύεται η αξιοπρέπειά τους, έβγαλαν χθες το πάθος που τους έλλειψε στο παιχνίδι με την Κορέα που παρουσιάστηκαν άλλοι υπερβολικά αγχωμένοι κι άλλοι με τουπέ.
Και πως την Τρίτη το βράδυ το πιθανότερο είναι να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο για τη χαμένη ευκαιρία εξαιτίας του πρώτου αγώνα γιατί με τα τωρινά δεδομένα στη βαθμολογία η πρόκριση μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση για την Ελλάδα.