Εκατό χρόνια πριν Γερμανοί και Βρετανοί στρατιώτες συναντιούνται στη μέση της νεκρής ζώνης και επιβάλλουν τη σιγή στο θάνατο των χαρακωμάτων. Έναν αιώνα πίσω δημιουργήθηκε ο μύθος της Χριστουγεννιάτικης Εκεχειρίας.
Κάτι ανάμεσα σε αλήθεια πολύ καλοπροαίρετη για να γίνει πιστευτή και σε αστικό μύθο που δημιουργήθηκε από τον πόνο του Πολέμου, αυτή είναι η ιστορία μιας μέρας που οι άγνωστοι μεταξύ στρατιώτες και εχθροί αποφάσισαν να ανταλλάξουν καπνό και ευχές, να παίξουν ποδόσφαιρο και όχι θάνατο όπως τη διηγείται ένας μάρτυρας. Η επιστολή δημοπρατήθηκε από τον οίκο Bonham’s στις 7 Νοεμβριου του 2006 αντί του ποσού των 17.859 ευρώ στον Ιρλανδό τραγουδοποιό Κρις Ντε Μπεργκ ενώ το όνομα του αποστολέα παραμένει άγνωστο.
“Αυτά πρέπει να είναι τα πιο αξέχαστα Χριστούγεννα που έχω ζήσει ή θα ζήσω: από χθές, περίπου την ώρα του απογευματινου τσαγιού δεν έχω ακούσει κανένα πυρ απο καμία πλευρά. Η χθεσινή βραδιά ήταν κρυά αλλά γλυκιά οπότε με το που ξημέρωσε ανάψαμε κάποιες αξιοπρεπείς φωτιές και τραγουδάγαμε μερικά κάλαντα και τραγούδια. Οι Γερμανοί ανταπάντησαν βάζοντας μικρά φώτα σε κατά μήκους του χαρακώματος και μας πλησίασαν -με ευχές για Καλά Χριστούγεννα κλπ. Άρχισαν να τραγουδάνε και εκείνοι τις δικές του εορταστικές εκδοχες και αρχίσαμε να γνωριζόμαστε. Αρκετοί από δαύτους μιλάνε εξαιρετικά Αγγλικά οπότε μπορέσαμε και ανταλλάξαμε μια δυο κουβέντες. Κάποιοι δικοί μας πήγαν από τη δική τους πλευρα. Νομίζω οι περισσότεροι επέστρεψαν εκτός από τον Ε. Μάλλον τον κράτησαν για αναμνηστικό. Αν και οι φωτιές ήταν δυνατές, το κρύο πηρούνιαζε και έβαζες τα δυνατά σου να αντέξεις το δίωρο πόστο σου στη σκοπιά ανά εξάωρο. Σήμερα το πρωί είχε παντού ομίχλη. Κάποιοι από εμάς ήταν αρκετά τυχεροί και γρήγοροι και πήγαν στη Θεία Λειτουργία τα ξημερώματα στα 450 περίπου μετρα πίσω μας, σε ένα εγκαταλελειμένο αγρόκτημα. Δυστυχώς εγώ δεν μπόρεσα να πάω.
Πρέπει να υπάρχει κάτι στο Πνεύμα των Χριστουγέννων σήμερα, είμαστε όλοι άνετοι στα χαρακώματα και πηγαίνουμε πέρα δώθε. Ενώ τις υπόλοιπες μέρες λουφάζουμε και είμαστε καλλυμένοι. Φάγαμε το πρωινό μας στις οκτώ και για σήμερα μας είχαμε και λίγο κακάο. Κάποιοι πήραν και τα γράμματα τους από την πατρίδα, εγώ πήρα ένα δέμα από το B. G’s Lace με ένα πουλόβερ, τσιγάρα, εσώρουχα κλπ. Μας έστειλαν και μια ευχητήρια κάρτα από τη Βασίλισσα την οποία στη στέλνω να τη φυλάξεις.
Μετά το πρωινό παίξαμε και λίγο ποδόσφαιρο σε μια αλανα πίσω από το στρατόπεδο. Μάλιστα ήρθαν και κάποιοι Γερμανοί που μας επισκέφθηκαν νωρίς νωρίς. Μα βοήθησαν να θάψουμε και ένα σκοπευτή που σκοτώσαμε μέσα στην εβδομάδα. Ήταν περίπου ενενηντα μέτρα από τον φράχτη μας -τον θάψαμε όλοι μαζί.
Στις 10.30 στήσαμε μια αυτοσχέδια λειτουργία στο χαράκωμα. Ω! Μα πόσο τραγουδήσαμε. Ειδικά αυτούς τους 2 ύμνους, – O come all ye faithful και While shepherds watched their flocks by night. Τώρα μαγειρεύουμε το Χριστουγεννιάτικο Δείπνο! Οπότε θα τελειώσω αυτό το γράμμα αργότερα.
Το φαγητό τελείωσε! Το απολαύσαμε πραγματικά. Ξεκινήσαμε με τηγανητό, τραγανιστό μπέικον και παναρισμένο ψωμί και μετά ακολούθηκε η ζεστή Χριστουγεννιάτικη Πουτίγκα. Mετά απολαύσαμε λίγο μοσχάτο και αμύγδαλα, πορτοκάλια, μπανάνες, σοκολάτες και άλλες λιχουδιέςμε ζεστό κακάο και καπνό. Είμασταν σαν να γιορτάζαμε στο σπίτι. Λίγο πριν φάμε είχα την ευτυχία να δώσω τα χέρια με αρκετούς Γερμανούς. Μια ομάδα τους έκαναν τη μισή διαδρομή προς εμάς και εμείς πήγαμε προς εκείνους, Αντάλαξα και ένα σκουφί μου μέ καπέλο και πήρα και ένα κουμπί από τις στολές τους. Ανταλλάξαμε και καπνά, τα είπαμε λίγο, είπαν ότι αύριο δεν θα ανοίξουν πυρ εαν κάνουμε και εμείς το ίδιο οποτε υποθέτω ίσως κάνουμε λίγο διακοπές. Αφού ανταλάξαμε αυτόγραφα και ευχές για Ευτυχισμένη Νέα Χρονιά επιστρέψαμε και συνεχίσαμε το δείπνο μας. Ούτε καν μπορούμε να συνειδητοποιησουμε ότι είναι οι ίδιοι ανθρωποι που πυροβολάμε ανηλεώς τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Μοιάζει όλο τόσο περίεργο. Κάνει πολύ κρύο αυτή τη στιγμή, ο παγετός είναι σκληρός.”
…
“..Δεν μπορώ να σου εξηγήσω πόσο ευτυχισμένα πέρασα τα φετεινά μου Χριστούγεννα. Ελπίζω να περάσεις όμορφα και εσύ Τζορτζ Μπόι. Ω, πόσο μας λείπει η Αγγλία εδώ. Χαιρετίσματα σε όλους τους γείτονες. Με πολύ αγάπη,
Το Αγόρι”
Ένα αιώνα μετά, η ωραιότερη ιστορία του κόσμου έρχεται να μας υπενθυμίσει ό,τι δεν θα έπρεπε. Τα Χριστούγεννα δεν είναι αφορμή για Ειρήνη. Ο Πόλεμος είναι το λάθος. Oι The Farm από το Λίβερπουλ έγραψαν για αυτή την εξαίρεση που θα έπρεπε να είναι κανόνας το All Together Now.
Η ιστορία όλη εδώ